Diskutim per etnicitetin e grekeve.

[Zeus10]

historia nuk eshte dhe nuk ka qene ndonjehere opinion grek, thjesht historia eshte histori greke, edhe vete fjala pellazgo-iliro-shqiptare "histori" defton per kete.

Nga ato qe na serviren dhe qe arrijme te kuptojme eshte se rithemelimi i helenizmit nuk ishte nje proces i natyrshem, prandaj vazhdimesia greke mbetet per tu provuar, nderkohe qe ju mbeshtetesit e kesaj teze perdite e me shume po mbaheni pas fijes se kashtes, qe eshte emri. Persa i perket shqiptareve, une vazhdimisht kam kembengulur qe mbeshtetesit e vazhdimesise se historise shqiptare, megjithese kane argumente shume me te forte se ckane greket per vazhdimesine e tyre, duhet te heqin dore nga emrat e pervecem(pellazge, ilire), per te shmangur spekulimet e pales tjeter, si ky joti i tanishem, per mosbarazine e plote te emrave te lashtesise me ato te sotmit.

[elikranon]

Nga ato qe na serviren dhe qe arrijme te kuptojme eshte se rithemelimi i helenizmit nuk ishte nje proces i natyrshem, prandaj vazhdimesia greke mbetet per tu provuar

vazhdimesia greke mbetet per tu provuar se ka dokumentacion te vazhdueshem ne largesi kohore te pakten 3000 vjecare.
po vazhdimesia e te tjereve hajde me thuaj si mund te provohet, qofte te diskutohet kur nuk ka aspak dokumentacion? Si mund te provohet p.sh. vazhdimesia pellazgo-iliro-shqiptare? Se kete vazhdimesi mbron historiografia zyrtare shqiptare.

nderkohe qe ju mbeshtetesit e kesaj teze perdite e me shume po mbaheni pas fijes se kashtes, qe eshte emri.

jo zeus, e ke gabim.
Nuk mbahemi pas emrit, mbahemi pas gjuhes. Dhe vazhdimesine e gjuhes greke nuk e ka vene ne dyshim ndonje studiues serioz. Vetem disa nga albaniadotcom.

Persa i perket shqiptareve, une vazhdimisht kam kembengulur qe mbeshtetesit e vazhdimesise se historise shqiptare, megjithese kane argumente shume me te forte se ckane greket per vazhdimesine e tyre, duhet te heqin dore nga emrat e pervecem(pellazge, ilire), per te shmangur spekulimet e pales tjeter, si ky joti i tanishem, per mosbarazine e plote te emrave te lashtesise me ato te sotmit.

veshtire se do ndryshosh opinionin ne Shqiperi. Mua me duket bile e pamundur. Keshtu qe problemin e ke brenda, jo jashte.

[Zeus10]

Nuk mbahemi pas emrit, mbahemi pas gjuhes. Dhe vazhdimesine e gjuhes greke nuk e ka vene ne dyshim ndonje studiues serioz.

Pikerisht, ketu te duhet qe te therresesh ne ndihme fjalen "serioz" dhe me kete nenkupton te gjithe ata qe e kane pare historine/gjuhesine me syze poltike-fetare, ose spekullatoret, ose te paaftet, ose te painformuarit.
Meqe ti, disa here ke treguar, qe e njeh bizantinishten(dmth kopjen e greqishtes se vjeter), pa na i perkthe pak tekstin e meposhtem dhe me thuaj, pse "studjuesit serioze" nuk kane "definition" per shumicen e fjaleve me poshte?:

[Arban Blandi]

Nuk mbahemi pas emrit, mbahemi pas gjuhes. Dhe vazhdimesine e gjuhes greke nuk e ka vene ne dyshim ndonje studiues serioz. Vetem disa nga albaniadotcom. Veshtire se do ndryshosh opinionin ne Shqiperi. Mua me duket bile e pamundur.

Greqishtja është një gjuhë e ndërtuar në katedra gramaticienësh. Ky pohim s’është i ri. Këtë e konfirmojnë si Haustratte, ashtu edhe të tjerë, ndonse unë nuk kam gjetur tek asnjeri prej tyre dëshmi gjuhësore bindëse. Por studimi ynë mbi greqishten e vjetër na tregon se këta dijetarë kanë patur prova të pakundërshtueshme për të shtruar këtë hipotezë, por kushtet nuk i kanë lejuar ta shtjellojnë atë. Një shqipfolësi që bie në kontakt me literaturën e gjërë të autorëve të lashtë grek i lindin shumë pyetje në kokë dhe mjaft zhgënjime.

