KALI I TROJES DHE GOMERET E SHQIPERISE
Posted: Wed Jun 23, 2010 1:51 am
KALI I TROJES DHE GOMERET E SHQIPERISE
Sokol Pepushaj
Misteret e madhështisë Trojane, Monumentit të Rubinttë të labirintheve të errëta të lakmisë njerëzore që nuk ka cak, gjithkush e di se e kanë konakun në Azinë e Vogël. Pellazgët, nga ku rrjedhim ne, e me vonë e shumë më vonë të tjerët, siç thonë ca libra shumë të vjetër dhe sa kohë nuk është provuar e kundërta, kështu na lind e drejta të mëndojmë, i besuan “dhuratës” së Kalit, duke i dhënë Botës mesazhin e mirëbesimit, por mbi gjithçka, duke përjetësuar hyjnizimin e fuqinë e paraardhësve të Ilirëve. Troja pra, gjeneron e vigjëlon gjithë Botën sot, ku djajtë gjithsesi mund të krijojnë gjithçka djallëzore në filozofitë mbase edhe të shekujve që nuk kanë ardhur.
Hipoteza mes Trojës dhe Shqipërisë sot fatkeqësisht nuk ngjan thjesht si hipotezë. Asokohe iu besua “dhuratës” me një lojë pastërtisht të pastër dhe Troja e pësoi. Sot Shqipëria po i beson një loje pastërtisht të papastër dhe po pëson çdo ditë. Kali i Trojës tashmë nuk është nga fisi dinak i Helenëve, por ky Kalë është Gomar dhe është shqiptar. Bile këtu ka shumë Gomerë Troje. Gomerë fodullë që Shqipërinë po e çojne andej nga duan, jo drejt Europës, po drejt Taçizimit, Fazlliçizimit, Selmanllarizimit, drejt Afrikës, drejt greminës. Viktima nuk janë ca ushtarë të ngopur me verë , por populli barkëthatë që edhe bukën e merr me qitap e prap duartroket hajdutët, mashtruesit, terrerizuesit që rrahin edhe në mes të Tiranës gazetarët, vetëm se kryejnë detyrën e shenjtë, të lajmësit që qysh nga Kanuni i Romës së lashtë e deri tek i Lekë Dukagjinit, nuk prekeshin.
Ka katër muaj e dhjetë ditë që zgjedhjet parlamentare kanë përfunduar dhe nga Kali i 28 Qershorit nuk kanë dalë gjithë “ushtarët”. Disa kanë “amët” në dorë e maskat në fytyrë dhe kanë hyrë në parlament, gjysma tjetër kanë po “armët” në dorë e po maskat në fytyrë e kanë dalë shesheve në protesta. Një nga “gomerët” e kësaj loje ka bërë kërdinë. Thuhet se merr vota majtas e bën “dhuratë” fitoreje djathtas. Madje bën kurban edhe njëfarë Rezart Taçi, personazh ndër më të dyshimtët e të lakuarit në medie, si person me akses e suport afër qeverisë. Pse të mos kemi guxim të mëndojmë se po bashkëpunon jo vetëm me atë burrin e gjatë që organizon protesta edhe kundër tij, pse të mos kemi guxim të mëndojmë se Taçi është një lojë e Metës, i kritikuar mjaftueshem si hajdut e provokuar mjaftueshëm si egërsirë që i beson shtetit se do e mbrojë, si ministrat Mediu e Basha, pse të mos kemi guxim të mëndojmë se Meta po bashkëpunon edhe me Topin, zonjën Rama, Biberajn etj., ca nga personazhet që mund të kenë ndikim në lojë. Ca gomerë të tjerë nuk kanë hyrë fare në parlament, por pas humbjes së betejës kishin idenë për “dhuratrën” e madhe, Kalin, që barku i tij nuk i zuri të tërë për ti marrë mbretërinë një “Tribuni” që shumëkush i ka vënë nofkën se hyn në lojë me trimeri e fiton me dredhi, madje nuk zbret nga “kali” kurrsesi. Edhe në Bruksel, atje ku rrinë të urtët e Europës, duket se tirren ca hilera për Ballkanin. Me kartën e të fortit në dorë, deklaroet se votimet janë të mira, veçse në fiks një të tretën e numërimit të këqia e shumë të këqia. Me kartën italiane Fratini ngul këmbë para ministrave të jashtëm të BE-së për të diskutuar rreth aplikimit tonë për liberalizim vizash dhe, me kartën gjermane shuhet si flakë kashte euforia politike.
