PD + PS = PPSH + EYP + KGB + UDB + Sigurimi

[petritkola]

Vdekja e shqiptareve

Mire do te ishte qe shqiptaret ta nderpresin teatrin me veten e tyre dhe te mos shtiren sikur jane kapur ne befasi.
Qysh prej vitit 1992 e kam deklaruar te keqen e shqiptareve; PD + PS = PPSH + UDB + EYP + KGB + Sigurimi.

Mire do te ishte qe shqiptaret te mos shtiren si te habitur edhe me valen e fundit antishqiptare dhe lugaterine gjakeprise te pushtetit dhe politikes, pasi cdo gje e kam sqaruar se c'fare do te ndodhte, ne nentor te vitit 2007 ne letren e hapur qe i degova Ina Rames.
( http://vertet.blogspot.com/search?q=End ... na+Rama%21+ )

Fatkeqsisht ndodhi me perpikmeri ajo qe une parashikova ne ate leter. Sali Berisha nuk do te guxonte te vepronte kriminalisht dhe antishqiptarisht ne permasat qe ai veproi ne se nuk do te shtinte ne dore prokurorine. Kapjen e prokurorise e beri me emerimin ne oborin e tij te shoqes se vajzes se tij, vegles Ina Rama.
Per te zi te shqiptareve me veprimet dhe mosveprimet e saj Ina Rama ka treguar se me besnikerine e qenit i ka sherbyer padronit Berisha duke i sjelle deme kolosale te gjithe anshme Shqiperise si vend dhe shqiptareve si popull.
Shqiptaret se bashku me arrestimin e Sali Berishes duhet te kerkojne edhe arrestimin e Ina Rames dhe te dy se bashku te hetohen dhe gjykohen njekohesisht. Lereni Bamir Topin te fleje gjume...
Natyrisht qe Edi Rama eshte i lejuar te perdor fjalorin tim (ne se e perdor sinqerisht) se qeveria funksionon si nje organizate kriminal.
Po Edi Rama duhet ta dije se gjithe keto njezet vjet jane projekuar me qellim qe te funksionojne si krim dhe antishqiptarizem.
Ne se Edi Rama nuk e ka te qarte kete gje po ja rikujtoje direktivat e Ramiz Alise per vitet qe do te vinin.


Ramiz Alia: Kurre nuk do te lejojme resataurimin e pushtetit politik te armiqve tane