Për të qëmtuar fjalën shqipe në greqisht nuk është gjithnjë një punë e lehtë. Zhvillimi i mëtejshëm i gjuhës greke ka bërë që fjala shqipe të evoluojë në një mjedis të ri morfologjik. Gjatë këtij procesi diferencimi fjala greke është larguar mjaft në formë dhe në përmbajtje nga gjuha shqipe. Pra, ndryshimi thelbësor mes kuptimit të fjalës greke nga rrënja e saj shqipe qëndron në largimin e greqishtes nga kuptimi i parë burimor dhe veshja e fjalës me kuptime të mbartura po të rrënjës shqipe. Në greqishten homerike rrënja e shqipes shfaqet e diversifikuar si në shqiptim dhe në të shkruar.

Shndërrimet fonetike kanë shërbyer edhe për të ndërtuar fjalë të reja, kuptimet e figurshme të të cilave ruajnë edhe në kontekstin e ri gjithnjë një lidhje me rrënjën shqipe nga kanë dalë. Këto diferencime kanë bërë që të duket krejt e ndryshme nga shqipja, duke ngatërruar mjaft gramaticienë leshko, ndonse të dëgjuar dhe ca prej tyre shumë të dëgjuar, vendas e të huaj.

Në trajtimin e çështjeve të tilla të rëndësishme si prejardhja e gjuhëve, në themel të punës studimore filologjike ka sunduar kriteri ideologjik e ai politik dhe shumë më pak kriteri shkencor. Deri më sot asnjë studiues shqiptar nuk e ka ballafaquar gjuhën shqipe frontalisht me gjuhën greke. Që të dërdëllisësh për vjetërsinë e shqipes në këto anë të dheut, së pari duhet të kishe krahasuar më parë shqipen me gjuhën e fqinjit tonë më të vjetër, atë të grekërve. Duhesh marrë në analizë së pari nga vetë studiuesit shqiptarë gjuha e Homerit dhe e autorëve të lashtë grekë, para se të merreshin në konsideratë shkencëtarë të dyshimtë si Mayer me shokë. Filologjia botërore dhe mjaft studjues shqiptarë e marrin të mirëqenë vjetërsinë e gjuhës greke, ndërsa mua më rezulton se greqishtja e vjetër s’është gjë tjetër veçse një përpjekje për të ndërtuar një gjuhë universale, diçka e ngjashme me ëndrrën e Zamenhofit në shek. XIX. Nuk duhet të ngatërrojmë këtu qëndrimin tonë ndaj vjetërsisë dhe gramatikës së greqishtes së vjetër me rëndësinë e padiskutueshme që kjo gjuhë mori në zhvillimin e dijes njerëzore në tërësi dhe në lindjen dhe zhvillimin e gjuhëve të vendeve evropianopërendimore. Edhe shqipja e re ka mjaft neologjizma grekolatine, frut i dijetarëve të fushave të ndryshme të dijes, paçka se shumica janë krijuar me brumin indoevropian.