Si nisje kërdie mund të deshifrohet edhe dhunimi i kolegut tonë, njërit ndër gazetarët më aktivë, Mero Baze, nga një rrugaç që i vjen era naftë dhe është bërë ndër të pasurit e Europës duke nisur nga hiçi, veç me një tuf letra, si Fazlliçi, para një viti. Çdo nisje, çdo zhvillim, çdo bitisje, i ka rrënjët veç në para, në përfitime. Ministri i ekonomisë Dritan Prifti nisi presion mbi kompaninë “Taçi Oil” dhe mbi bosin e naftës Taç, duke e akuzuar për disa dhjetëra e një ditë më vonë për disa qindra milion euro që i paska borxhe tek shteti, veçmas nga spekullimi me akcizat e doganat. Këtu u zëmëruan dy policitë, ajo e ministrit të LSI-së që i takoi të jetë policia tatimore me atë të shtetit që i takon ta drejtojë një minister Taçist, i PD-së, edhe ky i akuzuar si Taçi, për korrupsion rreth 300 milion eurosh. Taçi, tashmë i trimëruar për mbështetje, por edhe i zëmëruar se po i kërkojnë shumë para, sidomos pasi mediat italiane megjithëse ofroi mbi 800 milion euro për blerjen e ca aksioneve tek ekipi i futbollit të Bolonjës, apo pasi pagoi katër milion euro për të sjell dy herë ekipin e Milanit, e etiketuan një emigrant leckaman që ka punuar kamarier me 1100 euro në muaj, merr përsipër të qëlloi me grushte kolegun Baze që vetëm publikoi të vërtetën.
Këtë Taç nuk arriti ta kapë policia deri sa u vetëdorëzua, pas presionit medietik e faktorit ndërkombëtar.
Parë në një kënd krejt ndryshe, por pse jo të mundshëm, mund të thuash se LSI, ose e thënë ndryshe partia e Metës, mund të jetë e infiltruar për të shëmbur murin e korrupsionit, pse jo edhe për ti çelur udhën demokracisë që tash 19 vjet ecën një hap para e një hap mbrapa...
Në këtë Shqipëri Trojë, (Trojë= Troje, Tokë), duket se është formësuar e materializuar djallëzia e drejtuesve të këtij vëndi, paçka se votuesit janë mërzitur edhe me fytyrat e tyre që ua shpifin edhe kur i shohin në ekrane.
Pra, nuk janë hiletë që i bëjnë gomerët të rëndësishëm, por janë paratë dhe ndarja e dhuratave që promovojnë sjellje prej bosësh e shpirt prej bamirësi në kohë fushatash këtij populli që është mësuar tu besojë gënjeshtrave disa herë rresht.
Etja për para në këto kohë moderne, këtu është grykësi që ka rënë në sy të gjithë perëndimorëve, ku pushtetarët kanë pushtuar gjithë strategjinë e biznesit e kontrabandës, pabesisë e veseve, ku Taçët vjedhin e rrahin, ku këta Gomerë Troje edhe pse krejt të dukshëm, po funksionojnë efikasivisht, pa e çarë kokën as për kritikat e drejtpërdrejta të perëndimorëve, ndonjë prej të cilëve mbase edhe ka interes të rrijë në bark të “Kalit” sa më gjat;, derisa Shqipëria të mos ketë Gomerë Troje.