Do te arrijme qe nga klasa komuniste te krijojme klasen kapitaliste, e cila do te na perjetesoje ne pushtetin politik te se ardhmes, qe e kemi planifikuar dhe po e pergatisim vete. Sistemi yne ka kapitulluar perballe atij kapitalisti, ndaj jemi te detyruar te ndryshojme strategji. Kjo strategji do te ndryshoje ne dy drejtime:
1. Ne respektimin e te drejtave te njeriut,
2. ne krijimin e pluralizmit politik.
Te drejtat se brenda nesh dhe mund te abuzohet me do deri diku, por pluralizmi do te behet se s'ben.
Kundershtaret tane do t'i nxisim qe te krijojne parti sa te duan, te majta, te djathta dhe te qendres, por gjithesesi keto parti do duhet te kontrollohen dhe te drejtohen nga ne. Programet e themelimit te ketyre, do t'i formulojme ne. Ne krye te ketyre partive, duhet te nxirren njerezit, qe te perkrahin strategjine tone. Partia qe do te marre pushtetin, do te shaje komunizmin, me themel e me cati. Ne kete menyre do te fitojme simpatine e perendimit, dhe te disidences antikomuniste. Ata qe jane neper burgje, te denuarit dhe te persekutuarit politike antikomuniste, do te flasin per ne, dhe do te na shajne. Dhe keta dihet qe e urrejne komunizmin, por do te na afrohen dhe do te na perkrahin. Ne na intereson karta morale e tyre. Keta do t'i afrojme dhe do t'u japim pune te parendesishme, por kurre nuk do t'i leme te na marrin pushtetin, sepse ata sa te marrin fuqine, do te fillojne te hakmerren, ne keshtu do beheshim hyzmeqaret e tyre.
Ne zbatim te te drejtave te njeriut, duhet t'u japim edhe kompesim me para, te burgosurit politike t'i kompletojme, me komoditetet e banimit. Te sekuestruarve dhe te shpronesuarve do t'u japim nje leter ne dore qe t'u njihet prona, por asnjehere nuk do t'u japim pronen e tyre, dhe ne forma te ndryshme do t'i ngaterrojme me njeri-tjetrin. Ata do te kalojne neper gjykata, ku do zbatohen nga gjykata e shkalles se pare ne te dyten etj. dhe per defekte teknike, do te kthehen perseri ne te paren. Te burgosurit dhe te persekutuarit, jane te moshuar dhe nuk kane fuqi, dhe jane te parrezikshem. Duhet te kemi kujdes nga femijet e tyre, por keta duke iu dhene nga nje pashaporte dhe duke iu bere presion, do t'i largojme nga Shqiperia. Ata do te pretendojne, kundershtojne apo do te kembengulin, do te lendohen e do te ndeshkohen. Pasuria e tyre na perket neve, sepse ne e beme.
Materiali qe me dergoi Gorbacovi, kam dy vjet qe po e studioj. Ata sovjetiket kane ecur shume perpara per kete ju jeni ne dijeni, sikur edhe i keni studiuar edhe me pare keto probleme.
Ne kemi kuadro sa per Shtate Komitete Qendrore, ndaj nuk ka asnje arsye qe te kemi frike. Ne kemi studime dhe platformat gati per zbatim. Do te jene me shume intelektuale, qe do te na kundershtojne, por ketyre do t'ua mbyllim gojen, dhe do t'u japim nga nje cope pune. Nje shqetesim mund te na krijojne intelektualet pensioniste. Ketyre do t'u afrojme krijimin e Shoqates te Veteraneve te Luftes dhe te Punes, pastaj do t'u japim nga nje minipension dhe do t'u mbajme iso.
Kosova eshte ne pragun e shpalljes te kushtetutes. Le te bejne si te duan, sepse ne kemi platformen tone, cdo gje e kemi te programuar. Strategjine e kemi te gjithe te qarte. Neper perputhje me kete strategji kemi percaktuar edhe rruget per zbatimin e qellimit dhe te misionit tone. N e nje propagande ekstreme, kunder komunizmit dhe me disa ndeshkime te vogla, sa per sy e faqe, ndaj nomeklatures te larte komuniste.
Ne komunistet reformatore do te zbatojme strategjine tone ne ekonomi, sipas se ciles kapitalistet dhe pronaret e ardhshem, ne nje vend socialist, te jemi Ne dhe njerzit tane. Me kete strategji, brenda 2-3 legjislaturash, do te arrijme qe nga klasa komuniste, te krijojme klasen kapitaliste, e cila do te na perjetesojne ne pushtetin politik te se ardhmes, qe e kemi planifikuar dhe po e pergatisim vete. Te jemi te sigurte, qe e ardhmja do te jete e jona. Kurre nuk do ta lejojme restaurimin e pushtetit politik te armiqeve tane. E ardhmja e femijeve tane do te jete e mrekullueshme, per kete kemi derdhur gjak, dhe do te derdhim perseri (1997 kjo, shenimi im), po te jete nevoja. Shqiperine do ta gezojme ne dhe femijet tane. Nese ndodh, qe te na marrin pushtetin, dhe te na rrezikojne, atehere harram na qofte, nese nuk do te dime te mbrojme fitoret e arritura, qofte dhe me gryken e pushkes si ne rinine tone. Prandaj gjithmone ne jemi te pergatitur, per te dyja rruget e mbajtjes se pushtetit: rrugen paqesore dhe rrugen e luftes se armatosur. Ne jemi pergatitur, per te dyja rruget, dhe per kete kemi organet tona te dhunes, dhe njerez teper te vendosur qe i kemi pergatitur gjithe keto vite me mund dhe sakrifica. Mjere ata qe do te guxojne te na dalin perparae te na kundervihen. Ndaj mbajeni moralin lart dhe mos u frikesoni. Nese lind nevoja do te kemi edhe mbeshtetjen e aleateve te jashtem ideologjike ne pushtet, te cilet nuk eshte nevoja per tua permendur.
Pavaresisht problemeve qe na ndajne me ta, keni parasysh, se na bashkon kauza jone e perbashket, qe eshte pushteti i komunisteve, pavaresishte nga nuancat dhe diskondancat e perkohshme. Pervec aleateve ideologjike, nese do te jete nevoja, do te kemi edhe mbeshtetjen e aleateve te perendimit, me te cilet kemi ruajtur fijet e lidhjeve te vjetera per hir te interesave te medha. Shoku Enver dhe une, i kemi ruajtur keto lidhje te domosdoshme dhe jetike, ne fund te fundit garantojne pushtetin tone popullor, te cilin do ta ruajme si syte e ballit. Dhe tani edhe ne te ardhmen dhe pergjithemone, pavaresisht nga rrethanat e veshtira aktuale, ndaj sido qe te rrokullisen punet, uji do te rrjedhe ne mullirin tone. Per kete, te jeni te garantuar sot e pergjithmone. Kerkoj nga ju, qe te shtrengoni rradhet dhe te mos dekurajoheni nga keto situata te veshtira qe po kalojne, sepse ne fund te fundit rendesi ka pushteti, qe do te jete plotesisht yni.
Ju uroj pune te mbare dhe mobilizim dhe mendje te kthjellet! Mbani mend: Fitorja dhe pushteti do te jene perjetesisht tonat! Do te bisedojme dhe do te vendosim perseri me evoluimin e situatave.

Pune te mbare!
Me kaq mbledhja mori fund.
Diten e mire dhe mirupafshim!

Tetor, 1989.

Vdekja e shqiptareve;
PD + PS = PPSH + EYP + KGB + UDB + Sigurimi
Petrit Kola

[petritkola]

“Zhduket” kompjuteri sekret i misionit shqiptar në OKB
Aparati përdorej për informacionin e klasifikuar. Kishte telegrame për Tiranën
Zhduket në mënyrë misterioze nga misioni diplomatik shqiptar në Nju Jork një pajisje e rëndësishme, nga ku komunikohej me Tiranën për informacionet “Top sekret”. Gazeta “Shqip” ka arritur të sigurojë një shkresë ...


Gazeta Shqip

[petritkola]

Amulli në Kuvend, ligji i pronave votohet dy herë
Dekreti i Presidentit për projektligjin e kthimit dhe kompensimit të pronave çorodit shumicën në Kuvend dhe ‘detyron’ kryeparlamentaren Jozefina Topalli ta hedhë këtë ligj dy herë në votim, duke shkelur rregulloren. 73 ...

Gazeta Shqip

[petritkola]

[Adriana]

Ama ky qenka kapaciteti yte?!
Kur hyre ne fillim ne forum me fjale te medha patriot, hero, shqipetar e tje, e te tje, mendova se do kishim dike me vlere ne forumin tone, dhe nuk zgjati shume nga postimet dhe bisedimet qe bere arrita te kuptonja cilesin tende, po me kete i vure kapakun.

Ama keshtu do na e mbrosh SHQIPERIN ti, me luftra te tilla?!