Edhe këto ditë unë lexoj në buletine filologjike europiane se si linguistika përpiqet t’u japë shpjegim problemeve gjuhësore me anë të aparateve analitikë të gabuar, që vijnë edhe nga mosnjohja e shqipes, por dhe nga predispozioni jodashamirës ndaj shqipes dhe popullit që e flet atë. Kjo mungesë predispozicioni ka arsye të njohura të vjetra politike, por nuk duhet nënvleftësuar dhe ndikimi që do të kishte një afirmim i rolit të gjuhës tonë dhe vendi që ajo do të zinte në rrafshin e familjes indoevropiane, qoftë dhe në aspektin më periferik të saj, atë komercial, pasi një afirmim i tillë do të thoshte një kthim të vëmendjes drejt shqiptarëve dhe Shqipërisë, gjë që do të shqetësonte shumë fqinjin tonë grek, i cili sot përfiton shumë nga turizmi kulturor. Shqetësimin grek e kanë për çudi edhe evropianët e tjerë. Ata s’e kanë për gjë të deklarojnë se shumë fjalë të leksikut të tyre vjen nga greqishtja dhe latinishtja. Nuk e di. Qarqe të caktuar në Evropë nuk kanë qenë historikisht të interesuar të hidhet dritë mbi lashtësinë e shqipes. Botimet e kohëve të fundit, që po habitin botën shqiptare dhe që po nervozojnë fqinjët grekë dhe turkë, po bëhen vetëm nën trusninë e shpërthimit të një vetëdije kombëtare nga ana e vetë shqiptarëve. Shumë gjëra janë ditur, dhe shumë akoma mbahen të fshehura në sytë e kombit tonë. Jo vetëm kaq. Sot të huajtë dinë dhe se ç’bluan koka e çdo shqiptari. Kur një pjesë e dijes rrezikon të dalë në dritë me përpjekjet e vetë shqiptarëve, të huajtë nxitojnë të nxjerrin të parët nga sirtarët e mbuluar nga pluhuri dhjetra apo qindravjeçar dokumente befasuese. Merrni si shembull të freskët Faverialin etj. Kjo ndodh pasi dija për të fuqishmit është fuqi, pushtet. Kur ajo bëhet e të gjithë popullit, kjo dije humbet fuqinë dhe shndërrohet në mall, nga i cili po ata vetë që e zotëronin duan të nxjerrin përfitimin më të madh të mundshëm ekonomik, politik e ideologjik. Por e keqja më e madhe për ne shqiptarët janë antishqiptarët që lind toka jonë. Edhe kur Lajbnici u shpreh se shqipja është gjuha e ilirëve të lashtë gazeta shqiptare “Albania” në Bruksel, do të shkruante se ne kemi respekt për këtë dijetar të madh por ai nuk ka ditur më shumë se 100 fjalë shqip. Kur një dijetar frëng u bë gati të publikonte dokumenta të lashta të shqipes në vitet 20’ ambasada shqiptare ia ndali vrullin. Një dorë e zezë duket se e ndaloi kardinal Skiroin të botonte veprën e tij për Mesharin. Po ajo dorë mbyti Petro Ninin Luarasin dhe Aristidh Kolën.

Në Shqipëri gjuhësia krahasimtare deri më sot është marrë me probleme të dorës së dytë, gjithsesi shumë të vyera e që kanë hedhur dritë në raportet e shqipes me gjuhë të tjera, por që nuk kanë qenë në gjendje të afirmojnë rolin e vërtetë që shqipja ka pasur në familjen indoevropiane. Studimi i shqipes përvec interesit shkencor është i lidhur ngushtë me interesa kombëtare shpeshherë të nëpërkëmbura nga përfaqësues e dijetarë të popujve, që nuk kanë qenë të zotë të ruajnë gjuhën e të parëve të tyre.
.
Unë jam mbështetur kryesisht në punë studimore të autorëve më në zë në botë të greqishtes së vjetër si Bailly dhe Lidell. Sa për qëndrimin e fqinjëve grekë ndaj gjuhës shqipe, shqiptarëve dhe historisë së tyre, ksenofobia e tyre është një gjë më se e njohur. Grekët kanë qenë fqinjët tanë më të vjetër, autorët e tyre të lashtë, disa emra e të cilëve shpjegohen vetëm nëpërmjet shqipes, janë treguar shumë të kursyer në veprat e tyre për paraardhësit tanë. Si grekërit, dhe latinët kanë të drejtë të krenohen për kontributin që i kanë dhënë dijes së njerëzimit, por ata duhet t’i njohin shqipes autorësinë. Shpjegimi i prejardhjes së disa fjalëve të fondit të leksikut të greqishtes së vjetër mund të bëhet vetëm me anë të gjuhës shqipe.

Pra, shpjegimi me anë të shqipes të rrënjëve të këtyre fjalëve, hedh poshtë hipotezën për marrje të anasjelltë. Kur dalin nga konteksti i greqishtes rrënjët e shqipes nuk kanë kuptim në atë gjuhë. Këtë e ka vënë re me gjenialitet edhe Petro Zheji kur flet për gjuhën sanskrite. Te shqipja këto rrënjë qëndrojnë më natyrshëm, zhvillohen me një vërtetësi, bukuri, tingëllim magjepsës e të pakrahasueshëm. Fjalë të rëndësishme e shumë të bukura të shqipes janë marrë dhe janë vënë në rolin e shërbëtorit në strukturën morfologjike të greqishtes së vjetër. Një fakt shumë i bukur dhe shumë interesant është se te gjuha e Homerit marrin pjesë gjallërisht si dialektet e shqipes në trojet ku banojnë shqiptarët etnikë, fakt ky që hedh poshtë shterpësinë e diskutimit ndërdialektor në Shqipëri. Jo vetëm gegërishtja, por edhe shqipja e diasporës, sidomos ajo e Arbëreshëve të Italisë, tek e cila mes shumë barbarizmave latine dhe greke gjinden thesare të vërtetë, format (glosat) më të vjetra të shqipes, të cilat duhet të rigjejnë vendin e tyre në Fjalorin e Gjuhës së Sotme Shqipe nga ku janë zbuar me dhunë tridhjetë vjet më parë, dhe kështu ato të rizënë vendin e merituar në gjuhën e kultivuar shqipe.

