Ilire, Maqedone dhe Helene.

[Arbëri]

vazhdim ,

[Arbëri]

vazhdim ,

[Arbëri]

vazhdim ,

[Arbëri]

http://books.google.fr/books?id=39vRAAA ... utput=html

[Arbëri]

http://books.google.com/books?id=IJ2s9s ... be&f=false

[Mallakastrioti]

Monedhat antike dhe rendesia e tyre...


Ancient coins of Greek cities and kings: from various collections ...‎
1831

[Arbëri]

[Arbëri]

Muhammad Ali Pasha al-Mas'ud ibn Agha , Muhamed Ali Pasha in Albanian or Kavalalı Mehmet Ali Paşa in Turkish, was born 4 March in 1769 in Kavala in the Ottoman territory of Macedonia (now in Greece) - died at Alexandria August 2, 1849, was Wāli of Egypt and Sudan, and is regarded as the "founder of modern Egypt".

Muhammad Ali Pasha al-Mas'ud ibn Agha , Muhamed Ali Pasha in Albanian or Kavalalı Mehmet Ali Paşa in Turkish, was born 4 March in 1769 in Kavala in the Ottoman territory of Macedonia (now in Greece) - died at Alexandria August 2, 1849, was Wāli of Egypt and Sudan, and is regarded as the "founder of modern Egypt". Though not a modern nationalist, he instituted dramatic reforms in the military, economic, and cultural spheres. The dynasty he established would rule Egypt until the Egyptian Revolution of 1952.
Early life

Muhammad Ali was born in Kavala, in today's Greece (then a part of the Ottoman Empire) to Albanian parents. According to the many French, English and other western journalists who interviewed him, and according to people who knew him, the only language he knew fluently was Albanian. He was also competent in Turkish. The son of a tobacco and shipping merchant named Ibrahim Agha, his mother Zainab Agha was his uncle Husain Agha's daughter. Muhammad Ali was the nephew of the "Ayan of Kavalla" (Çorbaci) Husain Agha. When his father died at a young age, Muhammad was taken and raised by his uncle with his cousins. As a reward for Muhammad Ali's hard working skills, his uncle Çorbaci gave him the rank of "Bolukbashi" for the collection of taxes in the town of Kavala. After his promising success in collecting taxes, he gained 2nd Commander rank under his cousin Sarechesme Halil Agha in the Kavala Volunteer Contingent that was sent to reoccupy Egypt following Napoleon's withdrawal. He married Ali Agha's daughter, Emine Nosratli, a wealthy widow of Ali Bey.

In 1801, the Albanian commander of the Ottoman army was sent to reoccupy Egypt following a brief French occupation. He was second in command under his cousin Sarechesme Halil Agha in the Kavala Volunteer Contingent, which was itself part of a larger Ottoman force. The expedition landed at Aboukir in the spring of 1801.

The French withdrawal left a power vacuum in the Ottoman province. Mamluk power had been weakened, but not destroyed, and Ottoman forces clashed with the Mamluks for power. During this period of anarchy Muhammad Ali used his Albanian troops to play both sides, gaining power and prestige for himself. As the conflict drew on, the local populace grew weary of the power struggle. Led by the ulema, a group of prominent Egyptians demanded that the Wāli (governor) (Arabic: والي), Ahmad Kurshid Pasha, step down and Muhammad Ali be installed as the new Wāli in 1805.

The Ottoman sultan, Selim III, was not in a position to oppose Muhammad Ali’s ascension, thereby allowing Muhammad Ali to set about consolidating his position. During the infighting between the Ottomans and Mamluks between 1801 and 1805, Muhammad Ali had carefully acted to gain the support of the general public. By appearing as the champion of the people Muhammad Ali was able to forestall popular opposition until he had consolidated power.

The Mamluks still posed the greatest threat to Muhammad Ali. They had controlled Egypt for more than 600 years, and over that time they had extended their rule extensively throughout Egypt. Muhammad Ali’s approach was to eliminate the Mamluk leadership then move against the rank-in-file. In 1811, Muhammad Ali invited the Mamluk leaders to a celebration in honor of his son, Tusun, being appointed to lead a military expedition into Arabia held at the Cairo Citadel. When the Mamluks arrived, they were trapped and killed. After the leaders were killed, Muhammad Ali dispatched his army throughout Egypt to rout the remainder of the Mamluk forces.

Muhammad Ali transformed Egypt into a regional power which he saw as the natural successor to the decaying Ottoman Empire. He summed up his vision for Egypt as follows:

"I am well aware that the (Ottoman) Empire is heading by the day toward destruction...On her ruins I will build a vast kingdom... up to the Euphrates and the Tigris."
Reforming Egypt

Sultan Selim III had recognized the need to reform and modernize the Ottoman Empire along European lines to ensure that his state could compete. Selim III, however, faced stiff local opposition from an entrenched clergy and military apparatus. Consequently, Selim III was deposed and ultimately killed for his efforts. Muhammad Ali, too, recognized the need to modernize, and unlike Selim, he had dispatched his chief rival, giving him a free hand to mimic Selim’s attempted reforms.