Per mendimin tim ti nuk je asnje gje me teper se sa nje viktim e internetit, qe kerkon te behesh dikush!
Te rekomandoj te shkosh ne ndonje forum tjeter ku te ket cilesin e ketyre postimeve, qofte per PS PD, keto nuk jane postime per forumin tone.

[Patush]

Ti dhe postimet tuaja jane nje fyerje ndaj dies se shendoshte njerezore.

[Patush]

Lajmi eshte ne Ballkanweb dhe Shekulli... ku do eshte...

Natyrisht une di me shume se gazetat dhe televizionet por postoj ato qe jane bere publike.

Atehere meqenese keka kshtu dhe ti nuk deshiron te paralajmerosh Shqipetaret me dien tende informatike e cila e kalojka ate te televizorave dhe gazetave prania e jote ne kete forum eshte e kote sepse nuk kemi nevoje qe ti te behesh tellalli i ketyre burimeve informatike ne forumin tone.

Je i perjashtuar.

Arsya: Karagjos dhe Profet i rreme

[petritkola]

Fier, hap dyert shkolla serbe. Ambasadori Zariç: Do hapim edhe të tjera

FIER - Integrimi i Shqipërisë nënkupton edhe hapjen e shkollave për pakicat. Kështu u shpreh ambasadori serb Miroeljub Zariç, teksa ndodhej në fshatin e Rrethlibofshës ku dje u zhvillua dita e parë e mësimit në gjuhën serbe. Duke u kapur, si të gjithë të huajt në integrimin që pretendon vendi ynë, Zariç ta se "Shqipëria duhet të regjistrojë shembuj të tillë".


Në fshatin Rrethlibofshë prej vitit 1924 është vendosur një komunitet i gjerë serbësh, fëmijët e të cilëve dje ishin mbledhur përpara godinës ku që nga e shtuna do të mësojnë gjuhën amtare. Ata kanë thënë se ndjekin shkollën 9-vjeçare dhe të mesme të bashkuar në Libofshë, ndërsa shumë prej tyre, entuziastë për hapjen e shkollës serbe janë shprehur se arsimin e lartë do ta vijojnë në Serbi. Madje, edhe punësimin shpresojnë ta realizojnë atje. Teksa i pyet lidhur me vendimin e vazhdimit të kësaj shkolle, fëmijët shprehen njëzëri se e kanë marrë vetë si një detyrim familjar, pasi në shtëpitë dhe miqësitë e tyre flitet vetëm serbisht.


Zilja e parë ka rënë në orën 10:00 dhe pas hyrjes së fëmijëve në shkollë, ka qenë ambasadori serb Miroeljub Zariç ai që ka përshëndetur i pari serbët e vegjël. Pasi u ka uruar suksese ambasadori Zariç nuk ka ngurruar të japë edhe leksionin e parë, atë të mësimit të alfabetit. Në dërrasë ai ka shkruar shkronjën e parë të alfabetit, A. Duke qeshur Zariç e ka komentuar shkronjën e parë me shprehjen A, si Albania.


Bashkë me ambasadorin në këtë ditë të parë të shkollës serbe është prezantuar edhe stafi pedagogjik. Zoran Hajkoja është mësuesi i gjuhës serbe. Ai ka udhëtuar nga Shkodra për të dhënë mësim në Rrethlibofshë. Hajkoja pohon se e ka vitin e tretë që jep mësim për gjuhën serbe. Mësuesi ka shpjeguar se do të përdorë një metodikë, e cila në Serbi përdoret nga të huajt. Sipas tij kjo metodikë është zgjedhur pasi "është metodika më e lehtë, ndërkohë që në të ardhmen programi do të jetë edhe më i avancuar". Tek të gjitha bankat ndodheshin libra në gjuhën serbe. Me to janë pajisur pothuaj të gjithë nxënësit. Edhe në raftet e klasës, si dhe bazën materiale të vendosur në mure dallohen gërmat sllave.


Ndërkohë, asnjë nga titullarët e arsimit në rreth nuk ka qenë i pranishëm gjatë përurimit të kryer të shtunën në Rrethlibofshë. Vetëm kryetari i komunës, Nikolla Zaka, dhe drejtoresha e shkollës Libofshë kanë përshëndetur këtë nismë të komunitetit serb në zonë. Duke thënë disa fjalë serbisht, kryekomunari ka përqafuar ambasadorin, i cili nga ana e tij tha se "Shqipëria që pretendon integrimin, duhet të regjistrojë shembuj të tillë, të respektimit të të drejtave të pakicave".


Pyetjes se a do të lejohen shkolla shqip në territoret serbe ku jetojnë shqiptarë, ambasadori Zariç iu përgjigj se "ashtu siç edhe konstatoi në vizitën e fundit që kreu në Serbi zëvendëskryeminsitri dhe ish-ministri i Jashtëm Ilir Meta, ne si shtet kemi lejuar dhe do të vijojmë të lejojmë shkolla për mësimin e shqipes". Me një shqipe të vlerësueshme ambasadori Zariç ka përmendur edhe zonat serbe ku është lejuar një fakt i tillë. Teksa ka premtuar investim për një shkollë të re, ambasadori tha se "mjafton që u hodh hapi i pare. Të tjera investime do të kryhen në një të ardhme të afët". Në shumicën e kohës ambasadori foli shqip. I shoqëruar nga një staf i gjerë, Zariç ka vizituar edhe ndërtimin e themeleve të para për një godinë të re shkollore.



