"Moreover, you scorned our people, and compared the Albanese to sheep, and according to your custom think of us with insults. Nor have you shown yourself to have any knowledge of my race. Our elders were Epirotes, where this Pirro came from, whose force could scarcely support the Romans. This Pirro, who Taranto and many other places of Italy held back with armies. I do not have to speak for the Epiroti. They are very much stronger men than your Tarantini, a species of wet men who are born only to fish. If you want to say that Albania is part of Macedonia I would concede that a lot more of our ancestors were nobles who went as far as India under Alexander the Great and defeated all those peoples with incredible difficulty. From those men come these who you called sheep. But the nature of things is not changed. Why do your men run away in the faces of sheep?"
Letter from Skanderbeg to the Prince of Taranto ▬ Skanderbeg, October 31 1460

Etimologjia e fjales.

Diskutim profesional për gjuhën.
Post Reply
User avatar
ALBPelasgian
Galactic Member
Galactic Member
Posts: 2113
Joined: Sun Jun 28, 2009 7:57 pm
Gender: Male
Location: Prishtinë (Prima Justiniana)
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2086

Post by ALBPelasgian »

illyrianboyful wrote: Ju lutemë për dhënjen e mendimit tuaj për fjalën city=qytet dhe cité=citation=citim = citat, çfar mendoni, cili është mendimi juaj, e morëm ne nga latinishtja çytet=qytet, apo konceptuesit e gjuhës latine e morën nga ne nga çyte = çytet, e jo ashtu si pretendohet si në të dhënat etimologjike më lartë.

Ju flm, jini të sinqert ju lutemë nuk prekem, por më intereson se si e shihni ju këtë gjë!!!
Pa bere ndonje metim per te cuar gjer ne fund etimologjine e kesaj fjale, une do te mjaftohesha ne nje aspekt tjeter, per mendimin tim, mjaft te rendesishem. Disa linguiste pelqejne te thjeshtezojne ne maksimum gjerat, saqe thone qe si rumanishtja ashtu dhe shqipja termet perkatese per ''qytet'' i kane te huajtura nga latinishtja. Ky fakt sikur prish llogarite e gabuara te disa pseudo-studiuesve qe hedhin pretendime ne ere se gjoja shqiptaret gjate mesjetes se hershme (dhe antikitetit te vone) paskan shkuar nje jete krejtesisht nomadike e pa kurrfare afiniteti sedentar. Vete fakti qe shqipja ka nje fjale te tille ''qytet'' ose ''gjytet'' (per te shenuar vendbanimet e mocme mesjetare) tregon se shqiptaret ishin nje element i konsiduerueshem dhe i panderprere i qyteteve gjithandej Ballkanit perendimor dhe qendror.
The Dark Age incastellamento in the Balkans may explain why in both Romanian (a Romance language) and Albanian (a non-Romance language) the term in use for fort (cetate and qytet, respectively) derives from the Latin word for city (civitas).

Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, Florin Curta, 2006, p.100
E te tilla ''gjytete'', venbanime me funksione jo vetem urbane, ishin ato qe mundesuan te ruhej kompaktesia etnike.
Ne sot po hedhim faren me emrin Bashkim,
Qe neser te korrim frutin me emrin Bashkim!
User avatar
illyrianboyful
Poster Grande Member
Poster Grande Member
Posts: 286
Joined: Thu May 30, 2013 9:22 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2087

Post by illyrianboyful »

ALBPelasgian wrote:
illyrianboyful wrote: Ju lutemë për dhënjen e mendimit tuaj për fjalën city=qytet dhe cité=citation=citim = citat, çfar mendoni, cili është mendimi juaj, e morëm ne nga latinishtja çytet=qytet, apo konceptuesit e gjuhës latine e morën nga ne nga çyte = çytet, e jo ashtu si pretendohet si në të dhënat etimologjike më lartë.