Muhammad Ali’s goal was to establish a powerful, European-style state. In order to do that, he had to reorganize Egyptian society, streamline the economy, train a professional bureaucracy, and build a modern military.

His first task was to secure a revenue stream for Egypt. To accomplish this, Muhammad Ali ‘nationalized’ all the land of Egypt, thereby officially owning all the production of the land. He accomplished the state annexation of property by raising taxes on the ‘tax-farmers’ throughout Egypt. The new taxes were intentionally high and when the tax-farmers could not meet the demanded payments, Muhammad Ali confiscated the lands.

In practice, Muhammad Ali’s land reform amounted to a monopoly on trade in Egypt. He required all producers to sell their goods to the state. The state in turn resold Egyptian goods, within Egypt and to foreign markets, and retained the surplus. The practice proved very profitable for Egypt with the cultivation of long staple cotton. The new-found profits also extend down to the individual farmers, as the average wage increased fourfold.

In addition to bolstering the agricultural sector, Muhammad Ali built an industrial base for Egypt. His motivation for doing so was primarily an effort to build a modern military. Consequently, he focused on weapons production. Factories based in Cairo produced muskets and cannons. With a shipyard he built in Alexandria, he began construction of a navy. By the end of the 1830s, Egypt’s war industries had constructed nine 100-gun warships and were turning out 1,600 muskets a month.

However, the industrial innovations were not limited to weapons production. Muhammad Ali established a textile industry in an effort to compete with European industries and produce greater revenues for Egypt. While the textile industry was not successful, the entire endeavor employed tens of thousands of Egyptians. Additionally, by hiring European managers, he was able to introduce industrial training to the Egyptian population. To staff his new industries Muhammad Ali employed a corvée labor system. The peasantry objected to these conscriptions and many ran away from their villages to avoid being taken, sometimes fleeing as far away as Syria. A number of them maimed themselves so as to be unsuitable for combat: common ways of self-maiming were blinding an eye with rat poison and cutting off a finger of the right hand, which usually worked the firing mechanism of a rifle.

Beyond building a functioning, industrial economy, Muhammad Ali also made an effort to train a professional military and bureaucracy. He sent promising citizens to Europe to study. Again the driving force behind the effort was to build a European-style army. Students were sent to study European languages, primarily French, so they could in turn translate military manuals into Arabic. He then used both educated Egyptians along with imported European experts to establish schools and hospitals in Egypt. The European education also provided talented Egyptians with a means of social mobility.

A byproduct of Muhammad Ali’s training program was the establishment of a professional bureaucracy. Establishing an efficient central bureaucracy was an essential prerequisite for the success of Muhammad Ali’s other reforms. In the process of destroying the Mamluks, the Wāli had to fill the governmental roles that the Mamluks had previously filled. In doing so, Muhammad Ali kept all central authority for himself. He then partitioned Egypt into ten provenances responsible for collecting taxes and maintaining order. Muhammad Ali installed his sons into most key positions; however, his reforms did offer Egyptians opportunities beyond agriculture and industry. http://www.absoluteastronomy.com/topics ... i_of_Egypt

[Arta]

"Maqedonia shqiptare”: Aleksandri i Madh është shqiptar

SHKUP- Aleksandri i Madh, për të cilin grinden grekët dhe maqedonasit prej vitesh mund të jetë shqiptar. Kjo është përforcuar me një serë faktesh dhe argumentesh në librin e ri të Enciklopedisë “Maqedonia shqiptare” që doli në botim në fund të vitit 2009 në shtetin tonë fqinj.
Ky botim në fakt ishte një kundërpërgjigje e studiuesve shqiptarë përballë botimit Enciklopedia Maqedonase që u botua në shtator dhe shkaktoi zemërim për mbarë kombin shqiptar në botë.

Autori Njazi Muhamedi sqaron në librin “Maqedonia shqiptare” se Aleksandri i Madh, i cili ka lënë gjurmë në historinë botërore edhe 2000 vjet pas vdekjes së tij, nuk ishte as grek as maqedonas por me origjinë shqiptare.
Sipas fakteve që nxirren në këtë Enciklopedi, origjina e babait të Aleksandrit , pra Filipit ishte ilire, ndërsa Olimbia nëna e Aleksandrit, gjithashtu ishte bijë e prindërve ilirë.

Më tej thuhet se Aleksandri i ngjante shumë nënës dhe dajave të tij nga fisi ilir i epiriotëve. Aleksandri mbante brirët e cjapit, një përkrenare e mbajtur më pas nga Pirroja i Epirit dhe Skënderbeu. Gjuha që fliste Aleksandri me miqtë ishte ilirishtja e vjetër e dialektit gegë , ndërsa greqishten ai e mësoi nga Aristoteli. Një tjetër fakt është se në vitin 1925 , kur Shqipëria drejtohej nga Ahmet Zogu monedhën shtetërore ai e quajti Lek për nder të Aleksandrit të Madh dhe në monedhat e para ishte fytyra e tij. Kur Shqipëria e kishte këtë monedhë, Greqia e Maqedonia nuk e kishin ende.