Në leksikun e greqishtes shumica e fjalëve janë kompozita të ndërtuara me dy a më shumë rrënjë të shqipes, të cilat siç thamë edhe më lart po të nxirren nga trupi i fjalës greke nuk kanë asnjë kuptim për të. Greqishtja nuk i shpjegon dot. Jo vetëm kaq. Në greqisht shumica e fjalëve të bukura shqipe kanë humbur kuptimin e tyre burimor dhe shprehin kuptime të mbartura, dytësore e deri në nocione që s’kanë më lidhje me vetë fjalën burimore. Kjo situatë në leksikun e greqishtes së vjetër mund të ketë arsye të ndryshme. Platoni në shek.V ngulte këmbë që autorët grekë të asaj kohe duhet të gjenin rrugë të tjera për krijimin e fjalëve të reja pasi etimologjia nuk ishte në gjendje t’i ndihmonte në këtë drejtim. Greqishtja nuk është në gjendje t’u japë shpjegime figurave mitologjike, toponimeve greke, emrave të popujve që kanë banuar në viset e Greqisë në lashtësi. Gjatë punës tonë me tekstet e Iliadës dhe të Odisesë ne shohim se shumë fjalë shqipe janë kuptuar dhe përdoren gabim nga vetë autori i tyre, gabim i cili është transmetuar ndër autorë të tjerë të lashtë grekë e që është ngulitur më pas në fjalorë e gramatika.

Kjo jo për faj të shqipes dhe shqiptarëve. Si grekët dhe latinët i kanë pasur në mes të tyre shqiptarët e ditur dhe shqipen e bukur dhe shumë të pasur. Por nga shqipja ata kanë marrë vetëm një grusht fjalësh duke lënë në errësirë trashëgiminë gjuhësore, dijen, traditat dhe kontributin e shqiptarëve vetëm e vetëm «për të mahnitur me gjeninë e tyre» tërë botën. Kush ka sy dhe veshë, kush ka pak mend mund të konstatojë se kjo lojë e vjetër po vazhdon edhe në ditët tona m’u para hundës tonë. Edhe sot e kësaj dite mjaft shqiptarë detyrohen të ndërrojnë identitetin e tyre në dhe të huaj në mënyrë që atje t’u hapen rrugët e dijes dhe të jetës.

Greqishtja është një gjuhë më e studjuar nga të huajt se gjuha shqipe. Te Homeri dhe autorë të tjerë grek e ka origjinën shumica e fjalëve të leksikut të latinishtes dhe të gjuhëve të sotme latine e gjermanike. Nga ana tjetër, kanë munguar punime që të vërtetojnë se shqipja është një gjuhë më e vjetër. Këto mendoj se janë dy arsyet e këtij qëndrimi.

E përse nëse shqiptarët do të ishin aq të kultivuar në dijet e tyre si shpjegohet faktin që më pas gjuha shqipe nuk u shkrua, mund të pyëtet. Në Vatikan është zbuluar një dokument që daton 350 vjet para Mesharit dhe e ardhmja mund të na japë ne shqiptarëve surpriza të tjera më interesante. Mungesa e shkrimit të shqipes në periudhën e shkëlqimit të Greqisë së Lashtë dhe të Romës së Lashtë lidhet me arsye historike.

Ata që janë marrë me thelbin e shqipes dhe kanë hedhur dritë mbi identitetin e kombit shqiptar kanë rrezikuar mirëqenien e tyre dhe vetë jetën. Gjithçka pritet. Qeveritë tona janë zgjatim i qarqeve të huaja. Unë nuk kam besim se ne na udhëheqin shqiptarët.

Mund ta quash punë amatore, siç ndodh shpesh sot ndaj atyre që mbrojnë të tilla teza? Le t’ia lëmë fjalën opinionit të specializuar për t’u shprehur për këtë çështje.