Ju flm, jini të sinqert ju lutemë nuk prekem, por më intereson se si e shihni ju këtë gjë!!!
Pa bere ndonje metim per te cuar gjer ne fund etimologjine e kesaj fjale, une do te mjaftohesha ne nje aspekt tjeter, per mendimin tim, mjaft te rendesishem. Disa linguiste pelqejne te thjeshtezojne ne maksimum gjerat, saqe thone qe si rumanishtja ashtu dhe shqipja termet perkatese per ''qytet'' i kane te huajtura nga latinishtja. Ky fakt sikur prish llogarite e gabuara te disa pseudo-studiuesve qe hedhin pretendime ne ere se gjoja shqiptaret gjate mesjetes se hershme (dhe antikitetit te vone) paskan shkuar nje jete krejtesisht nomadike e pa kurrfare afiniteti sedentar. Vete fakti qe shqipja ka nje fjale te tille ''qytet'' ose ''gjytet'' (per te shenuar vendbanimet e mocme mesjetare) tregon se shqiptaret ishin nje element i konsiduerueshem dhe i panderprere i qyteteve gjithandej Ballkanit perendimor dhe qendror.
The Dark Age incastellamento in the Balkans may explain why in both Romanian (a Romance language) and Albanian (a non-Romance language) the term in use for fort (cetate and qytet, respectively) derives from the Latin word for city (civitas).

Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, Florin Curta, 2006, p.100
E te tilla ''gjytete'', venbanime me funksione jo vetem urbane, ishin ato qe mundesuan te ruhej kompaktesia etnike.

Po, e di se disa flasin për një nomadizëm Ilirë, dhe nuk çon pesh kjo! Vetë kushëriri imë para nja 20 vitesh ka mbajtë një seminar në EPFL të lausannë në zvicër me k'të tezë( tezë qesharake) që shfaqë nivelin e intelegjencës së tyre në pikë të parë e pastaj atë të njohuris, kur më ka treguar mbeta sy hapur.

Por në faktë besoj se mund të flasimë për një nomadizëm parcial apo të një përqindje të popullatës, por edhe këtu ka pyrëpytje, sepse nomadizmi bëhet për shkaqe specifike të mos mjaftueshmëris së tokave pjellore për të ushqyer bagëtin, ndërsa në Iliri tokat jan nga më të pjelloret. Por le të themi ja se ka ekzistuar nomadizmi, ama kjo absollutisht nuk është për të gjithë Ilirët, bile bile mund të thuhet se kur Ilirët(shqipëtarët) ishin Çitadin pjesa më e madhe tjetër e popullatës tokësore ishin Nomadë! Kjo nga fakti se kur pati në Iliri Qytete e qytetëza Nishi, singidunumi(beogradi) leskoci, Deçani,(ana e deshve) Vushtrria(vicianum=ana e viçave)shkupi, durrësi, skodra, ulkini, apolonia, Doklea(malë i zi), ragusha(dubrovniki), zara,(zadari), pjesa tjeëtr e evropës jetonin nëpër kulibe! Prandaj edhe ajo teza e tyre bie shumë lehtë posht! amo mund të ketë pasur një llojë nomadizmi parcial ndoshta edhe në nivel mjaftë të lartë!? Mendoj se duhet qëndruar në një mjedis të saktë, e jo nga ekstremi në ekstremë.

Gjerma Q qytet është e vonshme në alfabetin e gjuhës shqipe, më hertë dhe sot Çytet, citizenët, çitadinët = çytetarët morrën emrin nga fakti se jetojn qytetin, të cilëve ju imponuan disa rregulla për të rrespektuar, nga ku civiliteti=qytetërimi i joqytetarëve, ama nuk mendoj se kjo ia dha emrin qytetit, por e kundërta!
Nuk është i forti ai që ngadhënjen njerëzit, por i forti është ai që ngadhënjen vetëvehten!!!
User avatar
bardus
Star Member
Star Member
Posts: 882
Joined: Mon Jan 30, 2012 3:44 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2088

Post by bardus »

Etimologjia e emrit te perendise Poseidon.

