Berisha, dyshime të mëdha në Francë për Shqipërinë e Madhe
Posted: Sat Jan 07, 2012 10:09 am
Berisha ngjall dyshime të mëdha në Francë për Shqipërinë e Madhe
Një ngatërresë e madhe ka ndodhur në seminarin ku merr pjesë Doktori në Francë. Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total”, i cili ishte në krah të Doktorit, filloi ta merrte seriozisht kur po fliste për lirinë ekonomike dhe arritjet në Shqipëri dhe po mbante shënim shifrat. Doktori po fliste: “Po punojmë në pyllëzimin e vendit nëpërmjet drurëve frutorë. Vendi im ka shumë pak tokë bujqësore, për momentin ka 1800 m për frymë, më e ulëta në Evropë, por potenciali është shumë i madh nëse zbatojmë pyllëzimin nëpërmjet drurëve frutorë, sepse vendi im është një vend ideal për arrorët. Prandaj ne kemi vendosur të mbjellim 250 milionë drurë arrorë të të gjitha llojeve. Po mbjellim 50 milionë ullinj. Unë besoj se duke ndjekur këtë mënyrë pyllëzimi, nëpërmjet drurëve frutorë, është mënyra për të rritur prodhimin, është një mënyrë për të luftuar varfërinë, por, gjithashtu, është një mënyrë për të rritur sipërfaqet e gjelbra dhe të shkosh më shumë drejt zhvillimit të qëndrueshëm.”
Sapo mbaroi fjalimin Berisha, ai thirri Sekretaren dhe i porositi të bënte disa llogari se kishin ndërmend të investonin në Shqipëri.
-Fillimisht shumëzo popullsinë e Shqipërisë me 1800 metër katror tokë bujqësore që kanë për frymë, i tha. Pastaj më llogarit se sa tokë ngelet pasi të mbillet 50 milionë rrënjë ullinj dhe 250 milionë drurë frutorë. Më duhen urgjent, i tha shefi, se dua t’i bëj një ofertë për investimet tona atje nëse kemi shanse.
Iku sekretarja dhe filloi llogaritë.
Fillimisht pyeti për rezultatet e censusit në Shqipëri dhe i thanë afërsisht 3 milionë banorë, d.m.th nja 2 milionë e 800 mijë. Për të qenë brenda sekretarja i bëri tre milionë, i shumëzoi me 1800 metra katror për banorë tokë që deklaroi kryeministri dhe i doli që Shqipëria ka afërsisht 540 mijë hektarë tokë bujqësore.
Pastaj nisi llogarinë e dytë. Pyeti një specialist ulliri dhe i tha sa larg mbillet ulliri njëri nga tjetri. Specialisti i tha se pema nga pema duhet 6 metra, kurse rreshti nga rreshti 6 metra. Atëherë sekretarja nisi llogaritë.
-Për një hektar duhen 625 rrënjë ullinj. Shumë mirë deri këtu. I hodhi në sy shënimeve. Sipas atyre që i kishte dhënë shefi, Shqipëria do mbillte 50 milionë rrënjë ullinj. Nxori makinën llogaritëse dhe shënoi: Për një hektar duhen 260 rrënjë, për X hektarë duhen 50 milionë rrënjë, i doli që nëse Shqipëria do mbillte 50 milionë rrënjë ullinj, ajo do të vinte në dispozicion 192.000 hektarë tokë bujqësore.
Të njëjtin kriter përdori dhe për pemët frutore. Sipas specialistëve distanca në mbjellje e tyre duhet të jetë 6 metra. Llogaria ishte më e tmerrshme. Duheshin 961.538 hektarë tokë bujqësore. Pra sipas llogarive të saj duheshin vetëm për dy premtimet e Berishës afërsisht 1.150.000 hektarë tokë.
Sekretarja u trondit nga shifra. -Qenka vend i madh Shqipëria, tha. Unë e dija vend të vogël. Shkoi tek shefi i saj që po rrinte afër Berishës dhe i vuri shifrën përpara duke ia nënvizuar.
-Shqipëria do mbjellë gjithsej 1 milionë e 150 mijë hektarë tokë me ullinj dhe pemë frutore, i tha.
Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” e pa shifrën me habi dhe ju drejtua Berishës.
-Ju qenkeni vend i madh zotëri, ju paskeni 1 milionë e 150 hektarë tokë në dispozicion, këtu na thatë afërsisht gjysmën. Kjo më bën të dyshoj se ju llogarisni në shifrat tuaja edhe Kosovën edhe Çamërinë dhe pjesën e Maqedonisë perëndimore dhe kam frik se prapë nuk bëhen kaq tokë.
Berisha filloi të qeshte, pastaj u bë papritur serioz, bëri disa grimasa, pa nga fundi i sallës, tundi kokën, ju qesh prapë dhe nuk e mbajti dot një minutë të qeshurën. Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” u çudit shumë.