Ngarkesa, apo ngjyrimi ideologjik, jashtëgjuhësor i fjalës, është një element shumë i rëndësishëm i fjalëformimit në greqishten e vjetër dhe në latinisht. Injorimi i këtij elementi në studimet filologjike, shpeshherë i qëllimshëm, ka bërë që filologjia të ndjekë me galdim për mijra vjet një rrugë të gabuar, dhe mijra e mijra libra, broshura, kumtesa e referate kanë hedhur errësirë mbi të vërtetën.

Ekstrakte:

Ἀφροδίτη, Ἁφροδίτη, ης (ἡ) 1 Afërdita, lat. Venus, perëndeshë e dashurisë dhe e bukurisë, që grekët besonin se kishte lindur nga shkuma e valëve (Aphrodite, lat. Venus, déesse de l'amour et de la beauté, que les Grecs croyaient née de l'écume des flots. 2 kënaqësi e dashurisë (plaisirs de l'amour) 2 dashuri (amour), dëshirë plot pasion (désir passionné), pasion (passion) 3 gëzim i miqësisë (jouissance de l'amitié), kënaqësi (plaisir) 4 hijeshi (grâce), bukuri (beauté) 5 planeti Venus (la planète Vénus). Sipas Bailly me origj. fenikase. ἀφρονέω-ώ {ἀφρον* = afron (afroj) + έω*} Humb llogjikën (être insensé). ἀφρονέω shtjellohet vetëm në pjes. e tash. së greqishtes. ἀφρον- vjen nga shqipja afron, afrohem.

Ἣρα, ας (ἡ) {Ἣρ* = erë ; fig. zemërim, furi + ας*} Hera, bija e Kronos dhe Reas, e shoqja e Zeusit Sipas. Bailly etj. e vetmja etimologji e mundshme është (si shpesh herë) një fjalë sanskrite : svar, qielli (le ciel). S. ἀὴp, ἀνἠρ, Κήp. Krhs. lat. Ἡράκλειος, α ose ος, ον i Heraklit, që ka lidhje me Herakliun (d'Hèraklès, qui concerne Hèraklès). Krhs. me Herkulin te latinët.

Ἡρακλῆς, έους, thirr. –εις Herakliu, lat. Herkuli, i biri i Zeusit dhe Alkmenës ( Hèraklès (Hercule) demi-dieu, fils de Zeus et d'Alkmèna, Alcmène). Bailly dyshon te fjala e aut. të vjetër që sugjerojnë prejardhjen e fj. nga Ἣρα dhe κλέος, me mendimin se kjo fjalë vjen nga ἥρως. S. Ἣρα, ἥρως, κλέος.

κήρυξ, κήρυκος I çdo person që njofton publikisht me zë të lartë (toute personne qui annonce à haute voix). 1 në epokat heroike, kasnec apo mesazher i perëndive, Hermes (dans les temps héroïques, héraut ou messager des dieux, Hermès) 2 kasnec i perëndive (héraut des rois) 3 mesazher i paqes dhe i luftës, në asambletë publike. ( héraut pour les messages de paix et de guerre; dans les assemblées publiques). II gjel (coq). Krhs. κήρυκος me ἅγγελος, ἀγγελικός, që lidhen bashkë nga roli që gjeli ka luajtur për të lajmëruar agimin e ditës. Gr. ἅγγελος dhe lat. angelus e kanë fjalën gjel në temë, kurse κήρυξ e mbart si metaforë. Krhs. κήρυκος me lat. angelus, fr. heraut, dhe hero në të gjitha gjuhët. κήρυκος ka dhënë në latinisht thuajse të gjitha fjalët, që fillojnë me cur- si currere, fr. courir e it. correre.

Ὃμηρος Homeri, autor i supozuar i Iliadës dhe i Odisesë (Homère, poète épique, auteur supposé de l'Iliade et de l'Odyssée).


Dhe ky i ndëruar anonim me pseudonim Elikranon, është vetëm një studiues, sa shqiptarë ka (dhe do këtë) që po punonjë, mbi të gjitha, për të vërteten. Kaq kisha me të thënë unë. Ti vetëm bëj dhe ca durim, po që se ende ke qejf me u mbrojtë në kasollën 'të paprekshme' graecë-elladë 'të vjetër', bëjë bëjë dhëmbin sa të ujkut me shqiptarinë.

