Etimologjia e fjales.

[Mallakastrioti]

Nga Fjalori i Wharton:



shihet qarte fjala qe kemi sot ne shqip "I- Pagrua" ose i pamartuar, por edhe per nenvizimin e pare te fjales "greke" ---AGOUROS=young= I Ri ne shqip kemi fjalen dialektore AGURIDH=I Papjekur, ku perdoret per nje person te ri nje adoleshent p.sh.

Ketu dua te ndalem disi.Ne greqishten moderne nje djali te ri i thirret "AGORI", pra nje mashkulli dhe fjala shkeputur nga fjalori i Wharton lidhet per gjinine mashkullore=Pa grua apo i pamartuar.
Pra edhe fjala e sotme greke moderne αγόρι="AGORI" vjen nga shqipja (ku shqipja lidhet me sanskrishten AGRUS) dhe do te thote thjesht PA GRUA apo i pamartuar.

[Mallakastrioti]

Vazhdojme me fjalorin e Wharton.Interesante eshte fjala e nenvizur, ajo ne sanskrisht per fjalen "HA" (eng. EAT) apo "aç" ku ne sankskrisht ben e njejte si ne shqip dhe kjo mund te jete nje ndihme per zgjidhjen e enigmes se mozaikut te Mesplikut:

[Zeus10]

Personalisht mendoj, se mbishkrimi i mesiperm paraqet nje emer njeriu:
APAKQEAS
ajo qe vlen per te diskutuar, mendoj se eshte domethenia e emrit, qe pervec prapashteses ""greke", nuk ka asnjegje greke ne te.

[Mallakastrioti]

Personalisht mendoj, se mbishkrimi i mesiperm paraqet nje emer njeriu:
APAKQEAS
ajo qe vlen per te diskutuar, mendoj se eshte domethenia e emrit, qe pervec prapashteses ""greke", nuk ka asnjegje greke ne te.

Diçka interesante shkruhet ne kete blog lidhur ketij Mozaiku,
http://eltonvarfishqip.blogspot.com/200 ... te-vi.html
ku interesant eshte pershkrimi.

"Përreth figurës së këtij burri gjenden pjata të mbushura me fruta dhe peshq. Ndërsa shikimi i këtij njeriu është i drejtuar tek një fjali e shkruar me shkronja të mëdha ,”A PAK KE T’AÇ”.Këto shkronja janë të alfabetit latin përveç shkronjës së dytë që është P e alfabetit grek."

Nga ato qe shoh per sanskrisht shume here autoret preferojne shkronjat latine te sjellin rrenjet e "greqishtes" se lashte.

[Zeus10]

3- Mendimi i prof. Moikom Zeqos nuk përputhet me shkronjës e fundit të rreshtit të fundit që në të vërtetë është C dhe jo S siç pretendon prof. Zeqo. Shkronja S në greqisht është Σ dhe shkronja ΤΣ në greqisht shqiptohet C.

Ne shkrimet e vjetra C-ja perfaqson s-në, Moikomi eshte i sakte:

[Orakulli]