Këto dhe fakte të tjera pasqyrohen në Enciklopedinë “Maqedonia Shqiptare”. Për momentin nuk ka asnjë koment nga Shkupi apo nga Greqia, të cilat prej 18 vitesh ndeshen në një konflikt për cështjen e emrit të Maqedonisë , dhe një nga sherret ka të bëjë dhe me origjinën e Aleksandrit.

Autori shkon edhe më larg në këtë Enciklopedi cka sulmon më shumë identitetin maqedonas.
Ky është botimi i 3 vëllimeve të Enciklopedisë Shqipëtare në Maqedoni. Një Enciklopedi maqedonase e botuar në shtator i quante shqiptarët njerëz mali, të ardhur në Maqedoni pas luftës së dytë botërore të nxitur nga pushtimi nazist. Këto fakte dhe të tjera si këto acarruan shqiptarët të cilët janë ndër kombet më të lashta në ballkan por dhe në Europë.
(e.n/News24/BalkanWeb)

[Arbëri]

Për herë të parë pas shumë dekadash hapet çështja e rivalitetit shqiptaro-grek
LAJM
Aleksandri i Madh i Greqisë apo i shqiptarëve


Arben Llalla

Emri i Aleksandrit të Madh ende vazhdon të krijojë trubullira politike edhe sot këtu e dymijë e dyqind vjet nga vdekja e tij duke bërë që politikat e vendeve të ndryshme të varen shpeshherë nga lavdia dhe emri i tij për ta privatizuar.

A ishte grek Aleksandri? Çfarë e lidhte atë me shqiptarët dhe grekët mbretin e Maqedonisë Antike?

Disa pseudo historianë të fqinjëve tanë të afërt dhe të largët pretendojnë që Leka i Madh nuk ka prejardhje shqiptar. Por historianët e lashtë kanë lënë shënime që tregojnë se Aleksandri i Madh ishte i biri i mbreti të Maqedonisë Filipit II dhe i Olimbisë, një princeshë Ilire, e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I.

Shumë shkrues të historisë Antike ndër ta babai i Historisë greke Herodoti dhe Tukidi na lajmërojnë se Pellazgjët(shqiptarët) janë popull para grekëve “proelinioi”.

Aleksandri i Madh, skulpturë që gjendet te VILA ALBANI, Romë.

Filipi II


Filipi lindi në vitin 382 para K., nga një baba maqedonas dhe nënën e kishte ilire e cila quhej Euridike dhe ishte nga fisi ilir i Lynkestisë. Lynkestët ishin ilirë, këtë na e dëshmojnë studiuesit dhe historianët antikë si: Livi, Plini, Straboini, Ptolemeu etj.

Ilirët Lynkestë banoni përreth liqenit ët Ohrit dhe kryeqytet kishin Manastirin e sotëm. Pra, vetë Filipi ishte gjysmë maqedonas dhe gjysmë ilir. Mbas vdekjes të babait Amynta, Euridikja e dërgon Filipin në Iliri tek Lynkestët,dhe më tej në Tebë. Filipi pas disa vitesh bëhet mbret i Maqedonisë më 359 p. K.

Filipi u martua me iliren Olimbi dhe nga kjo martesë do të lindte Kleopatra, Kynëna dhe Aleksandri, një burrë i fort, një legjendë Biblike që do bënte emër të madh.

Filipi me të hipur në frontin e maqedonasve nënshtroi fisin e nënës së tij Lynkestët të cilët kishin udhëhequr politikën e maqedonasve. Më tej Filipi i drejtoi synimet e tij për të spastruar territoret e Maqedonisë nga kolonët grekë. Ai shtiri në dorë Selanikun, Thraqin, Skithinë etj., duke zhdukur mbi 200 koloni greke.

Demosdenin i cili ishte oratori më i madh grek i quajtur edhe mbrojtësi i grekëve kundra maqedonasve ka thënë për Filipin mbasi pushtoi të tërë Greqinë në ligjëratën e tij të titulluar “FILIPIKA e Tretë” thotë: “Filipi, jo vetëm që nuk është grek, edhe asnjë lidhje nuk ka farefis me grekërit, por ai është një murtajë e ndyrë e Maqedonisë...”. Ndërsa Straboni shkruan: “Maqedonasit janë quajtur si Paion”.

Por nga historia kemi mësuar se në të vërtetë Paionët ishin ilirë1.