[elikranon]

Dhe ky i ndëruar anonim me pseudonim Elikranon, është vetëm një studiues, sa shqiptarë ka (dhe do këtë) që po punonjë, mbi të gjitha, për të vërteten. Kaq kisha me të thënë unë. Ti vetëm bëj dhe ca durim, po që se ende ke qejf me u mbrojtë në kasollën 'të paprekshme' graecë-elladë 'të vjetër', bëjë bëjë dhëmbin sa të ujkut me shqiptarinë.[/b]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES!
Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

[elikranon]

Nuk mbahemi pas emrit, mbahemi pas gjuhes. Dhe vazhdimesine e gjuhes greke nuk e ka vene ne dyshim ndonje studiues serioz.

Pikerisht, ketu te duhet qe te therresesh ne ndihme fjalen "serioz" dhe me kete nenkupton te gjithe ata qe e kane pare historine/gjuhesine me syze poltike-fetare, ose spekullatoret, ose te paaftet, ose te painformuarit.
Meqe ti, disa here ke treguar, qe e njeh bizantinishten(dmth kopjen e greqishtes se vjeter), pa na i perkthe pak tekstin e meposhtem dhe me thuaj, pse "studjuesit serioze" nuk kane "definition" per shumicen e fjaleve me poshte?

Nuk e di nese studiuesit mund a s`mund te kuptojne definicionin e cdo fjale ne tekst. Ate qe mund ta kuptoi edhe nje njeri me 2 klasa shkolle eshte qe teksti eshte ne gjuhen greke, do ta kuptoi nga bolleku i fjaleve qe ua di kuptimin, do ta kuptoje nga tingellimi i gjuhes....
Tani nga replikues te tjere, sidomos ne YT kam degjuar edhe aksioma te tjera qesharake si p.sh.:" shqipja eshte kopje e pellazgishtes dhe nuk ka ndryshuar fare"etj.
Gjuhet ndryshojne gjate shekujve, por studiuesit qe merren me gjuhesine mund ta kuptojne nese ka vazhdimesi apo jo. Dhe per greqishten eshte e lehte te provohet vazhdimesia se ka dokumentacion te vazhdueshem ne nje largesi kohore te pakten 3 000 000 vjecare. P.sh. gjuha kishtare per mua eshte e pakuptueshme se perdoret e njejta gjuhe ketu e 15 shekuj. Kjo s`domethene se nuk eshte greqisht ngaqe une se kuptoi qarte.
Edhe metodat e mesimit te anglishtes te para 50 vjeteve po ti krahasosh me te sotmet do dallosh ndryshime te medha, jo me te diskutojme per 3 000 000 vjete.

[Arban Blandi]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES! Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

Unë Zotëri,

shfaqem para kujtdo, i paditur apo i ditur qoftë, provokator apo i ndershëm, i mirë apo i keq, me rëndësi apo pa rëndësi, ky që jam. Përse, sepse për mua të gjithë njerëzit janë njëlloj. Edhe Napoleoni thoshte se unë jam thjesht produkt i rrethanave. Të gjithë njerëzit janë produkt i rrethanave shoqërore. Rrethanat janë edhe ato që familja jote ka përjetuar, dhe ato që ti po përjeton në Greqi. Ndaj unë nuk kam iluzione për njerëzit. Pa u ndryshuar kjo botë, njerëzit nuk mund të ndryshohen. Ndaj qëllon që në jetë të ndeshemi me njerëz të të gjitha llojeve. Unë dua të të këshilloj, në më lejon, që kur del në publik, si në internet, me mbajtë parasysh se edhe fjala jote mund të bëjë mirë ose dëm, pavarësisht nga çfarë filtet. Mënyra se si u përgjigjet më mjafton me kuptuo do gjëra, më mjafton me pa sa mund të jeni kapluar gjatë jetës suaj nga pak ndjenja meskiniteti apo cmire, xhelozie apo inferioriteti, deri në zvetënim të shpirtit njerëzor për indentitentin, ndjenja që shumë shqiptarë kanë kapluar shpesh nepër botë. Ja po ju them pra, meqë kështu e pëlqen, që na e paskishin njohur të "mirën", prandaj edhe trojet na i bënë çarçaf. Të kuptosh historinë e sotme duhet lexuar me shumë vëmendje historia e djeshme, ajo që vetë falsifikuesit e saj kanë shkruar. Po ndalem këtu pasi s'njeh të mbaruar, dhe juve, me sa duket, nuk ju pëlqeka fort "gjatësia", e as unë s'kam më kohë me bjerrë për ju.