Kam degjuar shpesh disa varjante per prejardhjen e ketij emri si ,Po-SI-E-DON ose nga rrenja greke pod/pot*-uje o te uijtesh etj.Ketu ka nje gje se forma me e vjeter eshte ajo e Homerit Ποσειδάων,i cili e ka thirrur me ἐννοσίγαιος, ἐνοσίχθων''shakes the earth''; τρέμε δ'οὔρεα μακρὰ ''the tall mountains trembled '' dhe pervec Homerit edhe te tjere σεισίχθων ''earth-shaker'' ,pra Poseidoni eshte ai qe tund ,shkund token ai qe krijon termet '' τρέμε '' dhe une nga ky togfjalesh dalloj ne pjesen e fundit Ποσειδάων, - δάων ''Dheun''eshte trajta e vjeter e fjales Dhe qe ka qene δᾶ ''Dorik. per γᾶ, γῆ,'' sikur edhe tek Άΐδης, Aidēs (Doric Ἀΐδας Aidas) perkthehet HAi-Dheu ''perendia e nentokes,,ndersa nga ajo qe mbetet Ποσει-(δάων), po vecoj -σει- eshte perdorur nga Homeri σείων,σειόμενον,σείοντ' σείσατο, ἐσσείοντο, σείσασ'σείετο, ne Eng.shake ''shkund'',σεισίχθων, por cila eshte ajo folje qe i pershtatet tamam ne shqip ,une mendoj se eshte ai procesi i tundjes majtas djathtas i sitjes se miellit sis,sit,me siit,σεισί-χθων , σήθω ''sift'' ,σῆσις ''sifting'' 'dhe kjo folje eshte edhe burimi i sizmike etj.Varjanti im perfundimtar:Ποσειδάων = Po Seit Dheun ( = Po Shkund Dheun.)
User avatar
Zeus10
Grand Fighter Member
Grand Fighter Member
Posts: 4227
Joined: Thu Jun 04, 2009 6:46 pm
Gender: Male
Location: CANADA
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2089

Post by Zeus10 »

Ndoshta folja σει ka te beje me kete folje te sotme te shqipes:

SHIJ kal.1. Shkoq nga kalliri kokrrat e të lashtave dhe i ndaj nga kashta me anë të makinave të posaçme ose duke i shkelur me ka a me qe në lëmë. Shijnë grurin (tërshërën, elbin, thekrën, tepën, urovin). Shij lëmin (vrahun) e parë. Shij me kalë (me qe). Shij me makinë shirëse (me autokombajnë). Shij shpejt dhe pa humbje!
2. Shkoq kokrrat e misrit duke rrahur me dru mbi një lesë kallinjtë e zhveshur; shkoq fasulet duke i rrahur bishtajat me shkop. Shij misrin (fasulet).
3. krahin. Thërrmoj, shtyp duke e rrahur me diçka. Shij kripën. Shij plisat (tokën).
4. jokal. fig. keq. Bëj si të dua në një vend a në një mjedis, pa pyetur për asgjë dhe pa përfillur askënd, bëj si dua vetë. Shin si do vetë (sipas qejfit). Është mësuar të shijë. Shin si kali në lëmë.

Ndoshta dy format e emrit te tij qendrojne keshtu:

Πο---σει---δάων----> shij, shkund
Πο---τει----δάων----> tund

persa i perket δάων jam plotesisht dakort qe ajo mund te jete "dheun"
The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing
User avatar
Mallakastrioti
Galactic Member
Galactic Member
Posts: 2936
Joined: Thu Jul 23, 2009 4:23 pm
Gender: Male
Location: Italy
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2090

Post by Mallakastrioti »

Image (Imazhi prej Zeus10)