Një nga dashnoret e Filipit e akuzoi Olimbinë se Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit por, Olimbia e kishte me Amonin. Amoni ishte një gjarpër, perëndia më e lartë. Olimbia u fye rëndë nga kjo akuzë. Pasi Filipi e ndau Olimbinë ajo bashkë me Aleksandrin shkuan për disa kohë të jetojnë mbretërinë e Lynkestëve. Atëherë Filipi i shpalli luftë Lynkestëve, por gjatë betejës ai desh u vra. Më tej Filipi kërkoi që Aleksandri të kthehej në Maqedoni, por Aleksandri këmbëngulës dhe kokë shkëmb i vuri kusht që të kthehej edhe nëna e tij Olimbia dhe të respektohej si mbretëreshë. Filipi e pranoi kushtin. Ai për tu afruar me fisin ilir të Olimbisë kërkoi që vajza e tij Kleopatra të martohej me mbretin e Epirit vëllanë e Olimbisë. Gjatë dasmës, Aleksandri në bashkëpunim me nënën e tij dhanë urdhër që Filipi të vritej. Gjatë dasmës një ushtar maqedonas i afrohej Filipit dhe i ngul thikën në zemër duke e lënë te vdekur në vend atë. Me ngjitjen e Aleksandërit në frontin e maqedonasve Olimbia e vret gruan e re të Filipit bashkë me fëmijët e saj.

Filipi II


Olimbia


Gruaja e Filipi dhe nëna e Aleksandri të Madh Olimbia vinte nga visi i Ilirëve të Epiriotëve. Olimbia ishte stërmbesë e mbretit të Mirmidonëve Akilit i cili u vra në luftën Trojë. Pra Olimbia ishte e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I, i cili rridhte nga fisi i Pirro Neoptolemi djali i Akilit. Pirro Neoptolemi mbas luftës së Trojës u vendos në Toskëri duke themeluar mbretërinë e Epirit. Pirro Neoptolemi është stërgjyshi i Pirros së Madh që luftoi deri në Romë në shekullin III, përpara Krishtit. Olimbia dhe Pirrua janë kushërinj të parë. Emri i vërtetë i Olimbisë ishte Mirtal, pra edhe kjo një fjalë shqipe e përbërë nga MIR-DAL. Në gjuhën shqipe shpesh herë shkronja T ngatërrohet me D, sikurse S me Z, etj. Më vonë Mirtalia u quajt Olimbi, emër që ia vuri vetë Filipi. Edhe kjo fjalë rrjedh nga gjuha shqipe të cilën do ta shpjegojmë më poshtë. Olimbia ishte shumë bukur me flokë të verdha, të dredhura e të gjata. Bukurisë së Olimbisë nuk i rezistoi Filipi i cila la gruan e tij të parë që ishte ilire dhe quhej Audata. Siç duket bukuria e veçantë, zgjuarsia e Mirtalisë ka bërë që më tej ajo të thirrej me emrin madhështor Olimbi.

Olimbia është një emër shqiptar që përbëhet nga bashkimi i fjalëve pellazgje OLI dhe MBI2. OLI do të thotë i TË GJITHË dhe MBI, sipër. Emri OLIMBI është një emër që tregon madhështi. Lojërat më të mëdha në botë quhen Lojrat OLIMBIKE, mali më i madh në Greqi quhet Mali i OLIMBIT. Pra, emri Olimbi ka kuptimin e madhështisë “MBI TË GJITHË”. Dhe vërtetë a nuk janë Lojrat Olimbike aktiviteti më i madhsportivë në botë?!

Mirtali, nëna e Aleksandrit të Madhe e njohur me emrin Olimbi. E cila ishte Ilire.

Sot gjuhëtarët shqiptar e ngatërrojnë fjalën Olimbi me Olimpi. Fjala OLIMBI në greqisht shkruhet OLIMPI dhe shqiptohet OLIMBI. Shkronja MP në greqisht është B dhe kur ndodhen midis dy zanoreve shqiptohet MB. Gjuhëtarët shqiptar kanë bërë deri më sot transkriptim të fjalës greke OLIMBI, duke bërë që kjo fjalë të humbi kuptimin e saj që rrjedh nga gjuha shqipe(pellazgjike). Gjuhëtarët tanë me dashje ose pa dashje kanë bërë shumë gabime në disa fjalët shqipe duke i quajtur si fjalë të ardhura nga greqishtja, sllavishtja, latinishtja etj. Por po të studiohet më thellë do kuptojmë se kemi fjalë të gjuhës shqipe të përvetësuara nga gjuhët e tjera.

Pirro, mbreti i Epirit.

Aleksandri i Madh


Plutarku shkruan për Aleksandrin e Madh se ai ishte biond, me një përskuqje të lehtë në faqe dhe në gjoks. Dua të shtoj se edhe Pirrua i ynë i Epirit kishte një përskuqje në të tërë fytyrën e tij. Aleksandri pamjen e jashtme i ngjante nënës së tij Olimbisë dhe dajallarëve që ishin nga fisi ilir i Epirit.

