ARBERIAONLINE

Enver Idrizi karatisti shqiptar... I lindur ne Shkup. Kroatët kujtojnë sportistin që ua solli medaljen e parë


Zagreb, 21 prill - Sportisti i parë që i ka sjellë një medalje të artë shtetit të pavarur kroat është karateisti kosovar, Enver Idrizi. Ai ruan kujtime të bukura nga 15 janari i vitit 1992, kur në Milano shkëlqeu në një Kupë evropiane. Thotë se në këtë garë himnin kroat e kishte marrë me vete të incizuar në një audio-kasetë.
Të gjitha këto e bëjnë të ndihet bukur, por vlerëson se nuk ka pasur dhe nuk ka tretmanin që do të duhej ta kishte një sportist si ai që i ka dhënë aq shumë Kroacisë.
"Ishte 15 janari 1992 kur në Kupën evropiane në Milano fitova të artën për Kroacinë. Himnin kroat e dërgova me një audio-kasetë. Në podium nga kimonet nxora flamurin kroat dhe pas kësaj të gjithë në palestër nisën të lotonin", kujton Idrizi atë ngjarje në një intervistë dhënë "Sportske Novosti" të Kroacisë. Ai pohon se të qenët i huaj në Kroaci e ka penguar shumë, saqë thotë se disa çarqe kishin tentuar që “të vërtetojnë" se medaljen e parë për Kroacinë e kishte fituar tenisti Goran Ivanisheviq, e jo Idrizi.
"Aso kohe ishte atëherë. Edhe fëmija i vogël e di se pasi isha shqiptar në shumë gjëra isha i penguar. Po të quhesha Mate e jo Enver, tani sigurisht se do të isha ministër", shton Idrizi.
Ai i ka dhënë fund karrierës në vitin 2000. Pohon se nuk ka fituar asgjë nga karateja. Tani jeton në Duesseldorf të Gjermanisë dhe nuk merret me karate, është futur në botën e shou-biznesit.
"Karrierën e mbylla më 2000, edhe pse mund të vazhdoja ende. Shikoni sot një sportist për një vit del disa herë në terren dhe fiton 90 milionë, kurse unë nuk mora as 90 kuna (monedhë kroate v.j.) e kam plot 15 kilogramë medalje të fituara për Kroacinë. Nuk e di numrin, por unë me kile llogariti", ka thënë ai.
Gjatë karrierës së tij ai kujton edhe momentet më të ndritura. Sukseset kulminante i vlerëson titujt, përkatësisht të botës dhe të Evropës në karate, por edhe dyluftimet me yllin e filmave, Chuck Norris. Për të nuk ka shumë respekt, por rrah gjoks se e ka mundur në dy turne. Për të karateisti numër një mbetet Bruce Lee, i ndjeri.
"Po çfarë Chuck Norrisi, Bruce Lee është njëshi. Chuck Norris nuk është as gishti i tij i vogël. Megjithatë, Chuck është aktor dhe pas kthimit nga Vietnami bëri emër, pasi ishte sportisti i vetëm i bardhë që merrej me këtë sport. Atë e kam rrahur në dy turne", ka thënë Idrizi.
Ndryshe, Chuck Norris sot është 70 vjeç.

World and European Karate Champion in Absolute Category-


Position Turnier Disziplin Datum Punkte
1. European Championships 1995 kumite männer +80kg 05.05.1995 300
2. Weltmeisterschaft ( World) Senioren 1994 kumite männer OPEN 08.12.1994 400
2. European Championships 1994 kumite männer OPEN 1994 200
1. European Championships 1993 kumite männer +80kg 1993 300
2. European Championships 1992 kumite männer +80kg 1992 200
Gesamt: 1400

Shaban Trstena

Mundësi që i solli më së shumëti medalje shtetit Yugoslaw !


Biography:
Full name: Šaban Trstena
Original name: Шабан Трстена
Gender: Male
Height: 5'5" (165 cm)
Weight: 128 lbs (58 kg)
Born: January 1, 1965 in Skopje, Golemo Skopje, Macedonia
Affiliations: Lirije Skopje
Country: Macedonia
Sport: Wrestling
Šaban Trstena had the following finishes at major championships – 1982 World Championship: 48.0 kg. Freestyle (3rd); 1987 World Championship: 57.0 kg. Freestyle (9th); 1983 World Championship: 52.0 kg. Freestyle (14th); 1984 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (1st); 1990 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (1st); 1983 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (2nd); 1985 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (2nd); 1986 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (2nd); 1982 European Championship: 48.0 kg. Freestyle (3rd); 1988 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (3rd); 1978 European Championship: 52.0 kg. Freestyle (7th); 1997 European Championship: 58.0 kg. Freestyle (17th).
ResultsGlossary ▪ CSV ▪ PRE
Games Age City Sport Event Team NOC Rank Medal
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Men's Flyweight, Freestyle Yugoslavia YUG 1 Gold
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Men's Flyweight, Freestyle Yugoslavia YUG 2 Silver
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Men's Bantamweight, Freestyle Macedonia MKD 5
Men's Flyweight, FreestyleGlossary ▪ Event History ▪ CSV ▪ PRE ▪ Mouseover for column descriptions
Games Age City Sport Team NOC Phase Unit Rank Date Result MR CP
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Final Standings 1 1984-08-08
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Final Round Match 1/2 AC 1984-08-10 Trstena (YUG)
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Final 1 1984-08-09 7,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Final Match #1 1 1984-08-09 Trstena (YUG) criteria (6:00), Takada (JPN) 3,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Final Match #3 1 1984-08-09 Trstena (YUG) fall (1:13), Singh (IND) 4,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round Three 2 1984-08-08 11,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round Three Match #1 1 1984-08-08 Trstena (YUG) fall (1:59), Moores (GBR) 4,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round Two 3 1984-08-08 7,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round Two Match #2 1 1984-08-08 Trstena (YUG) fall (2:14), Ali (EGY) 4,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round One 4 1984-08-08 3,0
1984 Summer 19 Los Angeles Wrestling Yugoslavia YUG Group B - Round One Match #2 1 1984-08-08 Trstena (YUG) decision (6-3), Gonzales (USA) 3,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Final Standings 2 1988-09-28
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Final Round Match 1/2 2 1988-09-30 Sato (JPN) decision (13-2), Trstena (YUG)
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Seven 1 1988-09-30 24,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Seven Match #1 1 1988-09-30 Trstena (YUG) decision (3-0), Tohuzov (URS) 3,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Six 1 1988-09-29 21,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Six Match #2 1 1988-09-29 Trstena (YUG) decision (7-3), Seyhanlı (TUR) 3,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Five 1 1988-09-29 18,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Five Match #1 1 1988-09-29 Trstena (YUG) decision (11-5), Yordanov (BUL) 3,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Four 1T 1988-09-29 15,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Four Match #1 1 1988-09-29 Trstena (YUG) injury default (0:21), Torkan (IRI) 4,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Three 1T 1988-09-28 11,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Three Match #5 AC 1988-09-28 Trstena (YUG) 4,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Two 3T 1988-09-28 7,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round Two Match #8 1 1988-09-28 Trstena (YUG) decision (16-1) (4:32), Negron (PUR) 4,0
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round One 4T 1988-09-28 3,5
1988 Summer 23 Seoul Wrestling Yugoslavia YUG Group A - Round One Match #8 1 1988-09-28 Trstena (YUG) decision (15-0) (3:00), Diallo (GUI) 3,5
Men's Bantamweight, FreestyleGlossary ▪ Event History ▪ CSV ▪ PRE ▪ Mouseover for column descriptions
Games Age City Sport Team NOC Phase Unit Rank Date Result TP
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Final Standings 5 1996-07-29
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Final Round Match 5/6 1 1996-07-30 Trstena (MKD) decision (4-3) (5:00), Talaei (IRI) 4
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Semi-Finals Match #1 2 1996-07-30 Sissaouri (CAN) decision (4-1) (6:43), Trstena (MKD) 1
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Quarter-Finals Match #1 1 1996-07-30 Trstena (MKD) decision (7-3) (5:00), Guzov (BLR) 7
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Classification Round Six Match #1 2 1996-07-30 Doğan (TUR) decision (3-2) (5:00), Trstena (MKD) 2
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Round Two Match #5 AC 1996-07-29 Trstena (MKD)
1996 Summer 31 Atlanta Wrestling Macedonia MKD Round One Match #10 1 1996-07-29 Trstena (MKD) decision (4-3) (6:28), Puerto (CUB) 4