----

Ne shume stela varri, apo mbishkrime stelash varri, rendome ndeshim fjalen interesante "haire-χαίρε", fjale te cilen etimologet kerkojne ta lidhin me nje "menyre pershendetje" karshi te vdekurit, pikerisht me "pershendetje" apo "rrofte". Etimologet kryesisht jane mbeshtetur ne greqishten e Dhiates se Vjeter dhe te Re,per kete fjale.
Ne se do marrim anen llogjike per zberthimin e fjales, ne gjithsesi do kishim disa dyshime qe nje familjar te mund te pranonte qe persiper lapidarit te nje te dashuri apo te afermi te tij te shkruhej nje fjale qe ne permbajtje te saj ka pikerisht nje gjendje gezimi apo nje pershendetje gazmore, pikerisht siç eshte fjala "haire". Haire, te cilen e ndeshim edhe ne shqip (lumturi; mirësi) , eshte nje fjale e cila shpreh nje gjendje shpirterore te gezueshme, pikerisht gezim-haire, Personalisht nuk mendoj se ne lashtesi ,ne lamtumirat e tyre karshi te aferme te cilet kishin vdekur, njerezit (apo te afermit e te vdekurit) do i drejtoheshin pikerisht me nje fjale e cila ka pak, per te mos thene aspak, nje lidhje me trishtimin apo gjendjen e renduar shpirterore te tyre karshi njeriut te dashur qe kishin humbur.
Mendimi im eshte se, fjala "haire/χαίρε" jo vetem qe nuk ka lidhje me shprehjen "pershendetje" apo "rrofte" etj, por me teper kjo fjale ka lidhje me nje fjale shqipe (dialektore) e cila ne vetvete permban pikerisht gjendjen e vertet shpirterore te atyre qe japin lamtumire te ndjerit, pra thjesht qe te gjallet duhet te kene durim, te mos ligeshtohen dhe te bejne kurajo per humbjen e te dashurit te tyre. Sipas Fjalorit te Gjuhes Shqipe, shpjegimi me racional dhe llogjik do ishte pikerisht si me poshte:

GAJRET m. bised.
Durim; guxim, zemër. Bën gajret qëndron, mbahet i fortë, duron. I jap gajret i jap guxim, i jap zemër, e trimëroj. E mban me gajret i jep shpresa; i jep zemër.
GAJRETSHËM mb. bised.
Që qëndron me durim e shpresë, që i jep zemër vetes, që nuk ligështohet lehtë; i durueshëm. Burrë i gajretshëm. Grua e gajretshme.

Image
User avatar
ALBPelasgian
Galactic Member
Galactic Member
Posts: 2113
Joined: Sun Jun 28, 2009 7:57 pm
Gender: Male
Location: Prishtinë (Prima Justiniana)
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2091

Post by ALBPelasgian »

Nga linguisti amerikan Brian D.Jospeh qe i referohet Hamp-it:
Still, recently (October 2009 presentation in Tiranë), Hamp has suggested that a couple of clear loan words into Latin might be instructive and offer some insight into “Illyrian” and Albanian prehistory:

sybina(also:sygina ) ‘hunting spear’ ~ Alb.thupër ‘thin flexible stick; rod’
sīca ‘dagger’ ~ Alb.thikë ‘knife’

The semantic match in each case is precise enough to make a connection attractive; these can be interpreted therefore as borrowings into Latin from a sibling of Albanian; that is:

“pre-Illyrian *????”
/ \
“X.” sybina/sīca Alb. thypën/thikë

But this is not the same as saying sybina/sīca are the direct ancestor forms to thupër/ thikë (and note some minor “issues” to deal with, such as the Latin by-form with –g - or the nature of the suffix involved or the roots in question) and in any case, couldn’t Albanian have borrowed thupër/thikë from the same language that Latin did (so that the forms are not cognate (in the technical sense))?
Ne sot po hedhim faren me emrin Bashkim,
Qe neser te korrim frutin me emrin Bashkim!
User avatar
Zeus10
Grand Fighter Member
Grand Fighter Member
Posts: 4227
Joined: Thu Jun 04, 2009 6:46 pm
Gender: Male
Location: CANADA
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2092