Shekulli

[petritkola]

Ishulli i Franz Jozefit dhe kufijtë detarë me Malin e Zi , Myslim PASHA
Koloneli në lirim, Myslym Pasha, e shpjegon studimin e radhës si në fjalën popullore: "T'i dalim të keqes përpara". Autor i studimit që i nxorri petët e lakrorit paktit detar Shqipëri-Greqi, ku vendit tonë do t'i merrej mbi 354 km katror det, gati një vit më parë, mjeshtri i kërkimeve, kujton se ky nuk është një lajm, por pak dritë e hedhur para se të shkohet nesër te bisedimet apo ndoshta edhe lëshimet e radhës. Koloneli në lirim kujton premtimin e një zyrtari të lartë të qeverisë shqiptare, kur ndërsa mbronte paktin me Greqinë, premtonte se të njëjtën marrëveshje qeveria e Shqipërisë do ta bënte edhe me Malin e Zi. "Pakti me Malin e Zi ende nuk është bërë por ne e kemi fjalën për studimet që duhen bërë sa nuk është vonë dhe një trokitje për atë indiferencë fatale që ndodhi një vit më parë, kur u negociua për paktin detar me Greqinë"-thotë koloneli në lirim.


Skenarët e rinj që duhen hartuar para marrëveshjes Shqipëri-Mali i Zi, pas bashkimit të Franc Jozefit me tokën shqiptare, për vijën ndarëse me Malin e Zi. Rëndësi merr pika fillestare e mesit të grykëderdhjes së Bunës, që ndryshon vazhdimisht dhe si është caktuar kufiri në marrëveshjen me ish-Jugosllavinë. Dhe së fundi, përcaktimi i pikës treshe mes Shqipërisë, Malit të Zi dhe Italisë, sipas barazlargësisë dhe zgjidhjes së barabartë, që do të kënaqte kërkesat e të tre shteteve.



Sipar
Në këtë hapje sipari, na del një ishull me emrin " Franz Jozef". Ndërkaq, teksa duam të flasim për kufijtë detarë me Malin e Zi, vjen një trazim i ri, kur ende nuk është mbyllur plaga e atij Pakti Famëkeq me Greqinë. Prandaj duke e sjellë në fillim, këtë ishull që është shënjë Dheu, në derdhje të Bunës, tregohet edhe orientimi i parë, për të hedhur sytë në gjeohapësirën detare, sepse vetëm ky Dhe, me rrethanat e tij diktojnë dhe zotërojnë edhe Detin. E sjellim këtë deltë dhe këtë ishull në Bunë dhe në fillimdet për të kujtuar harrimin e madh që u bë (me qëllim apo... u shpëtoi ...) një ekipi që tentoi të ndante detin Jon, kur u hutua nga ishuj të Arkipelagut të Korfuzit, dhe harroi diktatin dhe kanosjen e një gishti që vinte nga Dheu. Para disa vjetësh, duke shkuar për të parë ishullin e Franz Jozefit në deltën e Bunës nuk e gjetëm dot. S'kish më ishull, po ish bashkuar me Dheun, në drejtim të Shëngjinit, dhe e kish përqafuar atë. Ishte kthyer në një siujdhesë e vogël, duke e humbur shëmbëllimin dhe orientimin. Asilloj i ka ndodhur dhe vetë Bunës në këtë rrjedhë kohore, që prej këtu tregojnë se si erdhi kanosja me përmbytjet e vitit të fundit.


Në një vend ku mungojnë studimet.
Vetëm në një vend ku mungojnë studimet, mund të ndodhin ato gjëma siç ishte Gërdeci Tragjik, apo skandali diplomatiko-ushtarak i atij Pakti të cekur atypari, problemet mjedisore aq të mprehta në Vlorë, përmbytjet e mëdha dhe studimet e humbura të Bunës, me tunelin e Kalimashit, me projektimin e shpejtë të ALUIZNI-t dhe pronësinë e pazgjidhur, me planet rregulluese urbane etj etj...Për të gjitha këto institucionet shkencore shqiptare heshtin dhe përkunden në atë puhi që sjell valëvitja e flamujve...të fitoreve... Sepse në indiferencë të plotë ka qënë strategjia e Qeverive ( si të djathta ashtu edhe të majta). Prandaj po e sjellim këtu si një metaforë atë që ka ndodhur me Ishullin Franz Jozef, i cili s'është më. Kurse Qeverisë Shqiptare që i mungojnë studimet, ngre sytë nga qielli dhe me gojën e Kryeministrit i drejtohet ndryshimeve globale dhe terminologjisë astronomike, për ngrohje dhe tërheqje të hënës, për t'u mbushur mendjen shqiptarëve pse ndodhnin përmbytjet. Ndërkaq pak më herët, për Paktin Detar pat thënë se nuk "merremi me mite..." Kjo është tragjikomike, apo jo?