Enver Idrizi

Enver Idrizi is a former Croatian karate fighter. He is an ethnic Albanian, born in Skopje, Macedonia. He was the champion of Yugoslavia at the age of 16. The first medal he won for Croatia was on the day when Croatia was officially recognized as an independent country. Mostly because of him, karate has been a popular trophy sport in Croatia since its independence.

1. European Championships 1995 kumite male +80kg
2. World Championship 1994 kumite male OPEN
3. European Championships 1994 kumite male OPEN
4. European Championships 1993 kumite male +80kg
5. European Championships 1992 kumite male +80kg



Fehmi Mahalla

1996-2005 decorated by alltogether
77 medals won at 56 national, international
and world competitions in karate:
46 golden, 12 silver and 19 bronze medals
Selected top awards:
- 1st prize (heavy weight);
Shito-Ryu Shukokai World Cup,
FFKAMA (Federation of Karate and Affiliated Martial Arts), Chartres, France, 12-13/11, 2005
- 1st prize (heavy weight);
European Karate Championship, EKF
(European Karate Federation),
Tenerife, Spain, 13-15/5, 2005
- 1st prize (heavy w.) and
1st prize (open);
Swiss Karate Championship, SKU
(Swiss Karate Union), each year 2001-05
- 1st prize (heavy weight);
German Karate Championship, DKV
(German Karate Federation),
Neubrandenburg, Germany, 27-28/3, 2004
- 1st prize (heavy w.) and 1st prize (open) and 1st prize (team)
and additionaly a special award
"The Best Combatant";
World Karate Cup for Juniors, KFH
(Karate Federation of Hungary), Miskolc,
Hungary, 1-3/12, 2000



Besim Kabashi

Besim Kabashi

Born: Feb. 27, 1976, Istog, Kosova
1997 WKA German Champion 79 kg
1998 WKA German Champion 83 kg
2001 WIKA German Champion 81 kg
2007 WKA European Champion 95 kg
2008 WKA European Champion 95 kg
2008 WKA World Champion -95 kg
2009 WKA World Champion -95 kg
K1 style kickboxing record 30-1 with 23 KO .



Xhavit Bajrami

Xhavit Bajrami was born in the city of Pristina, Yugoslavia. He was born to Albanian parents and later relocated to Switzerland. His family in Kosovo live in Dumosh, 35 km (22 mi) to the south of Pristina. He became an accomplished kick boxer and won the K-1 Braves 1999 Champion. He was also a finalist in the K-1 World Grand Prix 2002 Preliminary Croatia Finalist. He was trained by the famous kickboxer Andy Hug. He has a Kickboxing school in Littau.He is the current ISKA Heavyweight World Champion.

ISKA Heavyweight World title
K-1 World Grand Prix 2002 Preliminary Croatia Runner Up
K-1 Final 2000 Runner Up
K-1 Braves 1999 Champion

Record: 46F - 32W - 13L - 1D



Mirdi Limani - THE LEGEND

Mirdi Limani is a kickboxer. He is an etnic Albanian, born in Struga, Macedonia. He is 3 times World Champion in Kickbox. He lives in Frankfurt, Germany.

WKA champion of Germany in 1997
WKA champion intern. i Germany in 1998
WKA champion Europian in 1999
WKA champion Interkontinental in 2000
WKA World champion in 2001
WKA World champion in 2002
WTKL World champion in 2003
WMAO World champion in 2004

Professional Record: 61 Fights- 60 Wins - 1 Loss ------ Not so sure about this, looking for relible sources



Azem Maksutaj

Azem Maksutaj (born 8 July 1975) is an ethnic Albanian kickboxer and karateka. He is current WMC Heavyweight Muay Thai World Champion.

He took his first Thai-Box lessons at the age of 15. With 18 years he his first world title (W.M.T.A. - World Muay Thai Association) in 1994 at the 72,5 kg category. Since then he won the world title for 14 times in 8 different versions

HONORS:

2006 W.M.C (World Muay Thai Council) World Heavyweight champion
2003 W.M.T.A. (World Muay Thai Association) World Super Heavyweight champion
2003 World Grand Prix 2003 Preliminary France runner up
2002 K-1 World Grand Prix Preliminary Marseilles runner up
2001 W.P.K.C. World Heavyweight champion
2001 W.M.T.A. (World Muay Thai Association)World Heavyweight champion
1999 W.K.A. (World Kickboxing Association) World Cruiserweight champion
1999 W.A.K.O. PRO World Cruiserweight champion
1999 W.P.K.L.(World Professional Kickboxing League) World Cruiserweight champion
1999 W.M.T.A. (World Muay Thai Association) World Super Light Heavyweight champion
1996 I.S.K.A. (International Sport Karate Association) World Super Middleweight champion
1996 W.M.T.C. (World Muay Thai Council) World Light Heavyweight champion
1995 W.M.T.A. (World Muay Thai Association) World Middleweight Champion
1994 W.M.T.A. (World Muay Thai Association) World Middleweight Champion

Professional Record: 97 Fights - 73 Wins - 22 Losses - 2 Draws

Klubi i boksit "Prishtina" ka qenë 5 herë kampion i ish-jugosllavisë dhe 6 herë nënkampion.