Post by Zeus10 »

Mallakastrioti wrote:Image (Imazhi prej Zeus10)

----

Ne shume stela varri, apo mbishkrime stelash varri, rendome ndeshim fjalen interesante "haire-χαίρε", fjale te cilen etimologet kerkojne ta lidhin me nje "menyre pershendetje" karshi te vdekurit, pikerisht me "pershendetje" apo "rrofte". Etimologet kryesisht jane mbeshtetur ne greqishten e Dhiates se Vjeter dhe te Re,per kete fjale.
Ne se do marrim anen llogjike per zberthimin e fjales, ne gjithsesi do kishim disa dyshime qe nje familjar te mund te pranonte qe persiper lapidarit te nje te dashuri apo te afermi te tij te shkruhej nje fjale qe ne permbajtje te saj ka pikerisht nje gjendje gezimi apo nje pershendetje gazmore, pikerisht siç eshte fjala "haire". Haire, te cilen e ndeshim edhe ne shqip (lumturi; mirësi) , eshte nje fjale e cila shpreh nje gjendje shpirterore te gezueshme, pikerisht gezim-haire, Personalisht nuk mendoj se ne lashtesi ,ne lamtumirat e tyre karshi te aferme te cilet kishin vdekur, njerezit (apo te afermit e te vdekurit) do i drejtoheshin pikerisht me nje fjale e cila ka pak, per te mos thene aspak, nje lidhje me trishtimin apo gjendjen e renduar shpirterore te tyre karshi njeriut te dashur qe kishin humbur.
Mendimi im eshte se, fjala "haire/χαίρε" jo vetem qe nuk ka lidhje me shprehjen "pershendetje" apo "rrofte" etj, por me teper kjo fjale ka lidhje me nje fjale shqipe (dialektore) e cila ne vetvete permban pikerisht gjendjen e vertet shpirterore te atyre qe japin lamtumire te ndjerit, pra thjesht qe te gjallet duhet te kene durim, te mos ligeshtohen dhe te bejne kurajo per humbjen e te dashurit te tyre. Sipas Fjalorit te Gjuhes Shqipe, shpjegimi me racional dhe llogjik do ishte pikerisht si me poshte:

GAJRET m. bised.
Durim; guxim, zemër. Bën gajret qëndron, mbahet i fortë, duron. I jap gajret i jap guxim, i jap zemër, e trimëroj. E mban me gajret i jep shpresa; i jep zemër.
GAJRETSHËM mb. bised.
Që qëndron me durim e shpresë, që i jep zemër vetes, që nuk ligështohet lehtë; i durueshëm. Burrë i gajretshëm. Grua e gajretshme.

A eshte fjala hair, pjese e leksikut original te shqipes:

HAIR m. bised.Mbarësi që sigurohet me punë, lumturi; mirësi e dikujt, dobi. Njeri (djalë) i hairit. Sahati i hairit. I pa hairin dikujt a diçkaje përfitoi, pati dobi prej tij a prej saj. S'bën hair nuk sjell dobi, nuk sjell ndonjë të mirë. S'ia kam parë hairin. Bëfsh hair! ur. të vajttë mbarë. Mos bëftë hair! mallk. Hair qoftë! (hair të bëhet!) për të mirë qoftë!; ashtu u bëftë! U bëftë i hairit! ur. u bëftë i mbarë! (për fëmijët).
I pafsh hairin! iron. Mos e bëftë pikën e hairit! mallk. Të qoftë për hair! ur.
* Manastir pa hair vjet. njeri shumë dorështrënguar, njeri që s'të jep as një pikë ujë; shtëpi jo mikpritëse. I mbiu sherri midis hairit shih te SHERR,~I.

apo u shtua me vone ne te, pas kontaktit me gjuhen turke? Kjo e fundit, a nuk huazoi ne nje substratum local, para se te shfaqej si gjuhe me vete?