-Ky ç’pati, tha me vete, lajthiti. -Zoti Berisha dua një përgjigje për këto shifra se duam tu bëjmë një propozim serioz, por nëse llogarisni Shqipërinë e Madhe dhe na e fshehni ne këtu bëni gabim se ne nuk investojmë në një zonë që përgatitet për luftë.
-E keni gabim, tha Berisha. Nuk del kaq sa thoni ju?
-Me shifrat tuaja po flasim, i tha ai. Sekretarja ka bërë llogaritë dhe nëse ju mbani këto premtime, do të thotë se keni kaq tokë.
-Kena me i mbjellë dendur, i tha, do ta përgjysmojmë sipërfaqen.
-Po ato nuk rriten nëse i mbillni dendur, tha.
-Kemi modelin tonë ekonomik, i tha Berisha, shiko, ju nuk e njihni Roland Reganin, por kur unë e kam njohur atë, jam mahnitur.
-Keni njohur Reganin, i tha Christophe de Margerie i çuditur?
-Jo, d.m.th kur kam lexuar idetë e tij. Ki besim se nëse e lexon arrihet si objektiv, nuk asht gja. E shkurtojmë, i përgjysmojmë ato hapësirat, del prapë llogaria.
Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” u trondit shumë. U çua, hoqi kufjet dhe doli të merrte ajër.
-Pikë e zezë kush na e ka sjellë këtë të çmendur këtu, tha dhe i telefonoi Sarkozisë. Ja shpjegoi gjithë skenën. Ai qeshte me të madhe.
-Kam frikë se ai ka parasysh Shqipërinë e Madhe, i tha, se më kanë thënë që është nacionalist.
Më ka gjetë belaja me këta, tha. Po mos e merr seriozisht, vetëm zbavitu. Nuk është as nacionalist dhe as ekonomist, është një i marrë që do të rrijë në pushtet dhe gënjen veten. Dhe Gadafi kështu më vinte në siklet në fund me ato shifrat derisa e zbova. Durojeni, s’ke ç’i bën, ma ka kërkuar këtë nder.
-Është i tmerrshëm, i thoshte Christophe de Margerie, ka thënë gjëra të tmerrshme, ka gënjyer me miliona hektarë. Si mund të flasim seriozisht më tej, ju lutem ma hiqni ndryshe nuk kthehem më në seancë.
Pas kësaj një këshilltar i Sarkozisë u afrua tek tavolina e Berishës dhe e thirri për afe. Bëri përpjekje ta mbante pak më gjatë derisa Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total”, të ulej i sigurt se ai nuk do t’i vinte më në krah.
Një ngatërresë e madhe ka ndodhur në seminarin ku merr pjesë Doktori në Francë. Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total”, i cili ishte në krah të Doktorit, filloi ta merrte seriozisht kur po fliste për lirinë ekonomike dhe arritjet në Shqipëri dhe po mbante shënim shifrat. Doktori po fliste: “Po punojmë në pyllëzimin e vendit nëpërmjet drurëve frutorë. Vendi im ka shumë pak tokë bujqësore, për momentin ka 1800 m për frymë, më e ulëta në Evropë, por potenciali është shumë i madh nëse zbatojmë pyllëzimin nëpërmjet drurëve frutorë, sepse vendi im është një vend ideal për arrorët. Prandaj ne kemi vendosur të mbjellim 250 milionë drurë arrorë të të gjitha llojeve. Po mbjellim 50 milionë ullinj. Unë besoj se duke ndjekur këtë mënyrë pyllëzimi, nëpërmjet drurëve frutorë, është mënyra për të rritur prodhimin, është një mënyrë për të luftuar varfërinë, por, gjithashtu, është një mënyrë për të rritur sipërfaqet e gjelbra dhe të shkosh më shumë drejt zhvillimit të qëndrueshëm.”
Sapo mbaroi fjalimin Berisha, ai thirri Sekretaren dhe i porositi të bënte disa llogari se kishin ndërmend të investonin në Shqipëri.
-Fillimisht shumëzo popullsinë e Shqipërisë me 1800 metër katror tokë bujqësore që kanë për frymë, i tha. Pastaj më llogarit se sa tokë ngelet pasi të mbillet 50 milionë rrënjë ullinj dhe 250 milionë drurë frutorë. Më duhen urgjent, i tha shefi, se dua t’i bëj një ofertë për investimet tona atje nëse kemi shanse.
Iku sekretarja dhe filloi llogaritë.
Fillimisht pyeti për rezultatet e censusit në Shqipëri dhe i thanë afërsisht 3 milionë banorë, d.m.th nja 2 milionë e 800 mijë. Për të qenë brenda sekretarja i bëri tre milionë, i shumëzoi me 1800 metra katror për banorë tokë që deklaroi kryeministri dhe i doli që Shqipëria ka afërsisht 540 mijë hektarë tokë bujqësore.
Pastaj nisi llogarinë e dytë. Pyeti një specialist ulliri dhe i tha sa larg mbillet ulliri njëri nga tjetri. Specialisti i tha se pema nga pema duhet 6 metra, kurse rreshti nga rreshti 6 metra. Atëherë sekretarja nisi llogaritë.