Marrëveshje e ardhme për ndarjen e shtratdetit kontinental midis Shqipërisë dhe Malit të Zi.
Kjo marrëveshje do të jetë një vijim mirëkuptimi jo vetëm në Ballkanin Jugperëndimor por edhe e të gjithë prirjeve të sotme të zhvillimit ekonomik dhe të integrimeve euroatlantike. Ajo do të jetë, gjithashtu faktor i ri në forcim të lidhjeve të fqinjësisë së mirë dhe bashkëpunimit ndërmjet dy vendeve. Aty do të jetësohet edhe një dëshirë e mirë, për të zhvilluar më tej bashkëpunimin ekzistues.
Del në pah nevoja për përcaktimin e kufinjve edhe pse në dukje të parë jepet përshtypja se ky kufi është përcaktuar, mbasi e kemi një marrëveshje të kryer midis ish- Jugosllavisë dhe Italisë (1968) që e ka sjellë pikën fundore ndarëse në ujërat tona, e po kështu e kemi një pikë fillimi të ndarjes së kufijve detare midis Italisë dhe Shqipërisë (1992). Por që nuk është përcaktuar një pikë treshe dhe një drejtim përfundimtar ndarës midis tri shteteve dhe një përmbyllje ndarëse midis Malit të Zi dhe Shqipërisë. Kjo është e domosdoshme për t'u bërë me saktësinë e duhur që të dy vendet të ushtrojnë sovranitetin, të drejtat, juridiksionin e tyre në përputhje me të drejtën ndërkombëtare. Ka probleme të përbashkëta por edhe të veçanta për secilin shtet të cilat kanë nevojnë e trajtimit dhe të njohjes për hapësirat ujore dhe të Shtratdetit Kontinental për shumë probleme që kanë të bëjnë me peshkimin dhe të drejtat e shteteve fqinjë, të trafikut antiligjor në të dy vendet, në ruajtje të këtyre hapësirave ndaj këtij trafiku në fusha të ndryshme, për ndotje të mjedisit dhe të përgjegjësive të përbashkëta të të dy shteteve. Duke zbatuar Ligjin e Detit ( Konventën e Montego- Bay- 1982 ) do të përcaktohen të drejtat sipas ligjit ndërkombëtar, të cilat do të pasqyrohen edhe në dokumente hartografikë, harta të ndryshme detare dhe të llojeve të tjerë të cilat do t'i kenë në dorë shfrytëzues të fushave të ndryshme jo vetëm në lundrimin detar, por edhe në fusha të shfrytëzimit të detit dhe Shtratdetit, për qëllime ekonomike.
Sërish do të kujtojmë se atëbotë kur ndodhi ai Denoncimi i Paktit famëkeq me Greqinë, një përfaqësues i Qeverisë, me një siguri të lartë, për ta dëgjuar gjithandej u thosh shqiptarëve se " Asnjë milimetër nuk kemi lëshuar nga Deti ynë..." dhe se " së shpejti do të bëjmë të njëjtën gjë edhe me Malin e Zi..." duke i siguruar shqiptarët se : " në kohën kur nuk ka Komisione Ndërkombëtare, që të na ndajnë, siç na patën ndarë dikur..." tani vetem dypalësh në fqinjëri do ta ndajmë Detin..."


4. Qasje historike.
Përcaktimi e kufijve tokësorë të Shqipërisë, pas mëvetësisë së shpallur, prej saj, më 1912 ishte aq tragjike. Përfytyroni që në një plan hartues paraprak të njerëzve të ngarkuar nga Fuqitë e Mëdha, dikush midis tyre, mbante në dorë një penë apo laps të thjeshtë, mbi një hartë topografike të një vendi që s'e kish bërë kurrë një hartë të vetën, për fatin e tij tragjik. Ajo majë pene vizatimi, që lëvizte dhe shënonte, befas ishte shndërruar si të ishte një thikë që priste trupin e një kombi të ngjizur, këtu, në mushkëri të Ballkanit. E prisnin aty, këtu, atje më tej... në gjeografinë dhe historinë e tij, duke lënë anash, hapësira të tëra të një populli, të mbirë e ngulitur prej kohërash që nuk mbahen mend. Lëvizja e kësaj pene vizatuese, të shënjave të kufirit nga Komisioni Ndërkombëtar, ngarkuar nga Konferenca e Ambasadorëve për caktimin në natyrë të kufijve të Shqipërisë, na shfaqet si për të na zgjuar prej një ëndrre tronditëse. Orekse makutësh rreth e rrotull, të monarkëve fqinjë, të vjetër dhe të rinj, i rrinin përsipër, asaj penës së vizatimit dhe atyre koordinatave të piramidave të kufirit. Po edhe përfaqësuesit e fuqive të mëdha nuk e patën të lehtë. Konferenca e Ambasadorëve krijoi dy Komisione Ndërkombëtare; njerin për kufijtë me Malin e Zi dhe Serbinë dhe tjetrin për kufirin me Greqinë.
Më 22 mars 1913, u vendosën përfundimisht kufijtë veriorë. Nga trungu i Shqipërisë u shkëputën: Kosova dhe tokat shqiptare në Maqedoni, të cilat dënoheshin të kalonin, nën zgjedhën e re serbo-malazeze. Gjatë muajve qershor-gusht 1913, hapësira të tëra shqiptare, fillimisht, gjendeshin të pushtuara nga forcat ushtarake shoviniste serbe e malazeze në Veri dhe greke në Jug.
Me fillimin e Luftës së Parë Botërore, çështja ndërlikohet. Nënshkruesit e traktateve të mësipërme i shkelën ato, duke thyer asnjëanësinë e Shqipërisë dhe duke e shndërruar atë në arenë të luftimeve midis tyre. Shqipëria mbetet përsëri shesh i mpleksjes dhe përplasjes së interesave të shteteve të ndryshme. Për Austro-Hungarinë, Shqipëria zinte një vend të rëndësishëm si barrierë kundër vendosjes së Italisë dhe të Serbisë në brigjet lindore të Adriatikut dhe si urë për depërtimin e vet në Lindje.


Dihet se si më vonë Traktati i Fshehtë i Londrës më 26 prill 1915 nënshkroi një akt të ri, në dramën që kalonte Shqipëria e sapomëvetësuar. Sipas këtij Traktati, bregdeti shqiptar prej derdhjes së Bunës në Veri e deri në derdhjen e Drinit ( është fjala për Drinin që derdhej në Lezhë) duke përfshirë edhe portin e Shëngjinit, do t'i kalonte Serbisë dhe Malit të Zi. Lufta e Botërore e nëpërkëmbi edhe më shumë brishtësinë e shtetit të ri shqiptar.
Konferenca e Paqes, e Parisit më 18 janar 1919, në diskutimet e projektet e saj më 19 prill 1919, njohu aneksimin italian të qytetit të Vlorës, që përforcohet me memorandumin e 9 dhjetorit, të hartuar nga përfaqësuesit e Anglisë, SHBA-së dhe Francës. Kësilloj, u njoh si kufi me Jugosllavinë ( Malin e Zi) ay që ishte vendosur në vitin 1913. U deshën shumë vite pas Luftës së Parë Botërore dhe Odisseja e kufirit ende nuk do të kishte të mbaruar. Komisioni Ndërkombëtar u ngarkua sërish nga Konferenca e Ambasadorëve të saktësonte dhe hartografonte në natyrë ata kufij tragjikë.