Filipi për të mësuar Aleksandrin në edukimin e tij mori dy mësues Leonidhën që ishte kushëri me Olimbinë dhe Lisimakun edhe ky ishte nga krahina e Dodonës Pellazgjike3. Pra siç del nga historia me edukimin e Aleksandrit u morën dy mësues ilirë. Më vonë Filipi solli edhe Stagjire me prejardhje shqiptare4 i njohur me emrin Aristoteli, një filozof i zoti nga Selaniku për të mësuar Aleksandri gjuhën greke dhe letërsinë e tyre.

Në moshën 18 vjeçare Aleksandri në krye të 2.000 kalorës mposhti ushtrinë e Athinës. Mbas vrasjes së Filipit, Aleksandri në moshën 20 vjeçare bëhet mbret i Maqedonisë dhe i Greqisë në një moshë të re në verën e vitit 336 p.K. Në vjeshtën e vitit 335 para K. Aleksandri i Madh u kthye në Pellë për të përgatitur planin e tij të madh për të pushtuar Azinë dhe të shkatërronte perandorinë perse.

Aleksandri gjatë udhëtimit të tij për në Azi bëri edhe një ndalesë të vogël në bregdetin e Trojës që tashmë ishte shkatërruar e tëra nga lufta dhjetëvjeçare midis Trojanëve dhe Akejve. Kur mbërriti në Trojë Aleksandri u mallëngjye. Librin më të dashur ai kishte ILIADËN dhe nëpërmjet Iliadës kishte mësuar për Trojën dhe luftën e saj. Gjatë vizitës në Trojën e shkatërruar Aleksandri bëri fli në kujtim të mbretit të pafat të Trojanëve Priamit të cilin e kishte vrarë djali i Akilit, Pirroja. Por nga heronjtë e luftës së Trojës ai adhuronte Akilin mbretin e Mirmidonëve që e kishte stërgjyshin nga nëna.

Ishte mëngjesi i 3 qershorit ët vitit 323 p.K., kur Aleksandri ndeu se kishte zjarrmi të brendshme, pasi bëri një banjë ai ushtri përsëri në gjumë. Kur u zgjua thirri të gjithë gjeneralët për planin e betejës, por pa se vetë ishte i pamundur. Për disa ditë rënkoi në shtrat nga temperatura e lartë dhe më 13 qershor vdiq në krevat i sëmurë. Kështu, mbreti i Maqedonisë që kishte mposhtur në fillim Greqinë dhe i kishte marrë emrin nuk mundi të realizonte ëndrrën e tij për të pushtuar tërë botën. Ai për dhjet vjet pushtoi pjesën më të madhe të botës, ndërsa stërgjyshi i tij Akili me aleatët e tij iu deshën dhjetë vite për të mposhtur Trojanët me dredhi.

Aleksandri vdiq, por mbeti gjallë emri, legjenda e tij. Lavdia e tij ndriçon e herë errëson dhe krijon probleme, dymijë e dyqind vjet pas vdekjes së tij

Sipas disa studiuesve të huaj Aleksandri i madhe quhej Meryamun Aleksandri, këtë mendim studiuesit e mbështesin në një mbishkrim që është gjetur në Egjipt.

Ku thuhej në një citim “meryamun setepenra Aleksandros”5. Kjo është një dëshmi që tregon se emri Aleksandër është i mëvonshëm. Ose më mirë të themi që është Llagap. Shpesh herë duhet të na punojë logjika e thjeshtë për të mësuar shumë të fshehta të njerëzve në kohën antike. Po ta ndajmë emrin ALEKSANDËR në tre pjesë do të lexojmë tre fjalë, A-LEKS-ANDËR, që do të thotë: A është fjala e sotme shqipe ËSHTË, LEKS që është emri LEK dhe ANDRA është një fjalë e vjetër pellazgje që e përdorin ende shqiptarët, dhe do të thotë Ëndërr. Pra, emrin ALEKSANDËR do të thotë LËKA ËSHTË NË ËNDËRR. Dhe me të vërtetë Leka ishte burrë i madh që mbeti në historinë e botës për të realizuar ëndrrat që ai shihte në gjumë, ky fakt përmendet në disa shkrimtar dhe historian. Sot shqiptarët emrin Aleksandër e kanë në disa variante si: LEK, ALEKS, SANDRI, LEKSANDËR. Shqiptarët që njihen ne Itali me emrin arbëreshë dhe në Greqi me emrin arvanitas në vend të emrit Aleksandër ata përdornin Leksandër. Duhet të dimë që në kohët e lashta njerëzit shpeshherë e humbnin emrin e pagëzimit dhe thirreshin me Llagapet e tyre. Më vonë Llagapet u bënë mbiemrat e familjeve. Shqiptarët e sotëm i pagëzojnë fëmijët edhe me emrin Andra. Në Greqi ndodhet një ishull me emrin ANDRA. Gjatë një studime që kam bërë në vitin 2001 për këtë ishull kam zbuluar se ky ishull banohej që në shekullin e XII nga shqiptarët. Edhe sot ishulli Andra(Ëndra) banohet nga 70% e popullsisë greke që flet në familje gjuhën shqipe, pra nga shqiptarë që njihen me emrin arvanitas. Ishulli ANDRA6 ka 27 fshatra shqipfolës, toponime, dhe mbiemrat e familjeve janë të kuptimit të gjuhës shqipe. Emri ALEKSANDËR përbëhet nga fjalë të kuptimësisë në gjuhën shqipe.

Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926.

Elementët që tregojnë origjinën ilire(shqiptare) të Aleksandrit të Madh

1.- Më lartë kemi sjellë origjinat familjare të Filipi dhe Olimbisë që vijnë nga fiset ilire. Filipi ishte lindur nga një nënë ilire dhe Olimbia nënën dhe babain e kishte ilir. Shkencërisht ALEKSANDRI I MADH është Ilir, duke patur parasysh se logjika na shpie se nëna është ajo që përcakton babain e fëmijës. Pra, Filipi ishte djali i Eurodikes që vinte nga fisi ilir i Lynkestëve. Dhe për Aleksandrin kemi të sigurt që ishte djali i ilires Olimbisë që vinte nga fisi ilir i Epiriotëve. Më lartë thamë që Olimbia akuzoheshe shpeshherë që Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit, por i gjarprit Amon.

2.- Nga pamja e jashtme dhe karakteri Aleksandri i ngjante Olimbisë, kishin të përbashkët ngjyrën e flokëve, bukurinë e fytyrës, ambicien, zgjuarsinë etj.

3.-Emri i pagëzimit të Aleksandrit ishte Meriamun, një emër që zbërthehet në gjuhën shqipe të dialektit geg, MER-JAM-UN. Sot disa fshatra shqiptar në Maqedoni ende thonë: MER JAM UN, që në gjuhës standarde shqipe është MIR JAM UNË.

4.- Emri i njohur botërisht nga bëmat e Miriamun ishte Aleksandër që siç e shpjeguam më lartë ka kuptim vetëm në gjuhën shqipe.

5.- Aleksandri ishte mbajtës i brirëve të Cjapit. Më vonë këtë shenjë do ta mbante Pirrua, mbreti i Epirit dhe Skënderbeu, mbreti i Epirit dhe Arbërisë.

6.- Gjuha që u fliste Aleksandri miqve të tij ishte ilirishtja e dialektit geg të Maqedonisë. Aleksandri greqishten e mësoi nga Aristoteli.

7.- Në vitin 1925 Republika e Shqipërisë që drejtohej nga Ahmet Zogu monedhës shtetërore e quajti me emrin LEK për nder të Aleksandrit të madh. Dhe në faqet e monedhës shqiptare LEK pasqyroheshin figurat e Aleksandrit, Herkulit, Akilit, Pirros etj. Kur shteti shqiptar kishte këto elemente në monedhën e tij në vitin 1925 që vazhdoi deri në vitet 1950, Greqia dhe Republika e Maqedonisë(FYROM) nuk kishin monedhë me këta figura të njohura të historisë së lashtë.

Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926.