-Për një hektar duhen 625 rrënjë ullinj. Shumë mirë deri këtu. I hodhi në sy shënimeve. Sipas atyre që i kishte dhënë shefi, Shqipëria do mbillte 50 milionë rrënjë ullinj. Nxori makinën llogaritëse dhe shënoi: Për një hektar duhen 260 rrënjë, për X hektarë duhen 50 milionë rrënjë, i doli që nëse Shqipëria do mbillte 50 milionë rrënjë ullinj, ajo do të vinte në dispozicion 192.000 hektarë tokë bujqësore.
Të njëjtin kriter përdori dhe për pemët frutore. Sipas specialistëve distanca në mbjellje e tyre duhet të jetë 6 metra. Llogaria ishte më e tmerrshme. Duheshin 961.538 hektarë tokë bujqësore. Pra sipas llogarive të saj duheshin vetëm për dy premtimet e Berishës afërsisht 1.150.000 hektarë tokë.
Sekretarja u trondit nga shifra. -Qenka vend i madh Shqipëria, tha. Unë e dija vend të vogël. Shkoi tek shefi i saj që po rrinte afër Berishës dhe i vuri shifrën përpara duke ia nënvizuar.
-Shqipëria do mbjellë gjithsej 1 milionë e 150 mijë hektarë tokë me ullinj dhe pemë frutore, i tha.
Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” e pa shifrën me habi dhe ju drejtua Berishës.
-Ju qenkeni vend i madh zotëri, ju paskeni 1 milionë e 150 hektarë tokë në dispozicion, këtu na thatë afërsisht gjysmën. Kjo më bën të dyshoj se ju llogarisni në shifrat tuaja edhe Kosovën edhe Çamërinë dhe pjesën e Maqedonisë perëndimore dhe kam frik se prapë nuk bëhen kaq tokë.
Berisha filloi të qeshte, pastaj u bë papritur serioz, bëri disa grimasa, pa nga fundi i sallës, tundi kokën, ju qesh prapë dhe nuk e mbajti dot një minutë të qeshurën. Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” u çudit shumë.
-Ky ç’pati, tha me vete, lajthiti. -Zoti Berisha dua një përgjigje për këto shifra se duam tu bëjmë një propozim serioz, por nëse llogarisni Shqipërinë e Madhe dhe na e fshehni ne këtu bëni gabim se ne nuk investojmë në një zonë që përgatitet për luftë.
-E keni gabim, tha Berisha. Nuk del kaq sa thoni ju?
-Me shifrat tuaja po flasim, i tha ai. Sekretarja ka bërë llogaritë dhe nëse ju mbani këto premtime, do të thotë se keni kaq tokë.
-Kena me i mbjellë dendur, i tha, do ta përgjysmojmë sipërfaqen.
-Po ato nuk rriten nëse i mbillni dendur, tha.
-Kemi modelin tonë ekonomik, i tha Berisha, shiko, ju nuk e njihni Roland Reganin, por kur unë e kam njohur atë, jam mahnitur.
-Keni njohur Reganin, i tha Christophe de Margerie i çuditur?
-Jo, d.m.th kur kam lexuar idetë e tij. Ki besim se nëse e lexon arrihet si objektiv, nuk asht gja. E shkurtojmë, i përgjysmojmë ato hapësirat, del prapë llogaria.
Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total” u trondit shumë. U çua, hoqi kufjet dhe doli të merrte ajër.
-Pikë e zezë kush na e ka sjellë këtë të çmendur këtu, tha dhe i telefonoi Sarkozisë. Ja shpjegoi gjithë skenën. Ai qeshte me të madhe.
-Kam frikë se ai ka parasysh Shqipërinë e Madhe, i tha, se më kanë thënë që është nacionalist.
Më ka gjetë belaja me këta, tha. Po mos e merr seriozisht, vetëm zbavitu. Nuk është as nacionalist dhe as ekonomist, është një i marrë që do të rrijë në pushtet dhe gënjen veten. Dhe Gadafi kështu më vinte në siklet në fund me ato shifrat derisa e zbova. Durojeni, s’ke ç’i bën, ma ka kërkuar këtë nder.
-Është i tmerrshëm, i thoshte Christophe de Margerie, ka thënë gjëra të tmerrshme, ka gënjyer me miliona hektarë. Si mund të flasim seriozisht më tej, ju lutem ma hiqni ndryshe nuk kthehem më në seancë.
Pas kësaj një këshilltar i Sarkozisë u afrua tek tavolina e Berishës dhe e thirri për afe. Bëri përpjekje ta mbante pak më gjatë derisa Christophe de Margerie, presidenti i përgjithshëm i “Total”, të ulej i sigurt se ai nuk do t’i vinte më në krah.
(doli ne Irak) ketu e ka fjalen per peme frutore si arra, geshtenja, lajthia etj qe rriten ne malet e shumta dhe te nalta te Shqiperise po ashu i merret goja dhe kur flet per ullinjet, fillon dhe thote 50 mije dhe e korrigjon vedin dhe thote 50 milione.