Mbërrijmë në Bunën e Iliro-shqiptarëve
Buna e gjallë dhe e zgjuar përjetë, shënjonte ndarjen e saj në Veriperëndim. Buna ishte shenja e dashurisë qiellore që zbriste nga malet, buronte prej Albanideve, dhe u sillte njerëzve vetëm dashuri. Ndërkaq Buna mblidhte ujërat që nga Mali i Thatë (si buronjë Lasgushiane) deri, puqur me Devollin. Bisedonte me Ohrin e Prespën përmjet Drinit që i falej dhe ia shtonte shtatin. Prandaj bartte bukurinë dhe mrekullinë e thuajse gjysmës së Shqipërisë që e ndillte në trupin e ujanës së saj. Buna mitike po edhe e mistershme, nuk i sillte ujë Adriatikut, por ajo për më shumë, e afronte Detin deri në Hanin e Hotit ku janë fundi i Albanideve. Me madhështinë e saj arrinte në të njëjtin nivel sipëror, të syprinës ujore, me detin dhe i ngjante një gjiri Detar, të thellë, duke përfshirë edhe liqenin e Shkodrës që është rrjedhë e saj, po edhe buronjë. Kjo është Buna e Shenjtë e Iliro-shqiptarëve.


Ajo ishte e lundrueshme deri në Shirgj. Anijet pas Smarishtit drejtoheshin për në jug. Kalonin Obotin dhe arrinin në ndërtesën madhështore të Manastirit të Shën Sergjit dhe Bakut, që në shekullin e XIII-XV ishte një truall i njohur i lëvizjes, tregtisë dhe komunikimit, në Ballkanin Perëndimor. Kjo Bunë e lundrueshme, për anijet dhe për galerat, gjer në Shirgj, sillte tregtarë nga Venediku, Dubrovniku, duke lidhur në transport dhe komunikim Ulqinin dhe Tivarin dhe më tej...Këto na i kumton në pararendje Buna, e cila ka kohë që na thërret për të na thënë se sa shumë është rënduar prej kohës dhe lëndës së madhe të ngurtë që ka ardhur nga larg prej malesh e fushash dhe që s'e ka lënë që ajo të gjallojë në lundrimin e saj. Pse vallë? Sepse shqiptarët e sotëm s'ia kanë kthyer sytë Bunës po e kanë lënë në harrim saqë ajo shpesh e më shpesh "I ka marrë vetë vendimet" në mjedisin rrotull, në përmbytjet e mëdha, që pse të mos të themi se janë edhe pjesë e shenjtërisë së saj, kur troket dhe askush s'ia hedh sytë.


Na ish dikur ishulli "Franz Jozef" ...
Askund tjetër nuk ka një ishull me një emër të tillë, që ta njohësh nga gjeografia, por vetëm në Deltën e Bunës sonë. Është shenjuar dhe shkruar "ishulli Franz Jozef" Ky emër nuk ka ndonjë histori dhe asnjë vendim, e propozim studimor toponimik, por është thjesht një dëshirë që iu është zgjuar hartografëve të Perëndorisë së atëherëshme të Habsburgëve të cilët teksa bënin hartën e Shqipërisë veriore ( rreth viteve 1870 ) u mrekulluan nga Delta e Bunës dhe kur e panë se nuk kishte emërtim e shkruan në hartë, për nder të Perandorit, emrin e tij, sikur të kishin bërë një zbulim në hapësira të panjohura. Derdhja e Bunës s'ka qenë asnjëherë e Habsburgëve, por veriu i Shqipërisë, ishte nën mbikëqyrjen e kërkuar, po dhe aq i dëshiruar prej tyre. Aty e patën pasionin e madh hartues dhe studimor Baron Nopça, Herbert Louis e të tjerë...
Ndërkaq, uji Bunor rrjedh i tëri në Jug kurse në veriperëndim ka një shtrat të vjetër ku gjatë kohës së perendorisë Osmane u shkruajt: " Ada" që do të thotë "ishull"