[Arta]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES!
Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

LOL, nuk e more mundimin sepse te duken "pallavra", apo nuk lexon dot shkrime te gjata me shpjegime qe nuk i kupton? Nuk eshte turp te thuash kur nuk di, biles eshte turp dhe injoranci kur ti thua di, por mundohesh te vesh poshte me arrogancen tende te paditurise, diturine e te tjerve ne nje fushe te percaktuar!

[Zeus10]

Nuk e di nese studiuesit mund a s`mund te kuptojne definicionin e cdo fjale ne tekst.

Natyrisht qe ti se di, sepse ti nuk ke qasjen e duhur per te ditur dhe kuptuar keto gjera.

Ate qe mund ta kuptoi edhe nje njeri me 2 klasa shkolle eshte qe teksti eshte ne gjuhen greke, do ta kuptoi nga bolleku i fjaleve qe ua di kuptimin, do ta kuptoje nga tingellimi i gjuhes....

Nese e ke fjalen per femijet greke me 2 klase shkolle, je plotesisht gabim, sepse jo vetem ata me dy klase, por dhe ata me cikle te plote te perfunduar, kane veshtiresi te paperfytyrueshme ne mesimin e gjuhes se vjeter arqia, sepse perkunder mosdijes tende, qe vazhdimesia e gjuhes nuk vleresohet nga leksiku, sepse per gjuhet e kultures, leksiku eshte i vetmi komponent qe trashegohet, por nga sintaksa, struktura, fjaleformimi dhe paradigma, ne te cilat e ashtequajtura 'greqishte e re' eshte thelbesisht e ndryshme nga e "vjetra", ne ate shkalle qe gjithe Bota(studjuese dhe njerez te zakonshem) bie dakord, qe ato jane dy gjuhe te ndryshme.

Tani nga replikues te tjere, sidomos ne YT kam degjuar edhe aksioma te tjera qesharake si p.sh.:" shqipja eshte kopje e pellazgishtes dhe nuk ka ndryshuar fare"etj.

Nuk mund te perdoresh si argument kunder vjetersise se shqipes, theniet e adoleshenteve, duke bere analogji false me handikapet e greqishtes.

Gjuhet ndryshojne gjate shekujve, por studiuesit qe merren me gjuhesine mund ta kuptojne nese ka vazhdimesi apo jo. Dhe per greqishten eshte e lehte te provohet vazhdimesia se ka dokumentacion te vazhdueshem ne nje largesi kohore te pakten 3 000 000 vjecare. P.sh. gjuha kishtare per mua eshte e pakuptueshme se perdoret e njejta gjuhe ketu e 15 shekuj. Kjo s`domethene se nuk eshte greqisht ngaqe une se kuptoi qarte.

Eshte e vertete qe gjuhet ndryshojne gjate shekujve, por kete nuk mund ta thuash me plote gojen per gjuhet e kultures, dhe ne vecanti per greqishten, qe eshte gjuha me skolastike ne Bote, dhe per asnje cast nuk rreshti se qeni mesuar nga gjenerata te tera neper shkolla, ashtu ne ate formen skolastike. Ajo qe ne krijimin e saj ishte nje forme e ngurtesuar, shtremberuar dhe plot neologjizma e gjuhes se folur, sidomos ajo Koine, qe ndryshoi aq shume befas nga Atikishtja. Po te marresh psh Koine-n e dymije vjeteve me pare, une jam i sigurte, qe nje grek me shkollim mesatar arrin te kuptoje permbajtjen jo me shume veshtiresi. Ndryshon puna kur atij i ve perpara attikishten, duke lene menjane faktin qe dhe kjo ishte gjuhe e nderhyre dhe ne fazen e saj te vonshme ishte pothuajse identike me Koine-n me te hershme.

Edhe metodat e mesimit te anglishtes te para 50 vjeteve po ti krahasosh me te sotmet do dallosh ndryshime te medha, jo me te diskutojme per 3 000 000 vjete.

pas pohimit te fundit qe thua qe greqishtja na paska dokumenta 3 milion vjecare, duke e perseritur 2 here(pra s'kemi te bejme me nje gabim), dua te te them pa dashur te te ofendoj qe kemi te bejme me nje injorant kalibri. Pra pavaresisht pergjigjeve tona te duruara, ti nuk mund te kuptosh asnjegje, por ne nuk do ta ulim nivelin e diskutimit, ne shkallen qe te behet prej teje e kuptueshme.