HISTORIKU

Boksi në Kosovë është formuar me 1946. Në Kosovë kanë vepruar disa klube, si: Prishtina, Mitrovica, Prizreni, Peja, Gjakova, Gjilani, etj.

Klubet e Federatës së Boksit kanë marrë pjesë në gara dhe liga të ndryshme të ish-jugosllavisë.

Klubi i boksit "Prishtina" ka qenë 5 herë kampion i ish-jugosllavisë dhe 6 herë nënkampion.

Boksierët dhe klubi i boksit Prishtina kanë marrë pjesë në gara të ndryshme ndërkombëtare.

Në vitin 1986 në Prishtinë është organizuar kampionati Ballkanik në boks.

Në vitin 1992 u themelua Federata e boksit e Kosovës si Federatë e pavarur.

Në vitin 1999 u regjistrua si OJQ dhe u licencua në Departamentin e Sportit të Kosovës.

REZULTATET KULMINANTE

Mehmet Bogujevci kapiten i klubit dhe i reprezantacionit të ish-Jugosllavisë.

Me 1977 në Halle-Gjermani ­ i treti në kampionatin Europian .

Me 1978 në Beograd - i dyti në kampionatin Botëror.

Me 1979-Split-Kampion i pari në lojrat Mesdhetare dhe fiton trofeun e Fair-Play të lojrave.

Me 1980-Moske-Rusi-Lojrat Olimpike kapiten i reprezentacionit dhe i pesti.

Me 1977/78/79/80 shpallet sportist i vitit i Kosovës.

Sami Buzolli-KB.Prishtina me 1981- Tampere-Hellsinki-Finlandë- nënkampion Europian (i dyti). 1982 Mynih-Gjermani i treti në kampionatin botëror.

Me 1983 Varne- Bullgari nënkampion Europian (i dyti).

Dy herë sportist i vitit 1981-1983, një ndër sportistët më të mirë të gjitha kohëve të Kosovës.

Aziz Salihu ­ 1981- Tampere (Holande) Kampionati Europian ­ medalja e bronztë.

Me 1984 ­ Los Anxhelos ­ SHBA.-Lojrat Olimpike ­ fitues i medaljes së bronztë.

Me 1985 ­ Budapest ­ Hungari ­ Kampionati Europian ­ medalja e bronztë.

Me 1986 ­ Prishtine ­ Kampionati Ballkanik ­ medalja e artë (vendi i I).

Kampionati Ballkanik-1981-Pulla- kampion.

1982- Bursa-Turqi-Kampionati Ballkanik-Medalja e artë.

Lojrat mesdhetare-Llataki me 1986 ­ medalja e artë.

Tri herë pjesëmarrës në lojrat olimpike,fitues i shumë trofeve në turne të ndryshme.

Xhevdet Peci ­ Pulla 1981-Kampionati Ballkanik ­ medalja e artë.

Daut Dauti ­ 1981- Moskë-Rusi-Kampionati Europian për junior ­ vendi i dytë-medalja e argjendtë.

Të gjitha këto rezultate janë arritur duke ju falenderuar punës profesionale të strategut dhe ekspertit të madh profesor LAH NIMANI ­ trajner i merituar.
Kryesia e Federatës

Mentaz Allajbegu i harruar nga të gjithë
Allajbegu si Adem Jashari te shqiptarët


rajnerët që kanë arritur rezultate ndërkombëtare me sportistët e tyre, zakonisht në shtetet tjera respektohen si legjenda, ndërkohë që të njëjtit kanë marrë edhe shpërblimet të ndryshme, duke i shpallur edhe si hero të tyre. Një gjë e tillë nuk po ndodh në Maqedoni. Rasti konkret është Mentaz Alajbegu, i cili lere që nuk ka pension për suksesin e bëra, por momentalisht është lënë pas dore edhe nga shoqëria shqiptare. Si pasojë e kësaj dhe shumë problemeve tjera, Mentas Allajbegu është larguar nga Shkupi dhe momentalisht jeton larg në një vendbanim (ku s’ka civilizim) mes të Dibrës dhe Strugës.

Alush Hamiti, një nga themeluesit e Klubit të mundjes “Liria”, dhe punëtor i arsimit, shprehet i tronditur nga situata në të cilën ndodhet Allajbegu. “Jam i mendimit se vlerat e një Mentaz Allajbegut, jo vetëm që nuk janë trajtuar si meritë e madhe, por të njëjtat janë keqpërdorur. Allajbegu për shumë arsye nuk është prononcuar për hilet që i bëhen. Ai sot, por edhe në të kaluarën, ka qenë i lënë në një pozitë të vështirë jetësore. Për mendimin tim, Komiteti Olimpik i Maqedonisë dhe Agjencia për Rini dhe Sport duhet t’i jep Allajbegut shpërblim për sukseset e shënuara”, tha Hamiti.

Sejdiu: Allajbegu si Adem Jashari te shqiptarë

Fituesi i shumë medaljeve ndërkombëtare në mundje, Shaban Sejdiu, thotë se Mentaz Allajbegu, duhet të merr primatin te shqiptarët si Adem Jashari. “Mentaz Allajbegu te shqiptaret duhet të jetë si Adem Jashari, nëse harrohet kjo legjendë, atëherë duhet të harruar edhe Mentazi. Kur flasim për këtë njeri, mund të them lirisht se ai prej shoqërisë shqiptare është harruar krejtësisht. Ai për mendimin tim duhet të jetë njëri ndër personat e parë në sportin e Maqedonisë, por për fat të keq nuk është kështu. Allajbegu ka shënuar rezultate me dy Shabanat, kurse ne marrim edhe pensione. Për këtë merita të mëdha ka Mentazi dhe patjetër shteti duhet që edhe për trajnerët të ketë një shpërblim të tillë”, tha nënkryetari i Komitetit Olimpik të Maqedonisë, Sejdiu.