C'lidhje ka gjuha e grekeve te lashte me gjuhen turke, qekurse, kjo fjale shoqeron pothuajse cdo mbishkrim te lashte?

Image
The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing
User avatar
bardus
Star Member
Star Member
Posts: 882
Joined: Mon Jan 30, 2012 3:44 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2093

Post by bardus »

ALBPelasgian wrote:Nga linguisti amerikan Brian D.Jospeh qe i referohet Hamp-it:
Still, recently (October 2009 presentation in Tiranë), Hamp has suggested that a couple of clear loan words into Latin might be instructive and offer some insight into “Illyrian” and Albanian prehistory:

sybina(also:sygina ) ‘hunting spear’ ~ Alb.thupër ‘thin flexible stick; rod’
sīca ‘dagger’ ~ Alb.thikë ‘knife’

The semantic match in each case is precise enough to make a connection attractive; these can be interpreted therefore as borrowings into Latin from a sibling of Albanian; that is:

“pre-Illyrian *????”
/ \
“X.” sybina/sīca Alb. thypën/thikë

But this is not the same as saying sybina/sīca are the direct ancestor forms to thupër/ thikë (and note some minor “issues” to deal with, such as the Latin by-form with –g - or the nature of the suffix involved or the roots in question) and in any case, couldn’t Albanian have borrowed thupër/thikë from the same language that Latin did (so that the forms are not cognate (in the technical sense))?
Ja po ja them une qe ''from a sibling of Albanian'' eshte Iliria ,ilirishtja ,gjuha shqipe dhe me behet qejfi qe dikush pertej Atlantikut e paska pare qe dicka luhet aty.Mayerit ju thye maja e lapsit kur e pa se latinet kishin ieiune 'meagrely' ,ieiunium 'a fasting, fast-day, fast',ieiunus ' hungry' ne shqip je i un ' i uritur',nje shprehje e tere shqip e perdorur si nje fjale e vetme ne latinisht .Nen te njejtin zhvillim sikur sybina(also:sygina ) ‘hunting spear’ ~ Alb.thupër ‘ une po rendis edhe secale,'a kind of grain', Alb. ~ thekër.Disa fjale tjera si hiantia 'an opening,' < folja hyj, po ashtu edhe lat. hac 'here' ,shqip dial. kha 'këtu' dhe ka nderrim vendi te qellimshem te germave per ta shperftyruar fjalen, metode e perdorur edhe tek helenet .

(and note some minor “issues” to deal with, such as the Latin by-form with –g - or the nature of the suffix involved or the roots in question)

Fundorja ' –g - ' eshte pasardhese e nje h-je ,pra fjala origjinale qe ka prodhuar edhe thika /sika edhe lat. sybina/sygina ka qene shqip teh,ndersa prapashtesa -ina perdoret ne shqip si ,trazina,mrekullina ,etj.
User avatar
Zeus10
Grand Fighter Member
Grand Fighter Member
Posts: 4227
Joined: Thu Jun 04, 2009 6:46 pm
Gender: Male
Location: CANADA
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2094

Post by Zeus10 »

bardus wrote:Mayerit ju thye maja e lapsit kur e pa se latinet kishin ieiune 'meagrely' ,ieiunium 'a fasting, fast-day, fast',ieiunus ' hungry' ne shqip je i un ' i uritur',nje shprehje e tere shqip e perdorur si nje fjale e vetme ne latinisht
Ky eshte konstatim shume me vlere Bardus. Dhe te mos harojme rotacizmin n<->r, te dy dialekteve baze te shqipes, qe aplikohet aq dendur dhe qe do ju jepte kuptim dhe ne shqipen e sotme ketyre fjaleve. Per me teper, ne latinisht eshte dhe nje tjeter sinonim, per fjalen i uritur:

esuriens

qe eshte nje fjale ADJACENT( e ngjashme ne formim me νενικήκαμεν=ne niq kamen)

es-uri-en-s=eshte urien~eshte i uritur
The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing
User avatar
bardus
Star Member
Star Member
Posts: 882
Joined: Mon Jan 30, 2012 3:44 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2095