A kanë ekzistuar kufijtë detarë midis Shqipërisë dhe Jugosllavisë?
Që në vitin 1946 ka një VKM nr. 168, ku thuhet se " Caktohen ujërat territoriale shqiptare gjatë gjithë bregdetit shqiptar, ato ujëra që përfshihen në zonën prej 6 (gjashtë) milje detare duke filluar që nga çdo pikë e tokës Shqiptare, në drejtim të detit të hapët "
" Duke filluar nga Gryka e Bunës, gjatë paralelit 41º 45' e deri në paralelin 40 º verior, ujërat territoriale të Shqipërisë janë 6 milje, nga kepet e bregdetit, mbasi përballë bregdetit shtrihet deti i haptë".
Rrethanat në të cilat ndodhet ky kufi janë shumë të veçanta dhe që duhet të studiohen me kujdes edhe pse nuk kemi të bëjmë me shtete përballë ( në rastin e Malit të Zi) por vetëm me një vijë ndarëse, në brinjë.
Nisur prej këtij neni janë të domosdoshëm që të trajtohen:
(i) të dhënat e baticës astronomike të të dy shteteve
(ii) kushtet e ndryshimit të përhershëm të Deltës së Bunës.
(iii) ligjshmëria e brendshme e të dy shteteve lidhur me këtë vijë,
(iv) përshkrimi i vijës kufitare tokësore (lumore) të të dy vendeve sipas Komisionit Ndërkombëtar.
Niveli i sipërm i Bunës gjatë verës atje ku takohet me liqenin e Shkodrës arrin të jetë 5,4 metër mbi nivelin e Detit Adriatik. Po sa larg është Ura e Bunës prej bregut të Detit dhe ishullit të Fanc Jozefit? Plot 45 km gjatësi së toku me gjarpërimet e Bunës, në rrjedhën e saj të qetë. Po të marrim nivelin "0" atje ku bashkohet Buna me Detin në deltën e saj, atëherë, në çdo km gjatësi i bie që të keni një lartësi prej 11,5 cm. Në çdo 1 km ka një ndryshim lartësie prej 11.5 cm. Prandaj Buna pothuajse është, në një nivel me Detin e saj.
Duke patur ndryshime të vijueshme të cilat kanë sjellë një gjendje të sotme kur ishulli i Franc Jozefit i është bashkuar Tokës në drejtimin e Shqipërisë, na tregon se para se të bëhet një marrëveshje duhet të paracaktohen disa skenarë të ardhshëm se ç'do të ndodhë më tej më këtë Deltë dhe vijën kufitare tokësore (lumore ) tek ky bashkim me detin.
Kjo është një rrugë studimore e të dy shteteve që do t'u japë material për negociatat diplomatike, sepse nuk mund të kemi dot një pikë të qëndrueshme dhe po kështu nuk do të kemi dot një vijë bazore fikse, por gjithmonë të ndryshueshme. Mirëpo çdo ndryshim i pikës fillestare në Tokë është tregues i ndryshimit të vijës ndarëse në hapësirën ujore detare. Shteti i Malit të Zi ka një stacion matës në afërsi të grykëderdhjes së Bunës, por ne nuk i disponojmë matjet e tij. Kështu në përcaktimin e vijëdrejtës bazore, ndryshimet do të jenë të përvitshme. Këto ndryshime, edhe pse nuk kanë ndonjë ndikim të madh në vështrim të hapësirës ujore detare dhe Shtratdetit Kontinental, për vijën ndarëse me Malin e Zi, rëndësi merr pika fillestare e mesit të grykëderdhjes së Bunës e cila ndryshon në mënyrë të vazhdueshme.
Pika lidhëse në grykëderdhje ka ndryshuar në 150 metër në drejtim të veriperëndimit.
Në bazë të përshkrimit të vijës kufitare tokësore lumore të vitit 1913-1925 midis Malit të Zi (ish-Jugosllavisë) dhe Shqipërisë, sipas komisionit Ndërkombëtar, është në mesin e pasqyrës ujore të Bunës, nga bregu i ishullit të Franc Jozefit dhe brigjeve në veriperëndim.


Përcaktimi i pikës treshe
Duhet rënë dakord për metodën e matjes dhe të përcaktimit të pikës dhe vijës së mesme në pikën treshe. Rasti siç e trajtuam më lart është i veçantë. Prandaj dhe ka rëndësi që të mos nënvlerësohet por duke u nisur nga përvoja të hidhura duhet t'i kushtohet kujdes. Në radhë të parë, gjetja e metodës më të përshtatshme, kombinimi i tyre ( barazlargësisë dhe zgjidhjes së barabartë) në mënyrë të që të përcaktohet një vijë për të kënaqur kërkesat e të tre shteteve. Kjo do të ishte edhe udha më e mirë diplomatike, kur ekipet e shteteve në mënyrë profesionale gjejnë metodën ( apo metodat ) më të mira që sjellin rezultatin teknik i cili mbulon pas kësaj edhe të gjitha përpjekjet diplomatike.
Duke parë pozicionin e pikave të fundme të Marrëveshjeve midis Italisë dhe ish-Jugosllavisë dhe Italisë e Shqipërisë, mund të japim këto konsiderata:
1. Pika fundore në vijën ndarëse dhe mesoren, midis ish-Jugosllavisë dhe Italisë, na jep mundësinë që të kontrollojmë nëse plotësohen kushtet e metodës së barazlargësisë apo jo. Në këtë rast duhet thënë se po të pranohet kjo pikë si qëndër e rrethit atëherë mund të kontrollohet nëse plotësohen këto kushte.
2. Pika ku takohet Buna me detin, pra grykëderdhja, dhe delta e saj, do të jetë një pikë me koordinata të përbashkëta dhe të njëjta për të dy shtetet: Shqipërinë dhe Malin e Zi. Kontrolli i ndërtimit të rrethit me qëndër në këtë pikë, na sjell rezultatin: (i) në grykëderdhje të Bunës : r = 103.76 km.(ii) ndërsa në kepin e Rodonit: r = 104.00 Diferenca: rreth 240 metër, çka na tregon se metoda e barazlargësisë e përdorur në pikën e fundit nuk kënaq vetem grykëderdhjen e Bunës por edhe Kepin Rodonit. Zgjidhja është shumë korrekte.
3. Pika e fillimit e marrëveshjes midis Shqipërisë dhe Italisë nuk kënaq kepin e Rodonit.
Po të shihet në figurë, të dy pikat janë larg nga njëra-tjetra në 31.86 km, një largësi e konsiderueshme. Kjo na jep mundësi gjykimi se si do të përzgjidhet pika treshe. Pika treshe do të zgjidhet midis këtyre pikave sërish duke zbatuar parimin e barazlargësisë. Ky parim në këtë rast përputhet edhe me metodën e përperndikularitetit e cila kushtëzohet në mënyrë shumë të përshtatshme sa i përket paralelitetit të brigjeve detarë të Italisë dhe Malit të Zi që e kemi trajtuar edhe më parë. Pika treshe duhet të kënaqë brigjet uniformë prej derdhjes së Bunës në drejtim të qytetit të Ulqinit me ato përballë në gadillushin Apenin.
Qëndra e rrethit me rreze r = 91.39 km ( 49.35 md ) është pika treshe e cila në ekstremin ndarës të të tre shteteve. Kjo pikë duhet të zhvendoset 20.5 km në Jugperëndim të pikës së fundit të marrëveshjes midis ish-Jugosllavisë dhe Italisë ( 1968 ) në drejtim të pikës nr 1 të marrëveshjes midis Italisë dhe Shqipërisë.