Bisedohet për pensione

Çështjen e pensioneve e shpjegon zëvendësdrejtori i Agjencisë për Rini dhe Sport, Fevzi Mani, i cili thotë se këtë problem e ka diskutuar disa herë me drejtorin Dragan Gjurqevski. “Kemi biseduar disa herë me drejtorin e Agjencisë, Dragan Gjurqevski, dhe janë duke u bërë disa analiza se a mund të formohet ndonjë rregullore për pensione edhe të trajnerëve. Personalisht disa herë kam ngre zërin në këtë çështje dhe iu kam thënë kompetentëve se si mundet që një njeri që ka bërë sportist me famë botërore të mos të pranoj një shpërblim të tillë. Do të bëjë tentime që të krijohet një modus për këta persona”, tha Mani. Ndryshe, ai shton se Allajbegun e njeh nga shkolla fillore, pasi atë e ka pasur mësimdhënës. “Njoh mentalitetin e Allajbegut. Ai ka qenë një njeri i cili është munduar që çdo nxënës ta bëjë sportist. Ai ka rezultate të larta dhe ia vlen të futet në ndonjë pozitë si këshilltar për sport dhe të shfrytëzohet maksimalisht autoriteti dhe përvoja që ka. E dimë se ai në të kaluarën ka nxjerrë shumë kampiona me renome botërore. Por, me me largimin e tij, nuk ka më rezultate në mundje dhe kjo duhet të jetë një alarm për këtë sport. Unë personalisht kam pasur dëshirë ta kem afër Mentaz Alajbegun në Agjencinë për Rini dhe Sport, por kushtet ishin ndryshe” , tha Mani, i cili shton se shoqëria shqiptare duhet të bënë një strategji për t’i ndihmuar njerëzit, siç është Mentaz Allajbegu.


Ameti: Klubet kanë nevojë për Allajbegun

“Mentaz Allajbegu ka vlera të mëdha, mirëpo kohën e fundit është lënë anash. Vlerat dhe kontributi i tij duhet çmuar. Ai është ekspert i mundjes popullore, por edhe stilit te lirë. Gjeneratat e reja kanë nevojë për ekspert të tillë. Mendoj se fajin më të madh e kanë klubet shqiptare që nuk e angazhojnë Allajbegun. Nga ana tjetër, edhe institucionet duhet që të njëjtit t’i angazhojnë si këshilltarë të lartë të sportit. Nuk guxojmë assesi ta lëmë anash këtë njeri. Mentaz Allajbegu meriton më shumë se një pension dhe për këtë duhet të angazhohemi të gjithë”, thotë deputeti i BDI-së dhe punëtor shumë vjeçar në mundje, Vullnet Ameti.
Legjenda e mundjes Allajbegu konkurron për rekord botëror



“Konkurrova në këtë sfidë dhe besoj se me aftësitë që i kam perfeksionuar një kohë të gjatë do të arrij që të demonstroj rrjedhshëm 505 elemente të mundjes para instruktorëve të Guinisit”, pohoi Allajbegu.



Legjenda e mundjes shqiptare, Mentaz Allajbegu ka konkurruar në “Guinness World Records”, ku do ta sprovoj vetën duke demonstruar në mënyrë perfekte 505 elemente të mundjes. Allajbegu këtë e zbuloi për gazetën “Koha” dhe tha se ka dërguar aplikacionin, ndërkohë drejtuesit e kësaj shtëpie të rekordeve i kanë konfirmuar se këtë kërkesë e kanë shqyrtuar në mbledhjen e tyre të fundit, mirëpo se a është e mjaftueshme ky numër i elementeve (teknikave), do të vendosin së shpejti.



“Dëshiroj edhe unë diçka të jap për mundjen, pasi nuk jam i angazhuar si trajner në ndonjë klub që nga viti 1999. Konkurrova në këtë sfidë dhe besoj se me aftësitë e mija që i kam perfeksionuar një kohë të gjatë do të arrij që të demonstroj rrjedhshëm 505 elemente të mundjes para instruktorëve të Guuinisit”, pohoi Allajbegu.



Ndryshe, nëse Këshilli drejtues i “Guinness World Records”, vendos që t’i jap dritë jeshile Mentaz Allajbegut, atëherë legjenda shqiptare sfidën e tij ka vendosur ta zhvilloj në Shkup, Prizren ose Durrës. “Kam zgjedhur Shkupin, Prizrenin ose Durrësin nëse konkurrimi im pranohet në shtëpinë e rekordeve. Këtë sfidë, nëse kam përkrahje financiare do ta bëj në mënyrën ma të organizuar duke ftuar mysafirë nga çdo lëmi e jetës, ndërkohë aty me siguri do të jenë edhe përfaqësuesit e FILA-s, ku do të shikojnë se a i kam bërë elementet mirë që libri i Guuinisit të mi pranojë”, pohoi 61 vjeçari. (A.S.)

Shaban Sejdiu, yll që nga fëmijëria
Shaban Sejdiut nga fshati Bllac i SHkupit.
Shaban Sejdiu nga fillimi i karrierës lehtë përvetësoi mundjen, me çka edhe ra në sy te disa ekspertë të sportit që menjëherë edhe publikisht konstatuan se lind ylli i ri,

Flet legjenda e mundjes Shaban Sejdiu:
Syri i arsimtarit të edukatës fizike dhe eksperti i zbulimeve të talenteve në mundje, Mentaz Allajbegu, në shkollën fillore “Liria” kishte zbuluar se nxënësi i tij, Shaban Sejdiu, ka aftësi që të merret me sportin e mundjes. Kështu, pas një bisede me Sejdiun, ky i fundit vendosi që të dëgjojë arsimtarin e vet dhe u regjistrua ne Klubin e Mundjes “Skopje” ku trajner ishte Allajbegu së bashku me Risto Takov. Me bashkëpunimin që kishin këta dy trajner, Sejdiu lehtë filloi ti përvetësoj mundjen, me çka edhe ra në sy te disa ekspertëve të sportit që menjëherë edhe publikisht konstatuan se lind ylli i ri. “Si nxënës i shkollës fillore ‘Liria’ kam marrë pjesë në disa aktivitete sportive që i mbante Mentaz Alajbegu, si hendboll, gjimnastikë dhe mundje. Kështu, një ditë Alajbegu zbuloj talentin tim për sportet luftarake dhe menjëherë më propozoi që të anëtarësohem në klubin e mundjes ‘Skopje’. Kjo edhe ndodhi. Fillova me ushtrime intensive dhe në moshën 15 vjeçare arrita të futem në reprezentacionin e të rinjve të ish-Jugosllavisë.