Ajo ne fakt kam dyshimin qe eshte "z" Zeus.Dyshimi im qendron qe ne ate kohe nuk ka pasur "s" dhe "sh".Po keshtu edhe per "p".Nuk mendoj qe ka pasur "p" por vetëm "b".Evidentimet e tyre jane bere me vone pas transformimeve te shkronjes dhe tingullit baze mëmë.Keshtu jane shtuar veten si ndryshim i mevonshem fonetik i disa prej "z' ve' dhe "b"-ve ,respektivisht ne "s","sh","c","ç" dhe "p".
Mendimi im eshte qe aty nuk vihet ne dyshimi mendimi ne gjuhen Shqipe, por eshte shprehur dicka me shume se nje fjali e thjeshte.Gjithashtu nuk mendoj qe te jete nje emer.Mendimi im eshte qe aty shprehet dicka me lidhje me ushqimin ,por jo plotesisht ne mendimin qe mbrohet nga Niko Mati.Ndersa,Moikom Zeqo dhe Llala jane plotesisht jashte zberthimit.
Pjesa e ushqimit eshte vetem pjesa e fundit -az,-as,-ash,aç qe perpuhtet sot me menyre paskojore te dialektit te jugut te te gjuhes Shqipe,te formes shume te veçante "kur nuk ke çfarë te hash..". ne ate kohe une mendoj qe ajo form kuptonte njekohesisht tre drejtime:te ngrenit, mundesi jetuari(ekzistenca0, ose thene me thjeshte veten e trete njejes te foljes "jam",si dhe foljen kryesore te zoterimit (pronesi), foljen "kam".
Keshtu qe "a+z" eshte veta e trete e foljes jam."ke'" eshte vete e dyte e foljes "k+a".
"a" -ja vetem e ndare eshte numri "nji-nja-njo-një"."pa" eshte "ba".Ndersa simboli i "ro"-se, ashtu ka qene si simbol mendoj se ka pas dhe nuk ka ndryshuar vetem ne gjuhen shqipe.Pra kemi foljen e trete te ekzistences foljen "rroj" ne formen e menyres se njohur te gjuhes shqipe "rro".Shkronja e shqipes se vjeter "rro", qe sot e quajne te greqishtes se vjeter dhe prandaj nuk arrijne ta kuptojne, eshte simboli i jetes.Ne fakt eshte nje "ideo-simbol", ne ndryshim nga nje pjese e alfabetit te shqipes se vjeter.
Kuptimi eshte;
"nja ba rro k'e hash(haç)".Pra rron vetem kur ke qe te hash. Forma "ba...folje baze" duhet te kete qene nje strukture e perhapur tek gjuha shqipe e vjeter(E mban vetem anglishtja sot si nocion).
Ajo me vone ka pjelle formën lijenezen si "mba,ma,bark,barkos,.....".Nuk mund te rrosh me barkun bosh.Shqipja fjalet e medhaja te "greqishtes se vjeter" dhe "latinishtes" i ka fjale te rendomta te gjuhes se perditshme, ÇUDITERISHT ne kuptim teper te gjalle dhe te afert.
Mirepo,parapzeprape ajo ështe afer kuptimit te Nikos dhe Matit, mendoj une.
Ndoshta jam edhe gabim.Ndonjehere bazohem edhe tek intuita ne raste kaq te veshtira si ky mbishkrim.

[Zeus10]

Mund te jete z-ë Orakulli, askush nuk e di me siguri, por ajo qe dua te them une eshte se ne shqip egziston prapashtesa as, psh:
Maqedonas, tiranas, beratas, etj
Pra fare mire "emri" Apakqeas apo Abakqeas, mund te tregoje thjesht origjinen e personazhit ne figure.

[Arban Blandi]

Une e di qe ne shqipen e vjeter "log" ishte nje vend kur mblidhen burrat te dikutojne. Natyrisht aty behet "fjale', por une mendoj se me i rendesishe dhe paresor eshte koncepti "mblidhemi bashke ne nje vend te caktuar".

[quote2="Anonymous Comment - Vrojtim mbi geg. 'log' dhe gr. λόγος,"]"..njehere pata shkruar ketu, qe mua me intrigojne dy fjale (njeren e pata thene, tjetren po e them sot): thashe fjalen LOG. Dalim e kuvendojme n’log t’burrave. Kjo fjala "log", si per habi, ka nje ngjashmeri te frikshme me λόγος-in grek, edhe ne shqiptim, edhe ne permbajtje. λόγος eshte njeheresh arsye dhe gjuhe. Tani, nuk di ç’perputhje satanike ka ketu, por edhe logu i burrave keto dy gjera ka: dil ne livadh dhe fol per nje çeshtje, arsyeto, vendos diçka. Une nuk jam aq hajvan sa te them se greket e moren kete logosin nga malesoret e maleve tona, por ama duhet vrare mendja qe perse kjo fjale gjendet edhe ne Greqi, edhe ne nje zone aspak kufitare me Greqine, sepse logu eshte veçori e Malesise se madhe dhe Kosoves."[/quote2]

[erix77]

Ne jug ne perdorim fjalen Llogje kur duam ti themi dikujt se po flet fjale pa vlere ose fjale te kota p.sh.Mos u merr me llogje.

[Arban Blandi]

Nuanca shpotitëse...

I.
Kemi dhe 'kakofoni greke' (me mirëkuptim ndaj çdo greqishtfolës), fjalë të tjera në fjalor e në gojën e grekërve, që fillojnë me gjymtyrën "dhjef", e që në shqip lidhet drejtpërsëdrejti me një fjalë të keqe. Dhjeftelizo, don të thotë, mépriser profondément, pra përçmoj shumë. Por përse, greku përçmon shumë kur thotë dhjeftelizo? Çfarë zbërthen dhjeftelizo si dhe dhjefkolino? Këto palaçollëqe gjuhësore a thua lidhen me shprehjet tona TË DHJEF_SHA......