Epilog i vetvetishëm...
Na ish një herë e një kohë një ishull i vogël po me emër të Madh por që s'është më sepse Deti me Dheun bënë një Marrëveshje të re njëri me tjetrin. Ia dhanë me mirëkuptim Dheut ishullin e Franz Jozefit, mirëpo Buna në mërzinë e saj të kahershme, ka bërë disa shënja në shkaparderdhje të vetvetes me përmbytje të mëdha. Këtë vjeshtë, pasi është qetësuar disi, ajo ka lëshuar një kumt bunor, për t'u thënë studiuesëve të Detit, hartografëve, diplomatëve dhe ushtarakëve se për të ndarë ujërat detërë midis Shqipërisë dhe Malit të Zi duhet të pyesin në radhë të parë Bunën dhe aty do të gjejnë një kronikë se ku duhet të jetë vija ndarëse ujore detare me fqinjin tonë Malin e Zi, për të arrirë atë mirëkuptim që dëshirohet. Buna iliroarbërore do të jetë dëshmitare.

_________________



Kercenimet

"Edhe ti si Trebicka do përfundosh o tellall. Paret që të ka dhënë Edi Rama do t'i marrësh me vete në varr, se ditët të numëruara i ke".
Ky është vetëm një nga mesazhet që kolonel Myslym Pasha, profesori i hartografisë, i njohur si denoncues i Paktit Detar me Greqinë, ka marrë në adresën e tij në Facebook dhe në telefonin celular.
Mesazhet janë dorëzuar prej javësh në organet përkatëse, por deri më tani nuk ka asnjë ecje përpara me hetimet. Profesor Pasha ka preferuar të hesht për to, për të mos shqetësuar në veçanti familjarët e tij, megjithëse rrethi i ngushtë i miqve të kolonelit ka qenë në dijeni të tyre që në kohën që u dërguan.
Pas angazhimit publik në mbrojtje të intergritetit territorial të vendit, qeveria në detyrë e kryeministrit S.Berisha, zhvilloi një fushatë denigruese ndaj z.Pasha.
Gazeta e PD, "Rilindja Demokratike", e quante Pashën "pensionist të lajthitur" dhe "folklorist". Ajo botonte në faqe të parë foto ku hartografi i moshuar shfaqej duke kënduar me grupin polifonik të Mallakastrës.
Vetë S.Berisha, në një intervistë të dhënë për "Zërin e Amerikës" në ditët e fundit të vitit të kaluar e etiketoi profesor Pashën si "sharlatan".






***********************


Një libër për Paktin Detar



Doli nga shtypi libri " Deti që nuk falet" i Kolonel (R) Prof. Myslim Pashaj, i cili i përcillet lexuesit me trajtesa dhe përfytyrime të cilat zgjojnë një interes të veçantë.


Kush do të ishte ajo shtysë dhe prej kujt drejtimi do të vinte? Kush do të ishte ajo erë që do të frynte? Një bashkësi e tërë, për herë të parë do të njihej prej tronditjejes që do t'i sillte Pakti Detar, dypalësh Shqipëri-Greqi. Ky libër na sjell përballjen dhe sfidat: (1) për të takuar Ligjin e Detit dhe (2) për të kundërshtuar një Padrejtësi që ishte bërë në të Drejtën Ndërkombëtare.



Botimi " Deti që nuk falet" ruan një përpjestim të lakmueshëm të shkencës së hartografisë që i shërbeu implementimit të ligjit, me vet Ligjin e Detit, duke u bërë për herë të parë, një lëndë, e cila ra në duar të një drejtësie të vërtetë, si Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë e cila me vendimin e saj nuk ruajti vetëm të Drejtën Detare Shqiptare, por në radhë të parë, tiparin thelbor të parimësisë së lartë, duke mos e lënë atë të përlyhet, si jo rrallë, ka ndodhur në Shqipëri.


Libri është botuar me kontributin financiar të avokatit Alban Mësonjësi, gazetarëve Adrian Thano e Mero Baze dhe ish-zv.shefit të Shtabit të Ushtrisë, Armand Vinçani. Ai do shpërndahet nga Shtëpia Botuese MAX.

[Zeus10]

Gjithe marreveshja, kishte ne thelb faljen perfundimtare te Çamerise nga ana jone dhe ndaljen e pretendimeve per Vorio-Epirin nga greket, pretendime qe beheshin thjeshte ne funksion te intimidimit tone kundrejt Çamerise. Ky ishte dhe thelbi i marreveshjes dhe ky eshte leshimi qe Berisha ju kishte premtuar grekeve. Ky eshte mendimi im dhe cdo nuance tjeter nuk e ndryshon thelbin.
Por per kete Petrit, kemi nje teme tjeter.

[petritkola]

Mendoje se realiteti e kundershton ate qe thoni juve.
Mallakastrioti sapo postoj tek ngjarja e Himares dhe tregon se Greqia kerkon te harije Shkumbinin.

Mundeni ta nisni linkun ne temen qe thate?

[petritkola]