Olimpiadat e Sejdiut
Gara ime e parë ndërkombëtare ishte kampionati ballkanik në vitin 1974, ku edhe mora vendin e katërt, rezultat ky për të përshëndetur, pasi edhe nuk kisha shumë përvojë jashtë vendit. Pas kësaj në vitin 1975 në Ankara të Turqisë në kampionatin ballkanik për të rinj, fitova medaljen e artë. Në të njëjtin vit arrita të fitoj edhe një medalje të vlefshme, atë të lojërave mediterane që u zhvillohej në Algjeri. Këtu fitova po ashtu ari. Vitin 1976 do ta mbaj mend përgjithmonë pasi në këtë vit arrita të fitoj medalje të argjend në Kampionatin evropian për të rinj në Poloni, ndërkohë që ky sukses mi hapi dyert që të paraqitem edhe në Lojërat olimpike të Montrealit. Në këtë eveniment isha si sportisti më i ri.

Kështu që ëndrra ime për tu paraqit në një garë të tillë mu realizua. Mirëpo për tu paraqit në një turnir të fortë si ky kërkohet përvojë e madhe, por edhe fat. Unë isha 17 vjeç ndërkohë që në kategorinë tim 68 kg kisha 18 mundës cilësor. Në xhiron e parë kisha për kundërshtar kampionin e botës Pavel Pingin nga Rusia. Ndaj tij, tregova një lufta jashtëzakonisht të mirë, por ja që përvoja në këtë rast ishte në anën e kundërshtarit. Në xhiron e dytë sërish nuk pata fat, pasi u takova me kampionin e shumëfishte japonezin Sugavara. Edhe pse kam humbur në këtë aktivitet, mendoj se mora përvojë të madhe për garat që pësonin në karrierën time”, deklaroi Shaban Sejdiu.

Kjo edhe ndodhi, pasi pas një viti, Sejdiu fiton medaljen e artë në kampionati evropian në Bursa. Mandej vendin e parë në Kampionati ballkanik në Athinë dhe ishte i dyti në kampionatin botëror në Lozana. Vitin 1977, Sejdiu, e përfundon me marrjen e medaljes së artë në universiadën evropiane në Sofje. “Pas vitit të pasur që kisha unë arrita të marr tani më përvojën e duhur. Në vitin 1980 mu dha rasti që të shkoj në Olimpiadën e dytë, tani në Moskë. Në këtë eveniment fitova medaljen e bronztë duke fituar kubanezin Hoze Ramos, mongolianin Aidov, finlandezin Rouhala dhe gjermanin Ederhard Prost. Isha shumë i gëzuar pasi kjo ishte medalja ime e parë nga lojërat olimpike’, tha Sejdiu. Në vitin 1981 në Shkup u zhvillua kampionati botëror në të cilën morri pjesë Sejdiu. Edhe në këtë aktivitet mundësi shqiptar nuk mbeti pa medalje, pasi i njëjti fitoj argjend. Në dy vitet e ardhshme Sejdiu u paraqit edhe në dy gara të forta ndërkombëtare, Lojërat mediterane në Maroko ku fitoi bronz dhe po në të njëjtin vit në Hungari në kampionatin evropian fitoi argjend. Me këto rezultate ai arrit që të siguroj vizën edhe për lojërat e treta olimpike. “Po pas sukseseve të njëpasnjëshme, morra vizën që të përfaqësoj ish-Jugosllavinë edhe në Lojërat Olimpike në Los Angjelos 1984. Këtu u paraqita në kategorinë 74kg dhe fitova medaljen e bronzet”, deklaroi Sejdiu.

Ndryshe, mundësi me prejardhje nga Bllaca, pohon se gjithmonë ka pas konkurrencë të denjët “Ish-Jugosllavia ka pas konkurrencë të madhe. Por ne nga Maqedonia në stilin e lirë ishim të parët qysh në kohën e Sefer Saliu që poashtu ka sjellë dy medalje nga kampionati evropiane. Pas tij e zavendësoj unë. Deri në vitin 1977 u arritën rezultate të larta, ndërkohë që u shpalla edhe sportist i Ish-Jugosllavisë. Gjatë karrierës kam pas shumë gëzime, pasi kam arritur shumë rezultate, ndër to Olimpike, evropiane dhe botërore. Çdo medalje ishte rast i veçantë. Ëndërroja të jem si sportisti Aleksandar Medved nga Rusia dhe sportistët japonez, që rrezikojnë vetën vetëm të kenë karrierë të mirë. Këto gjera i kam aplikuar nga fëmijëria dhe si garues më kanë ndihmuar shumë”, deklaroi Sejdiu.


Në vitin 1991 mbaron karrierën

Pas një karriere përplot me medalje, Shaban Sejdiu, vendos që në vitin 1991 të mbaroj karrierën si mundës aktiv. Kështu, që atij menjëherë i dhurohet posti i seleksionuesit të reprezentacionit të Ish-Jugosllavisë për të rinj. “Isha trajner i reprezentacionit të Jugosllavisë. Ishte një detyrë e lehtë dhe e këndshme për mua. Nga ana tjetër, hasa në një kohe kur Mentaz Allajbegu kishte bërë një gjeneratë shumë të mirë, pra mundësit kosovare si Mustaf Sula, Veton Asllani, Hamdi Syla dhe Besim Jashari. Poashtu në seleksionimin tim kisha edhe mundës nga Shkupi, ndër ta Abaz Emini e të tjerë.

Të njëjtit i udhëhoqa në Kampionatin ballkanik në Turqi, ku treguan lufta fenomenale duke mposhtur mundës të njohur bullgar e turq. Për mua ishte një mburrje e veçantë. Pas kësaj isha një kohë të shkurt seleksionues i reprezentacionit të Maqedonisë. Nuk kam mundur ta udhëheq këtë grup deri në fund sepse filloi diskriminimi i sportit në përgjithësi, sidomos mundja. Filluan nga Agjencia dhe Institucionet e sporti, pasi u përkrahshin sporte tjera. Nga ana tjetër, u diskriminuam edhe nga Çifliganeci i Radovishit, pasi atyre ju interesofshin vetëm mundësit nga Rusia dhe mundësit nga Maqedonia lindore. Unë e gjeta vetën në një situatë të rëndë, kështu që u largova. Tani mundja ka nevojë për një freskim dhe punë më të madhe”, tha Sejdiu, i cili më pas mori postin zëvendës Ministër për Rini dhe sport.