Post by bardus »

Fundorja ' –g - ' eshte pasardhese e nje h-je ,pra fjala origjinale qe ka prodhuar edhe thika /sika edhe lat. sybina/sygina ka qene shqip teh,ndersa prapashtesa -ina perdoret ne shqip si ,trazina,mrekullina ,etj.


Ne ndihme te kesaj ideje qe parashtrova me pare , me ndihmon edhe ky togfjalesh helen:

δίθηκτος[δί+θηκτος] 'two-edged', 'me dy teha'

δί dial.di 'dy' ,Homeri kete numeror e shkruante edhe δύ' 'dy'

θηκτος, thektos eshte teh(=k) ,kjo qe ka dhene fjalen thikë.
User avatar
ALBPelasgian
Galactic Member
Galactic Member
Posts: 2113
Joined: Sun Jun 28, 2009 7:57 pm
Gender: Male
Location: Prishtinë (Prima Justiniana)
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2096

Post by ALBPelasgian »

Kam nevojë per sqarim ketu:

Etimologu, A. Konushevci (duke vazhduar Cabejn) teksa shtjellonte emrin e Dardanise dhe perqasjen e tij me shq. ,,dardhë'' e zgjeronte kontekstin e përkimeve edhe me maqedonishten e vjeter ἀγέρδα qe poashtu ngjan te jete e njejte me atik. ἄχερδος. I njejti barazim vihet re edhe ketu:

http://books.google.com/books?id=Oq_iNa ... b.&f=false

Ajo cka me intrigoi eshte nese fjala maqedonase ἀγέρδα duhet te lidhet domosdoshmerisht me dardhe. A ka fare gjase qe ketu kemi te bejme me nje lidhje te mundshme me fjalen ''gërdhajë''?

Tek fjalori i Jani Thomajt jep kete kuptim:
  GËRDHAJ/Ë,~A /. sh. ~A, ~AT. Pjesë e padobishme e një frute (bërthama, farat, bishti, lëkura etj.) që hidhet poshtë; zakon. sh. mbeturinat e një frute. Gërdhajat e pjeprit.  
Ose tek fjalori i Mehmet Elezit:

Image

Image

si dhe tek nje studim tjeter:

Image

Apo ka te beje me ,,aguridhe'' (pjese e papjekur e nje peme, zakonisht e rrushit)?

Pres mendimet tuaja!
Ne sot po hedhim faren me emrin Bashkim,
Qe neser te korrim frutin me emrin Bashkim!
User avatar
bardus
Star Member
Star Member
Posts: 882
Joined: Mon Jan 30, 2012 3:44 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2097

Post by bardus »

Alb, nje gje eshte e sigurte ketu ,barazimi i fjales dardhë me ἀγέρδα , ἄχερδος ,

sepse kjo χ-ja pasqyrohet si d ne shqip dhe kjo vertetohet ne shume fjale,

d.m.th. eshte e sigurte dhe pergjithesisht, te tere jane te ketij mendimi.[khs. dorë -χείρ ].
amathia
Regular Member
Regular Member
Posts: 56
Joined: Sat Oct 05, 2013 5:59 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2098

Post by amathia »

Tuj pa tan kte pun e mun ci po bahet n'ket forum, po kam deshire me ba llaf me ju nese asht e mundshme me bo nji biblotek virtuale, ku secili nga ne te skenoj (nese nuk jan te skenuem) edhe ti dergoj ne kete forum te ghitha dokumentet ci kan te bain me shqiptaret. Une me ghith cef kisha me i skenu disa libra, e fjalorth te vieter te gues shqipe edhe me i dergu ne kete forum, qe te tjeret te kan mundesi te perdorin, spaku ne form elektronike.