II.
Hajvan turqit i thone kafshes, ne i themi tutkunit. Por tutkun turqit nuk i thone budallait, por fantazmes.

III.
angl. tale, hol. taal ‘përrallë’ -- shqip ‘tall, tallje’. (?)
gr. logia »» shq. llogje, "mos u merr me llogje". (?)
spanj. palabra »» shq. pallavra (?)
it. coraggioso »» shq. karagjoz (?)
it. pagliaccio »» shq. palaço (?)

V.
Origjina e disa shprehjeve të gjuhës tonë si p.sh. shprehja e ngjeshur dhe enigmatike: "roma përtoma". (?)

VI.
Çështje e ndërlikuar me këto lloj fjalësh. Mjaft fjalë në shqip janë reagime humoristike të fjalëve në gjuhë të tjera...

[Arban Blandi]

Etimologji: gr. γραπώνω, shq. grabit

{sllav. grabiti, it. rapire, rubare, angl. grab} - shq. grabit, grep - gr. γραπώνω.
Γραπώνω < γραπ, grab + -ώνω.

[Zeus10]

Etimologji: gr. γραπώνω, shq. grabit

{sllav. grabiti, it. rapire, rubare, angl. grab} - shq. grabit, grep > gr. γραπώνω.
Γραπώνω < γραπ, grab + -ώνω.

Duket sikur dhe fjala angleze:
grab (irrv grabbed)-- kap, mbërthej, rrëmbej

dhe ajo "greke" γραπώ

jane nje perzjere te shqipes kap + rrambe(rrëmbe), ku kemi transformimin e bashketingelloreve ekujvalente k-->g
Nga ana tjeter fjala grab, apo γραπ eshte thuajse e njejte me shqipen grep, qe eshte nje mjet per te kapur peshqë.
Gjithashtu dhe shprehja tjeter λαμβανω qe perkthehet rrëmben apo marr dhe sipas te gjitha gjasave eshte shqiptuar ramban e barabarte me gegerishten e rremben, e shton ""misterin"" e pse-se se prezences se fjaleve shqipe, ne gjuhet e huaja. Shpjegimi me i logjikshem duhet te jete, qe keto fjale te "huaja" jane krijuar duke shfrytezuar fjalorin e shqipes, ne nje menyre artificiale.

[Lynkest]

a ka dikush Mundesi te me sqaroje se prej nga vjen fjala UJE???

[Orakulli]

Shqipja e ka huazuar nga gjuha Kineze.
Mos u hallakat shume por shiko ne google translate,ose ne ndonji fjalor, i cili natyrisht eshte me i sigurte.
http://translate.google.com/#en|zh-CN|water
English to Chinese (Simplified) translation
水
Listen
Read phonetically
Shuǐ
Dictionary - View detailed dictionary

1. noun
1. 水
2. 雨水
3. 注入水
4. 泽
2. verb
1. 浇灌
2. 冲
3. 浇
4. 灌
5. 冲淡
6. 溲
Nga formimi me i gjate, CVV ne krahasimi me Shqipen VV, Une jam shume me teper i sigurte ne huazimin nga gjuha Kineze sesa une jam te cfare jane duke na thene neve:huazimet nga gjuha greke,latine,sllave,turke,angleze,spanjolle,franceze,gjermane,afrikane......
Pse jam me i sigurte?
Sepse gjuha kineze eshte nja dy mije vjet me e vjeter sesa ato mbahen, pamvaresisht qe disa shkencetare, jo shqiptare, shkruajne qe gjuha shqipe eshte te pakten 10 mije vjet me e vjeter se gjuha kineze.
Gjuha shqipe kur thote uj, thote dhe shiu,thote dhe shuaj,kuptohet qe zjarri shuhet me uj,etja shuhet me uj, dhe xuditerisht kur shuhet zjarri leshon nje tingull te ngjashem me "sh..shh" njesoj si shiu kur bie, ose lumi perseri nje "u" leshon ....Biles dhe "shura", tingull "sh" leshon.
Meqe fjale, kur flasin per gjuhen Shqipe neper libra,enciklopedi, etj nuk flasin ne fakt per gjuhen shqipe,por per nje pjese te vogel te saj, qe cdo gjuhe i ka dhe ne i quajne huazime.
eshte ajo qe shkruajta tek 'rëzomat", dredhimi nga ceshtja.
Nuk beso qe "uj" eshte nje huazim,por nje ndertim i njerzeve qe i sollen botes gjuhen e folur fillimisht dhe pas saj shkrimin.Kur ata flisnin, te tjeret ishin ende neper pemë.

[Arban Blandi]