Kryetar i federatës se mundjes

Shaban Sejdiu në vitin 2006, atëherë kur Federata e Mundjes së Maqedonisë ishte në një pozitë të palakueshme për shkak xhiro llogarisë së bllokuar, bëhet kryetar i këtij instucioni sportiv. “Në fillim kisha mbështetje nga ekipi im dhe ata më dhanë përkrahje maksimale. Bëmë një investim, por e njetja nuk ishte e mundur që të pastroj borxhet që dikush i ka lanë para 15 viteve. Kishim veshtërsi të mëdha, por prapë me ndihmën e donatorëve, shokëve dhe kryesisë së federatës arrita që si kryetar me një autoritet që kam të marrim pjesë në të gjitha garat vendore dhe ato ndërkombëtare. Më pas u bënë disa ndryshime që ndoshta ka nevojë dhe tani shihet qartë se federata është nen nivel dhe prapë xhiro llogaria qëndron e bllokuar”.

Shkolla e mundjes “Shaban Sejdiu - HEDI’S”

Këtë vit Shaban Sejdiu në Shkup hap shkollën e mundjes “Shaban Sejdiu – Hedis”. Klub ky me një organizim të mirë dhe me një sponsorë të fuqishëm si Velija Ramkovski. “Tani e kam gjetur vetën, pasi gjithmonë kam ëndërruar të hapi një shkollë të mundjes. Kam filluar nga zeroja, prandaj edhe kam bërë projekte ku kam ofruar që të gjithë ata të rinj të punojnë në mënyrë profesionale. Kam angazhuar trajnerët Avdyl Salihu dhe Mehmet Salihasin, ndërkohë që dyert janë të hapur edhe për bashkëpunëtorë të rinj që dëshirojnë të punojnë. Gëzimi ma i madh dhe argëtim për mua është kur shoh në palestrën tonë mbi 50 fëmijë të vegjël që merren me sportin e mundjes. Secili që dëshiron të shfrytëzoj përvojën time si ekspert është i mirëseardhur në shkollën time. Jam i gatshëm të ndihmoj”, tha Sejdiu.

Hidhërimi i Sejdiut

Gjatë karrierës shumë vjeçare, Sejdiu përveç gëzimeve është përballur edhe me shumë hidhërime që i ka përjetuar. Ndër to ka qenë momenti kur nuk është zgjedhur sportist i vitit në Maqedoni dhe mos pritja e funksionarëve të lartë kur ai arrinte rezultate kulmore. “Ka qenë rasti kur unë u shpalla sportist i vitit në Jugosllavi, mirëpo të njëjtën nuk e morra në Maqedoni, pasi aty u shpall boksieri Ace Rusevski, i cili kishte vetëm një medalje evropiane në atë vit. Poashtu jam dëshpëruar edhe nga fakti se ky boksier për medaljen e arritur në aeroport është pritur nga funksionar të lartë të vendin, kurse unë edhe pse kisha rezultate më të larta pritesha vetëm nga shokët dhe familja ime. Me këtë shihej qartë ndarja nacionale që është bërë që në atë kohë”, deklaroi Sejdiu.

Kundërshtarët e papërshtatshëm

Kam pas shumë sportistë të papërshtatshëm, ku do i veçoja kampionin e trefishte nga Rusia, Pinigin mandej Mehmet Sali, Ivan Janko, Stanislav Filinski si dhe amerikanin Dejvid Shulc.

Disa nga rezultatet e Sejdiut:

medaljet e fituara të shaban sejdiu
medaljet e fituara të shaban sejdiu

1975 – Kampionati ballkanik për të rinj, Ankara – 1
1975 – Lojërat mediterane, Algjer – 1
1976 – Kampionati ballkanik për të rinj, Shkup - 1
1976 – Kampionati evropian për të rinj, Poznan – 2
1976 – Pjesëmarrës në lojërat olimpike në Montreal
1977 – Kampionati evropian, Bursa – 1
1977 – Kampionati ballkanik, Athina 1
1977 – Kampionati botëror, Lozana – 2
1977 – Kampionati botëror – Las Vegas – 2
1977 – Universiada, Sofje, 3
1978 – Kampionati ballkanik, Krajkova – 1
1979 – Lojërat mediterane, Split – 1
1979 – Kampionati ballkanik, Sofje – 3
1980 – Lojërat olimpike në Moskë – 3
1981 – Kampionati botëror, Shkup – 2
1983 – Lojërat mediterane, Kazablanka – 3
1983 – Kampionati evropian, Budapest – 1
1984 – Lojërat Olimpike në Los Anxhelos – 3
1987 – Lojërat mediterane, Llataki – 3
1988 – Pjesëmarrës në lojërat Olimpike

Elisabeta Karabolli
-The first European Champion of Albanian Sport (September 28th, 1979)-



Elisabeta Karabolli është sportiste shqiptare, përfaqësuese e Shqipërisë, kampione europiane në vitin 1979 në qitje me pistolete.
Një histori heronjsh, nga Karabolli te Kodra


Federata Shqiptare Qitjes është krijuar në vitin 1948, ndërsa kampionati i parë kombëtar për meshkuj u zhvillua në vitin 1949, ndërsa ai për femra në vitin 1951, ndërkohë që nga viti 1963 është anëtare e Federatës Ndërkombëtare së Qitjes. Kampionatet, Kupa e Shqipërisë, Spartikiadat Kombëtare kanë qenë veprimtaritë më të rëndësishme të qitjes. Poligonet më të famshme dhe më moderne në Shqipëri ishin ato të ndërtuara në Tiranë, Berati e Laç, ndërsa në vendin tonë kishte 24 të tilla. Për momentin Lindita Kodra është shndërruar në simbolin aktual të qitjes shqiptare, por përpara saj atdheu i shqiponjave ka nxjerrë edhe dy kampione të tjera të Europës, Elisabeta Karabolli dhe Ermira Dingu, por edhe një kampione të Europës për të reja si Emanuela Kola. Kristo Robo është i vetmi qitës nga meshkujt që ka mundur të fitojë një medalje të artë, pikërisht në Lojërat Mesdhetare të Latakias të Sirisë (1987).