1) Fylétia e arbenoré prèj kanekate laoshima (tan librin ne form te skenueme) (Elena Gjika)
2) Durch das land der Skipetaren (Librin ne posedim) (n'proces t'skenimit) (Karl May)
3) Deutsch -Albanisches und Albanisches-deutsches Wortebuch (Louis Arbanas) (Librin ne proces te skenimit)
4) Fjalori i Bashkimi (1907)

Shpnesoi ci tiu plcej kio ide dhe ta ket ni biblotek virtuale ky forum i pakrahasueshem deri m'tash.

Me te mira
User avatar
Mallakastrioti
Galactic Member
Galactic Member
Posts: 2936
Joined: Thu Jul 23, 2009 4:23 pm
Gender: Male
Location: Italy
Contact:

Re: Etimologjia e fjales.

#2099

Post by Mallakastrioti »

Tek e fundit ne shqip merr nje kuptim racional dhe te llogjikshem:

"...sipas tradites (mitologjise), Antiklea shtatezene ne Uliksin (Odisene), duke shkuar ne Nerito malin e Itakes, e zene beftas prej shiut te rrembyeshem, dhe per lodhjen si dhe friken qe u rrezua pertoke, lindi femijen e saj, per te cilin emri kerkon te perjetesoje aventuren e saj..."
---
Pra Antiklea shtatezene,merr kete udhetim (UDHE) ne malin Nerito te Itakes dhe befas e ze nje shi i rrembyeshem. Femijes qe mbante ne bark ajo i dha pikerisht emrin e aventures (apo ngjarjes) qe pati= UDHE+SHI=UDHESI=ODISE. Nje udhetim me shi.
---
Image
Image
User avatar
bardus
Star Member
Star Member
Posts: 882
Joined: Mon Jan 30, 2012 3:44 pm
Gender: Male

Re: Etimologjia e fjales.

#2100

Post by bardus »

Flm Mallakastriot ,me te vertete shume e vlefshme,te pakten me ate fjalen udhe qe e kemi permendur shpesh ,duket qe ja kemi qelluar.

Para disa kohesh Albpelasgian, parashtroi nje ide ku fjala burg dhe pyrgos mund te jene e njejta gje dhe meqe e hasa tek Homeri kete fjale ku duket se e verteton ate barazim, po e sjell ketu : πύργωσάν ''walled it'' ''rrethoj me mur '' ,pra nga πυργ-όω e perdorur si folje > purgos 'burgos=rrethoj me mur' , ku zakonisht p,b shkembehen lehte sidomos p-ja helenishtes vjeter jep shpesh b ne shqip.Perdorimet e fjales πύργος 'tower' ,shume here jepen edhe si 'fence, protect,gird ' d.m.th. se kuptimi saj ne thelb nuk eshte vetem 'tower', kulle ,por eshte dicka e ngritur rrethuese [mur rrethues] dhe si emer pergjithesues πύργωμα ''that which is furnished with towers, fenced city ; pl., fenced walls,'' ,'qytet i rrethuar (burg) me gardh ose mur''.Ketu une e shoh te lehte barazimin burg -pyrg,te dyja kane te njejten origjine tek folja ruaj > pruj,(m)broj dhe tkurrja mb > m e gjuhes shqipe ka dhene mur [khs. μυρί' -mprurje , βρύματα μuρήματα ; m`prurja-moria [μυριό]] , ne origjine eshte nje ruajtese rrethore qe te ruan,mbron qe quhet burg 'qytet,citadel' ose T`ruja' Troje,Rozafa < Rusa`ya 'citadel'.Kjo fjale mund te shpjegoje edhe emrin e Brugeve te lashte.
Post Reply

Return to “Linguistikë”