Ngjashmëria mes Kalit të Trojës dhe Gomerëve të Shqipërisë, nuk është pra, thjeshtë hipotezë...
Sokol Pepushaj
Misteret e madhështisë Trojane, Monumentit të Rubinttë të labirintheve të errëta të lakmisë njerëzore që nuk ka cak, gjithkush e di se e kanë konakun në Azinë e Vogël. Pellazgët, nga ku rrjedhim ne, e me vonë e shumë më vonë të tjerët, siç thonë ca libra shumë të vjetër dhe sa kohë nuk është provuar e kundërta, kështu na lind e drejta të mëndojmë, i besuan “dhuratës” së Kalit, duke i dhënë Botës mesazhin e mirëbesimit, por mbi gjithçka, duke përjetësuar hyjnizimin e fuqinë e paraardhësve të Ilirëve. Troja pra, gjeneron e vigjëlon gjithë Botën sot, ku djajtë gjithsesi mund të krijojnë gjithçka djallëzore në filozofitë mbase edhe të shekujve që nuk kanë ardhur.
Hipoteza mes Trojës dhe Shqipërisë sot fatkeqësisht nuk ngjan thjesht si hipotezë. Asokohe iu besua “dhuratës” me një lojë pastërtisht të pastër dhe Troja e pësoi. Sot Shqipëria po i beson një loje pastërtisht të papastër dhe po pëson çdo ditë. Kali i Trojës tashmë nuk është nga fisi dinak i Helenëve, por ky Kalë është Gomar dhe është shqiptar. Bile këtu ka shumë Gomerë Troje. Gomerë fodullë që Shqipërinë po e çojne andej nga duan, jo drejt Europës, po drejt Taçizimit, Fazlliçizimit, Selmanllarizimit, drejt Afrikës, drejt greminës. Viktima nuk janë ca ushtarë të ngopur me verë , por populli barkëthatë që edhe bukën e merr me qitap e prap duartroket hajdutët, mashtruesit, terrerizuesit që rrahin edhe në mes të Tiranës gazetarët, vetëm se kryejnë detyrën e shenjtë, të lajmësit që qysh nga Kanuni i Romës së lashtë e deri tek i Lekë Dukagjinit, nuk prekeshin.
Ka katër muaj e dhjetë ditë që zgjedhjet parlamentare kanë përfunduar dhe nga Kali i 28 Qershorit nuk kanë dalë gjithë “ushtarët”. Disa kanë “amët” në dorë e maskat në fytyrë dhe kanë hyrë në parlament, gjysma tjetër kanë po “armët” në dorë e po maskat në fytyrë e kanë dalë shesheve në protesta. Një nga “gomerët” e kësaj loje ka bërë kërdinë. Thuhet se merr vota majtas e bën “dhuratë” fitoreje djathtas. Madje bën kurban edhe njëfarë Rezart Taçi, personazh ndër më të dyshimtët e të lakuarit në medie, si person me akses e suport afër qeverisë. Pse të mos kemi guxim të mëndojmë se po bashkëpunon jo vetëm me atë burrin e gjatë që organizon protesta edhe kundër tij, pse të mos kemi guxim të mëndojmë se Taçi është një lojë e Metës, i kritikuar mjaftueshem si hajdut e provokuar mjaftueshëm si egërsirë që i beson shtetit se do e mbrojë, si ministrat Mediu e Basha, pse të mos kemi guxim të mëndojmë se Meta po bashkëpunon edhe me Topin, zonjën Rama, Biberajn etj., ca nga personazhet që mund të kenë ndikim në lojë. Ca gomerë të tjerë nuk kanë hyrë fare në parlament, por pas humbjes së betejës kishin idenë për “dhuratrën” e madhe, Kalin, që barku i tij nuk i zuri të tërë për ti marrë mbretërinë një “Tribuni” që shumëkush i ka vënë nofkën se hyn në lojë me trimeri e fiton me dredhi, madje nuk zbret nga “kali” kurrsesi. Edhe në Bruksel, atje ku rrinë të urtët e Europës, duket se tirren ca hilera për Ballkanin. Me kartën e të fortit në dorë, deklaroet se votimet janë të mira, veçse në fiks një të tretën e numërimit të këqia e shumë të këqia. Me kartën italiane Fratini ngul këmbë para ministrave të jashtëm të BE-së për të diskutuar rreth aplikimit tonë për liberalizim vizash dhe, me kartën gjermane shuhet si flakë kashte euforia politike.