RAMA - Gara e parë ndërkombëtare i përket Ismail Ramës, i cili morri pjesë në Xhakarta të Indonezisë (1963) dhe në Bukuresht të Rumanisë (1963), duke marrë medalje argjendi. Gjithsesi rezultati i parë i bujshëm për një qitës shqiptare i përket Ermira Dingut në vitin 1971, e cila atëherë vetëm 19-vjeçe, grumbulloi 589 pikë, vetëm një më pak se vendi i parë në botë për atë kohë për garën me precizion 1x60. Edhe të rinjtë janë në evidencë ndërkombëtare. Fatmir Dule u shpall kampion Europe në vitin 1972 më 1x60. Ermira Dingu, u rendit e 6-ta, por në vitin 1974 për kategorinë e të rinjve. Në vitin 1975, Liri Beqja me 593 pikë fitoi vendin e parë në 1x60 në Turneun e Pekinit.

KARABOLLI- Në vitin 1977 nis edhe “epoka Karabolli”. Në piostoletë 30x30, vetëm 19-vjeç ajo fiton medaljen e bronzit në Romë, një vit më pas argjendin në Finlandë dhe në vitin 1979 konfirmon dominimin e saj në Gjermani, kur me 587 pikë shpallet kampione Europës. Elisabeta Karabolli është kampionia e parë shqiptare në Europë. 21-vjeçarja e atëhershme e fitoi medaljen e artë në Frankfurt am Main (Gjermani) në vitin 1979, me 587 pikë në pistoletë 30+30. Por, “uria” e Karabollit (sot jeton në Amerikë) nuk ndalet këtu. Në vitin 1980 në kampionatin shqiptar me 593 pikë ajo vendos një rekord kombëtar, duke kaluar dhe rekordin botëror.

Kreshnik Qato


Kreshnik Qato lindi më 13 gusht 1978 në Durrës. Qato është kampion i botës në peshat super të mesme në boks. Ai posedon brezin e artë të federatës IBC (org. International Boxing Council). Gjithashtu ai është kampion në fuqi i Evropës Lindore dhe është boksier i Federatës Shqiptare të Boksit (FSHBo).

CILI ISHTE SHQIPTARI PIRRO DHIMA NË SHQIPËRI?

Shumë sportdashës – edhe shqiptarë, sidomos të rinj – besojnë se Pirro Dhima të ketë qenë një qytetar i dëshpëruar, i cili gjatë krizës shqiptare të vitit 1991, ka emigruar në Greqi për t’i dhënë fund një dimri, dhe se atje ai ka zbuluar peshëngritjen, duke u bërë një nga sportistët më të lavdishëm të të gjithë kohërave: titullar i tri Medaljeve të Arta rresht në Olimpiada (Barcelonë 1992, kateg. 75-82.5 kg; Atlanta 1996, kat. 76-83 kg; Sidnei 2000, kat. 77-85 kg); dhe madje edhe Bronz në Athina 2004: 77-85 kg – arritje që i kanë shumë pak njerëz. Por gjithçka tjetër këtu është po aq e vërtetë. Pirro Dhima kur i takoi të binte në përkdheljet e funksionarëve grekë, ishte prej kohësh një peshëngritës i afirmuar dhe plot vlerë në atdhe dhe jashtë tij: një peshëngritës i shkollës së madhe shqiptare. Dhima dhe shqiptari tjetër i emigruar në Greqi, Luan Shabani (ky i fundit për mirë dhe jo) krijuan pres asgjâsë peshëngritjen helenike.
Ripërshkojmë karrierën e artë të Dhimës në Shqipëri.
Pirro Dhima ka lindur në Tiranë më 13 tetor 1971. Ndjek shkollën “Bardhyl Popa” në Elbasan. Fillon veprimtarinë e tij 11 vjeç (136 centimetra shtatlartësia) në skuadrën e peshëngritjes “Studenti”. Në fillim të 1986 regjistrohet në klubin “17 Nëntori” dhe debuton në nivel kombëtar në moshën 14 vjeç e 6 muaj në Turneun e të Rinjve “Qemal Stafa”, zhvilluar në Tiranë nga 22-25 pril 1986, në kategorinë 52-56 kg për pionierët, duke u renditur i dyti. Qysh atëherë, në Shqipëri, Dhima nis ngjitjen drejt një serie të panumurt triumfesh mbresëlënëse dhe rekordesh.





I shohim së bashku:

Tituj kombëtarë:

1. Kampion për pionierët më 1986 (Fier, 10-12 korrik): 52-56 kg (shkëputje, shtytje, dygarësh).

2. Kampion i të rinjve, 1986 (Elbasan, 18-19 nëntor): 56-60 kg në të tre ushtrimet.

3. Kampion i të rinjve, nëntor 1987 (Elbasan, 25-26 nëntor): 60-67.5 kg në të tre ushtrimet. Qysh nga ky çast dhe më mbas, Pirro Dhima, me lejën e Federatës Shqiptare të Peshëngritjes edhe pse është i të rinjve, merr pjesë edhe në të gjitha garat e të rriturve.

4. Merr pjesë në Kampionatin Kombëtar të të Rriturve për ekipet (Tiranë, 24-27 qershor 1988) dhe në kategorinë e tij (67.5-75 kg: tre ushtrimet) renditet i dyti mbas Muharrem Berishë, duke lënë mbrapa 24 vetë.

5. Kampion i të rinjve, nëntor 1988 (Elbasan, 12-13 nëntor): 75-82.5 kg në të tre ushtrimet.

6. Në Kupën e Republikës të të rriturve me ekipe (Durrës, 27-30 mars 1989) fiton vendin e parë në kategorinë 75-82.5 kg (në të tre ushtrimet) duke thyer rekordin kombëtar të të rriturve të Erlin Nikollës, vendsour qysh më 1984: 17 Nëntori i Dhimës fiton Kupën e Republikës.

7. Në Kampionatin Kombëtar vetjak (të rritur) (Tiranë, 10-12 korrik 1989), Dhima tejkalon gjithçka, dhe prej të rinjve vendos rekorde kombëtare edhe për të rritur në kategorinë 75-82.5 kg.

8. Në garat e peshëngritjes për Spartakiadën IV Kombëtare (Tiranë, 26-28 tetor 1989), Pirro Dhima fiton Medaljen e Artë në kategorinë 75-82.5 kg.

9. Më 2 shkurt 1990 mbërrin vendin e 5-të në referendumin popullor 10 Sportistët më të mirë 1989 të të dyhershmes në javë «Sporti popullor» drejtuar nga Besnik Dizdari.