Aleksandri në Bibël

Gjatë leximit të Biblës, në kapitullin e tetë, profecia e Danielit, thuhet se në shek.VII p.k. do të lindte Aleksandri i Madh. Profecia ka titullin: “Vegimi i Danielit: Dashi e Cjapi”7 ku shkruhet: “Në tretin vit të mbretërimit të mbretit Baltazar, unë, Danieli, pata një vegim, pas atij që pata në fillim të mbretërimit. Pashë në vegim dhe, ndërsa po shikoja, më ndodhi të gjëndesha në qytezën e Suzas, që është në krahinën e Elamit; nga vegimi e kuptova që isha pranë lumit Ulai. Ngrita sytë dhe shikova, dhe ja, pranë lumit pashë më këmbë një dash me dy brirë; të dy brirët ishin të lartë, por njëri ishte më i lartë se tjetri, megjithëse më i larti kishte dalë i fundit. Pashë dashin që godiste kundrejt perëndimit, drejt veriut dhe drejt jugut; asnjë kafshë nuk mund t'i rezistonte, askush nuk mund të çlirohej nga pushteti i tij; kështu ai bëri atë që desh dhe u bë i madh. Ndërsa kisha parasysh këtë, ja, ku po vinte nga perëndimi një cjap, që përshkonte tërë sipërfaqen e dheut pa e prekur tokën; cjapi kishte një bri të madh midis syve të vet. Arriti deri te dashi me dy brirë që kisha parë më këmbë përpara lumit, dhe iu hodh kundër me furinë e forcës së tij. E pashë të afrohet dhe të zemërohet kundër tij; pastaj i ra me bri dashit dhe copëtoi dy brirët e tij, ndërsa dashi nuk kishte fuqi për t'i rezistuar; kështu e hodhi për tokë dhe askush nuk mundi ta çlirojë dashin nga pushteti i këtij. Cjapi u bë shumë i madh; por, kur u bë i fuqishëm, briri i tij i madh u thye; në vend të tij dolën katër brirë të mëdhenj, që drejtoheshin drejt katër erërave të qiellit. Nga një prej tyre doli një bri i vogël, që u bë shumë i madh në drejtim të jugut, të lindjes dhe të vendit të lavdishëm. U rrit deri sa arriti ushtrinë e qiellit, bëri të bjerë për tokë një pjesë e ushtrisë dhe e yjeve dhe i shkeli. U ngrit madje deri te komandanti i ushtrisë, i hoqi flijimin e vazhdueshëm dhe vendi i shenjtërores së tij u shemb. Ushtria iu la në dorë bashkë me flijimin e vazhdueshëm, për shkak të shkeljes; ai hodhi për tokë të vërtetën; bëri tërë këto gjëra dhe i shkoi mbarë. Pastaj dëgjova një të shenjtë që fliste, dhe një i shenjtë tjetër i tha atij që fliste: "Deri kur do të vazhdojë ky vegim: ndalimi i flijimit të përditshëm, shkretimi për shkak të paudhësisë, shenjtërorja dhe ushtria të shkelur?" Ai më tha: "Deri dymijë e treqind ditë; pastaj shenjtërorja do të pastrohet". Tani, ndërsa unë, Danieli, e kisha parasysh vegimin dhe përpiqesha ta kuptoja, ja ku po rri para meje dikush që ka pamje burri. Dëgjova pastaj në mes të lumit Ulai zërin e një burri, që bërtiste dhe thoshte: "Gabriel, shpjegoja këtij vegimin". Ai iu afrua vendit ku ndodhesha unë dhe, kur arriti, unë pata frikë dhe rashë me fytyrë. Por ai më tha: "Kuptoje mirë, o bir njeriu, sepse ky vegim ka të bëjë me kohën e fundit". Ndërsa ai fliste me mua, unë rashë në një gjumë të rëndë me fytyrë për tokë, por ai më preku dhe më bëri të ngrihem më këmbë në vendin ku ndodhesha. Dhe tha: "Ja, unë do të të tregoj atë që ka për të ndodhur në kohën e fundit të indinjatës, sepse ka të bëjë me kohën e caktuar të fundit. Dashi me dy brirë, që ti ke parë, përfaqëson mbretërit e Medisë dhe të Persisë. Cjapi leshtor është mbreti i Javanit dhe briri i madh që ishte në mes të syve të tij është mbreti i parë. Briri i thyer dhe katër brirët që dolën në vend të tij janë katër mbretëri që do të dalin nga ky komb, por jo me të njëjtën fuqi të tij. Në fund të mbretërisë së tyre, kur rebelët do ta kenë mbushur kupën, do të dalë një mbret me pamje të egër dhe i rrahur në dredhitë luftarake. Fuqia e tij do të rritet, por jo për shkak të forcës së tij; do të bëjë shkatërrime të habitshme, do të ketë sukses në ndërmarrjet e tij dhe do të shkatërrojë të fuqishmit dhe popullin e shenjtorëve. Për shkak të dinakërisë së tij do shtohet mashtrimi në duart e tij; do të krenohet në zemër te vet dhe do të shkatërrojë shumë njerëz që janë në siguri; do të ngrihet kundër princit të princave, por do të thyhet jo nga dorë njeriu. Vegimi i mbrëmjeve dhe i mëngjeseve, për të cilin është folur, është i vërtetë. Ti e mban sekret vegimin, sepse ka të bëjë me gjëra që do të ndodhin mbas shumë kohe". Dhe unë, Danieli, e ndjeva veten të sfilitur dhe qeshë i sëmurë disa ditë; pastaj u ngrita dhe u interesova për punët e mbretit. Unë isha i tronditur nga vegimi, por askush nuk e vuri re”.

Shkencëtarët e kanë zbërthyer Profetësinë e Danielit dhe kanë nxjerrë përfundimin se bëhet fjalë për ngjarje që lidhen me Aleksandrin. Dashi ishte mbreti i Medisë dhe Persisë, që në shek. VI-V para K. vunë nën kontroll Maqedoninë dhe Thrakën. Cjapi me një brirë është Aleksandri i madh, i cili mundi Persinë, Darin e III që na paraqitet me shenjën e dashit. Cjapi që është shenja e Aleksandrit që pushtojë Persinë brenda 10 vjetësh, pra ashtu siç ka ndodhur me të vërtetë. Briri i thyer në katër pjesë ishte ndarja që pësoj mbretëria e Aleksandrit nga gjeneralët e tij. Ptolemeu, Lisimarku, Antipatrit dhe Seleku, që ishin të njëjtës kombësi, ilir. Po të shohim emri Lisimarku ka kuptimsin në të gjuhës së sotme shqipe Lis i Markut, edhe emri Seleku mund të jetë fjala shqipe Shelek që emërtohet qingji i vogël i sapo qethur. Këtë fjalë e ndeshim në tërë territoret Ballkanike që banohen nga shqiptarët. (INA)

Përkrenarja e Skënderbeut, me simbolin e bricjapit.