Si nisje kërdie mund të deshifrohet edhe dhunimi i kolegut tonë, njërit ndër gazetarët më aktivë, Mero Baze, nga një rrugaç që i vjen era naftë dhe është bërë ndër të pasurit e Europës duke nisur nga hiçi, veç me një tuf letra, si Fazlliçi, para një viti. Çdo nisje, çdo zhvillim, çdo bitisje, i ka rrënjët veç në para, në përfitime. Ministri i ekonomisë Dritan Prifti nisi presion mbi kompaninë “Taçi Oil” dhe mbi bosin e naftës Taç, duke e akuzuar për disa dhjetëra e një ditë më vonë për disa qindra milion euro që i paska borxhe tek shteti, veçmas nga spekullimi me akcizat e doganat. Këtu u zëmëruan dy policitë, ajo e ministrit të LSI-së që i takoi të jetë policia tatimore me atë të shtetit që i takon ta drejtojë një minister Taçist, i PD-së, edhe ky i akuzuar si Taçi, për korrupsion rreth 300 milion eurosh. Taçi, tashmë i trimëruar për mbështetje, por edhe i zëmëruar se po i kërkojnë shumë para, sidomos pasi mediat italiane megjithëse ofroi mbi 800 milion euro për blerjen e ca aksioneve tek ekipi i futbollit të Bolonjës, apo pasi pagoi katër milion euro për të sjell dy herë ekipin e Milanit, e etiketuan një emigrant leckaman që ka punuar kamarier me 1100 euro në muaj, merr përsipër të qëlloi me grushte kolegun Baze që vetëm publikoi të vërtetën.
Këtë Taç nuk arriti ta kapë policia deri sa u vetëdorëzua, pas presionit medietik e faktorit ndërkombëtar.
Parë në një kënd krejt ndryshe, por pse jo të mundshëm, mund të thuash se LSI, ose e thënë ndryshe partia e Metës, mund të jetë e infiltruar për të shëmbur murin e korrupsionit, pse jo edhe për ti çelur udhën demokracisë që tash 19 vjet ecën një hap para e një hap mbrapa...
Në këtë Shqipëri Trojë, (Trojë= Troje, Tokë), duket se është formësuar e materializuar djallëzia e drejtuesve të këtij vëndi, paçka se votuesit janë mërzitur edhe me fytyrat e tyre që ua shpifin edhe kur i shohin në ekrane.
Pra, nuk janë hiletë që i bëjnë gomerët të rëndësishëm, por janë paratë dhe ndarja e dhuratave që promovojnë sjellje prej bosësh e shpirt prej bamirësi në kohë fushatash këtij populli që është mësuar tu besojë gënjeshtrave disa herë rresht.
Etja për para në këto kohë moderne, këtu është grykësi që ka rënë në sy të gjithë perëndimorëve, ku pushtetarët kanë pushtuar gjithë strategjinë e biznesit e kontrabandës, pabesisë e veseve, ku Taçët vjedhin e rrahin, ku këta Gomerë Troje edhe pse krejt të dukshëm, po funksionojnë efikasivisht, pa e çarë kokën as për kritikat e drejtpërdrejta të perëndimorëve, ndonjë prej të cilëve mbase edhe ka interes të rrijë në bark të “Kalit” sa më gjat;, derisa Shqipëria të mos ketë Gomerë Troje.
Ngjashmëria mes Kalit të Trojës dhe Gomerëve të Shqipërisë, nuk është pra, thjeshtë hipotezë...