10. Renditet i pari në Garën Kombëtare (Tiranë, 6-9 mars 1990) né kategorinë 82.5-90 kg (në të tre ushtrimet).

11. Më 12 prill 1990 Pirro Dhima (kategoria 82.5-90 kg) me 367 pikë fiton Kupën e FSHF, midis 22 peshëngritësve më të mirë të të gjitha peshave; i 2-ti Luan Shabani 366, i 3-ti Fatmir Bushi 359.

12. Renditet i pari në Garën Kombëtare (Tiranë, 26-28 qershor 1990) në kategorinë 82.5-90 kg (në të tre ushtrimet).

13. Më 12 shtator 1990, BFSSH i jep Pirro Dhimës titullin “Mjeshtër Sporti”.

14. Më 17 tetor 1990 Dhima merr pjesë vetëm me të rriturit.

15. Në Kampionatin Kombëtar ekipor (Durrës, 23-28 tetor 1990) Dhima diskuton garën e tij të parë vetëm si i rritur, duke fituar në kategorinë 82.5-90 kg (në tre ushtrimet); ekipi i tij “17 Nëntori”, fiton titullin kombëtar.

16. Kampionatit Kombëtar vetjak i të rriturve (Elbasan, 21-23 nëntor 1990) Dhima fiton titullin e tij të dytë të kampionit kombëtar në kategorinë 82.5-90 kg në të tre ushtrimet.

17. Më 4 janar 1991 zë vendin e tretë në referendumin popullor 10 Sportistët më të mirë 1990 nga e përdyherëjavëshmja «Sporti popuIlor» drejtuar nga Dizdari.




Pjesëmarrja në veprimtaritë ndërkombëtare:

1. Pirro Dhima merr pjesë në Kampionatin IV Ballkanik të Rinjve (Selanik, 26-28 gusht 1988): renditet i 5-ti në kategorinë 75-82.5 kg; Shqipëria është Nënkampione, mbas Bullgarisë (grekët hedhin vështrimin te Dhima).

2. Dhima fiton medaljen e artë në kategorinë 67.5-75 kg nëTurneun e të Rinjve ne Selanik (29-30 tetor 1988).

3. Dhima fiton tri medalje të arta në Kampionatin V Ballkanik të të Rinjve (Kladovo, Jugoslavi, 21-23 korrik 1989) në të tre ushtrimet e kategorisë 75-82.5 kg (22 korrik); më 23 korrik Shqipëria e stërvitur prej Ferid Berberit dhe Hektor Shaqirit, është Kampione e Ballkanit.

4. Në Kampionatin e 62-të Botëror (të rritur) dhe në të Kampionatine 68-të Evropian (Athinë, 16-23 shtator 1989), juniori Dhima në kategorinë 75-82.5 kg renditet i 8-ti në Evropë dhe i 12-ti në botë, duke lënë mbara shumë të rritur dhe duke prëmirësuar rekordet kombëtare; Shqipëria e stërvitur nga Niko Bruneci dhe Zef Kovaçi, është 4-ta në Evropë dhe 13-ta në Botë, duke lënë mbrapa edhe SHBA-në.

5. Kupa e Evropës për kombet (Sofia, 16-17 dhjetor 1898) midis 6 shteteve më të fortë të Evropës (nuk ishte Greqia), Dhima renditet i 5-ti në kategorinë 75-82.5 kg; Shqipëria e stërvitur nga Buneci renditet e treta me 1211.60 pikë, i dyti BRSS me vetëm 5.31 pikë më tepër, e para është Bullgaria. Në këte çast, 18 vjeç dhe 65 ditësh, ai kishte vendosur 40 rekorde kombëtare për të rinjtë dhe 22 rekorde kombëtare të të rriturve.

6. Dhima fiton Medaljen e Artë në Turneun Ndërkombëtar “Tofalo Kakushi” (Athinë, 23-25 shkurt 1990) në kategorinë 82.5-90 kg.

7. Në Kampionatin e 69-të të Evropës për të rritur (Alborg, Danimarkë, 13-20 maj 1990), juniori Dhima në kategorinë 75-82.5 kg renditet i4-ti në Evropë; Shqipëria e stërvitur prej Bunecit dhe Kovaçit, i çudit të gjithë duke u renditur e 3-ta në Evrope. Mbas Bashkimit Sovjetik dhe Bullgarisë. Agron Haxhihysenit, Fatmir Bushit dhe Pirro Dhimës, Federata Kontinentale iu jep titullin Mjeshtër i Evropës në peshëngritje.

8. Dhima fiton tri medalje të arta në Kampionatin IV Ballkanik të të Rinjve (Korçë, 20-22 korrik 1989) në të tre ushtrimet e kategorisë 82.5-90 kg (22 korrik); më 22 korrik Shqipëria e stërvitur prej Berberit dhe Shaqirit rikonfirmohet Kampione e Ballkanit (Greqia është e fundit).

9. Kupa Ndërkombëtare në Turqi (Salaria, 21-23 shtator 1990); Dhima fiton tri medalje të arta në të tre ushtrimet e kategorisë 82.5-90 kg.

10. Kupa e Evropës për kombet (Antalia, Turqi, 1 dhjetor 1990) midis gjashtë Kombëtareve më të mira të Evropës (nuk është midis tyre Greqia): Pirro Dhima, Luan Shabani dhe Fatmir Bushi, të stërvitur nga Kovaçi e Berberi e çojnë Shqipërinë në vendin e dytë në Evropë, duke sanksionuar madhështin shqiptare; Shqipëria zë vendin e dytë në Evropë mbas Bullgarisë.

Më 29 prill 1991, Nr. 34 i «Sportit popullor», shkruan në aperturë si artikullin e parë (Peshëngritje – Fatmir Bushi më i miri): «Për të patur një mendim të kualifikuar, biseduam me kryetarin e Federatës Shqiptare të Peshëngritjes, Vojo Dervishi, i cili na tha se megjithate eksodi më tepër se çdo sport goditi peshëngritjen, kam besim për suksese të reja».
Pirro Dhima kishte emigruar midis janarit dhe marsit 1991, por peshëngritja shqiptare vazhdonte të kishte suksese. Tash prër tash mund të them vetëm se gjatë Kampionatit të 70-të Evropian (Wladyslawowo, Poloni, 24-31 maj 1991), Shqipëria pa Dhimën, Shabanin e të tjerë, arriti vendin e 8-të (167 pikë), Greqia ishte e 12-ta (92 pikë), dhe Italia e 13-ta (91 pikë)... Mirëpo kështu kalojmë në një histori tjetër që kishte filluar qysh prej vitit 1948, saktësisht 60 vjet më parë...