Marrë nga libri “Maqedonia shqiptare në dritën e teksteve dhe dokumenteve historike” që doli në qarkullim në ditët e fundit të vitit 2009.


1 Elena Kocaqi, Roli Pellazgo-Ilir..., Tiranë, 2007, fq.63.

2 Arben Llalla, ALBANIA, Tiranë, 24.01. 2007.

3 Edwin Jacques, SHQIPTARËT, Tiranë, 1996, fq.105

4 Robert d’Angely, ENIGMA, Tiranë, 1998, fq.244.

5 Elena Kocaqi, Albanët me famë në mijëvjeçarë, Tiranë, 2006, fq.93.

6 Τιτοσ Π. Γιοχαλας, ΑΝΔΡΟΣ, ΑΘΗΝΑ, 2000.

7 BIBLA, Ferizaj, 1996, fq.1220.
http://www.ina-online.net/default.aspx? ... bc0c6&ln=3

[Arta]

Shume mire Arber, sepse sapo e lexova dhe do ta postoja.

[ALBPelasgian]

Dmth, ky artikull qenka nga kjo enciklopedi? Thene te drejten, mua s'me pelqen gjithaq, per shkak se le shume per t'u deshiruar dhe shume pika i le disa te mangeta. Une i pranoj si te mirqena gjitha ato qe thuhen aty, mirepo argumentimi asht teper i ceket si dhe bibliografia mosamekeq e varfer. Autoret e enciklopedise nuk e paskan kuptuar drejt e si duhet sfiden e ballafaqimit me propaganden greke. Ne kete gjendje te katandisur ky artikull, me shume mund t'na diskreditoje sesa te na ndihmoje. Megjithate, une mund te jap nje gjykim me te plote kur t'i lexoj vellimet e kesaj enciklopedie.

[Arbëri]

Nuk është Enciklopedi por si kundërpërgjigje e enciklopedisë sllave , mirëpo synon edhe ke fqinjët Grek .. Si thonë një udhë e dy punë

Arta
Shume mire Arber, sepse sapo e lexova dhe do ta postoja.

Eh më i shpejtë jam

[ALBPelasgian]

Nuk është Enciklopedi por si kundërpërgjigje e enciklopedisë sllave , mirëpo synon edhe ke fqinjët Grek .. Si thonë një udhë e dy punë

Arber, une mezi kam pritur qe dikush nga mjediset tona shkencore te dale ne menyre koherente per t'u kunderpergjigjur. Une nuk po them se kjo kunderpergjigjje eshte e gabuar, por druaj se niveli i argumentimit le shumecka per te deshiruar. Me pak angazhim, shfletim tek autoret e huaj (Borza, Green, Badian, Heckel, Toynbee, Kretchmer, Boanfante, Tarn, etj) do te kishim nje argumentim te persosur mbi jo-helenicitetin e Maqedonasve dhe Iliricitetin e Maqedonasve. Me kupton cfare dua te them?

[Arbëri]

Nuk është Enciklopedi por si kundërpërgjigje e enciklopedisë sllave , mirëpo synon edhe ke fqinjët Grek .. Si thonë një udhë e dy punë

Arber, une mezi kam pritur qe dikush nga mjediset tona shkencore te dale ne menyre koherente per t'u kunderpergjigjur. Une nuk po them se kjo kunderpergjigjje eshte e gabuar, por druaj se niveli i argumentimit le shumecka per te deshiruar. Me pak angazhim, shfletim tek autoret e huaj (Borza, Green, Badian, Heckel, Toynbee, Kretchmer, Boanfante, Tarn, etj) do te kishim nje argumentim te persosur mbi jo-helenicitetin e Maqedonasve dhe Iliricitetin e Maqedonasve. Me kupton cfare dua te them?

Pasi është hapur qështja për Lekën si thuhet për së pari herë , atëherë mendoj se radha dytë është një dialog me të ashtuqujtuarit Grek , me tjera argumente .. Qëllimi është që kemi hapur gojën njëher edhe ne .

Dërguar nga Artan, UK më 02-01-2010 në 15:13

Nuk jam aspak i surprizuar nga enciklopedia. Une e kam njohur kete fakt. Nena e Aleksandrit ishte Ilire po ashtu edhe babai. Por fakti kryesor eshte se e tere Maqedonia historike e kohes se Aleksandrit te Madh banohej nga Iliret.
Ne Nje program "quiz show" QI drejtuar nga Stephen Fry ne BBC. Fry shron pyetjen: Kush eshte nje udheheqes i lashtesise, epileptik, , i shkurter dhe shqiptar. Pergjigja ishte Aleksandri i madh dhe arsyetimi ishte si me siper. Megjithate une nuk u pajtova me te gjitha virtytet. Dihet qe ishte epileptik dhe shtat shkurter, por gay eshte nje hipoteze per shkak te jetes se tij dhe karakterit aventuror te Aleksandrit te Madh pa prova konkrete.