[Zeus10]

Dhe ky i ndëruar anonim me pseudonim Elikranon, është vetëm një studiues, sa shqiptarë ka (dhe do këtë) që po punonjë, mbi të gjitha, për të vërteten. Kaq kisha me të thënë unë. Ti vetëm bëj dhe ca durim, po që se ende ke qejf me u mbrojtë në kasollën 'të paprekshme' graecë-elladë 'të vjetër', bëjë bëjë dhëmbin sa të ujkut me shqiptarinë.[/b]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES!
Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

Qe ti te arrije te lexoje ate rresht, duhet te kishe perfunduar leximin e rreshtave paraardhes, qe mesa duket ti nuk arrin ti kuptosh, duke mos guxuar te debatosh per to. Sa here qe bie fjala per debat te argumentuar rreth ketyre temave, gjithe grekofilet nxitojne ti quajne argumentat si pallavra, pa qene te zote te rrezojne qofte dhe nje te vetme nga keto "pallavra", me kunderargumente.

[Zeus10]

kemi zëvëndësime pavend të fjalëve shqipe me neologjizma belbëzuese...

Dhe gjithe kjo eshte bere ne menyre artificiale dhe djallezore. Megjithate, ata nuk kane mundur te zhdukin plotesisht, gjurmet e shqipes ne te , qe jane prezente ne cdo fjale.

[elikranon]

pas pohimit te fundit qe thua qe greqishtja na paska dokumenta 3 milion vjecare, duke e perseritur 2 here(pra s'kemi te bejme me nje gabim), dua te te them pa dashur te te ofendoj qe kemi te bejme me nje injorant kalibri. Pra pavaresisht pergjigjeve tona te duruara, ti nuk mund te kuptosh asnjegje, por ne nuk do ta ulim nivelin e diskutimit, ne shkallen qe te behet prej teje e kuptueshme.

gabimisht shkrova 3 000 000.Kur perserit brenda nje minute te njejten ka mundesi ta perserisesh gabim. Nqs ti e ke kriter vleresimi kete gabim, ok, gjete nje rast te mire per te me cilesuar injorant kalibri.

[elikranon]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES!
Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

LOL, nuk e more mundimin sepse te duken "pallavra", apo nuk lexon dot shkrime te gjata me shpjegime qe nuk i kupton? Nuk eshte turp te thuash kur nuk di, biles eshte turp dhe injoranci kur ti thua di, por mundohesh te vesh poshte me arrogancen tende te paditurise, diturine e te tjerve ne nje fushe te percaktuar!

Arta
Ndonjehere lexoj dhe diagonalisht. Dhe dikush tjeter lexonte ashtu.

[elikranon]

Dhe ky i ndëruar anonim me pseudonim Elikranon, është vetëm një studiues, sa shqiptarë ka (dhe do këtë) që po punonjë, mbi të gjitha, për të vërteten. Kaq kisha me të thënë unë. Ti vetëm bëj dhe ca durim, po që se ende ke qejf me u mbrojtë në kasollën 'të paprekshme' graecë-elladë 'të vjetër', bëjë bëjë dhëmbin sa të ujkut me shqiptarinë.[/b]

Lecova ne fillim, ato qe ke theksuar me shume. Dhe me shkruan se po i sherbej se KEQES!
Vetem kjo me mjafton qe mos te marr mundimin te lexoj ato pallavrat e tjera qe postove dhe qe duhet gjysem dite per ti lexuar.

Qe ti te arrije te lexoje ate rresht, duhet te kishe perfunduar leximin e rreshtave paraardhes, qe mesa duket ti nuk arrin ti kuptosh, duke mos guxuar te debatosh per to. Sa here qe bie fjala per debat te argumentuar rreth ketyre temave, gjithe grekofilet nxitojne ti quajne argumentat si pallavra, pa qene te zote te rrezojne qofte dhe nje te vetme nga keto "pallavra", me kunderargumente.

Zeus
Ndonjehere lexoj dhe diagonalisht. Dhe dikush tjeter lexonte ashtu.

[elikranon]

Përshëndetje,
nuk te sulmova une, ti e bere bile pa me njohur fare.
Keshtu qe nuk ta ula une nivelin e diskutimit.
Qofsh me shendet.