Etimologjia e emrit luftë

[Zeus10]

Lufta(ose beteja) eshte ai veprim(lëvizje) ushtarake qe ka per qellim thyerjen e pales kundershtare. Ky perkufizim, eshte i "misheruar' ne vete fjalen LU-f-TE ku:

lu----> tregon aksionin ose levizjen.
f-----> tingull parazitar i ardhur gjate infleksionit te foljes.
te----> evoluimi brenda fjales i foljes thyej.

Lufte ose beteje ose ndeshje ushtarake e gjejme dhe ne disa gjuhe neolatine jane:

spanjisht- lucha
frengjisht- lutte
dhe ne
italisht-lotta( qe ne dialekt eshte lutta)

kurse ne shqip eshte lufte(beteje)

ne fakt o<=>u duke qene shume fluide karshi njera-tjetres.

Nuk ka asnje dyshim se pavaresisht nga emri i gjuhes, rrenja eshte LU nje folje elementare primitive e shqipes qe ne shqipen e sotme eshte
LU-aj(loz)=lëviz~lo-jë(emër)

Kete rrenje-folje te shqipes e gjejme dhe ne gjuhe te 'tjera'

Greek- ptolemos
English-struggle

Pjesen e dyte te fjales lu-f-të(alb)-beteje~lo-tta(it)~lu-tte(fr)

duhet kerkuar prape tek shqipja ne foljen the-j qe ne ditet e sotme eshte thy-j ose thye-j, kjo sepse beteja eshte nje aksion(levizje) ku palet perpiqen te thyejne njera-tjetren.
Aq e vertete eshte kjo saqe ajo shfaqet dhe ne foljen(emrin) ""greke"" te betejes

προσπάθεια-prospatheia

Duhet permendur qe fluiditeti i zanoreve eshte fare normal per funksionin qe kane ato ne morfologjine e fjales gjate infleksionit. Ajo qe nuk leviz eshte bashketingellorja L-ë, kurse zanoret ndryshojne sipas kesaj skeme morfemo-rrokore:

[Zeus10]

Kjo eshte arsyeja qe foljen primitive lu ose format e saj te ngjashme lë, li, lo, la etj i gjejme dhe ne gjuhet e lashta te zhdukura:

psh

luftëtar(shqip)---> proe-liator, pre-liator(latin)
luftë(shqip)---> be-llum(latin)
luftetar------> miles militis

[Zeus10]

Sinonimi tjeter i shqipes be-tej-e eshte i ndertuar prej :

be----> folja bëj, boj(dialekt), baj(dialekt)
tej----> folja thej ose thyej(e shpjeguam me larte)

a shfaqet folja bej, boj e shqipes ne gjuhe te tjera?
Po ajo eshte evidente ne disa fjale:

bellum(latin)=be(bej)+ llu(lufte)+um(prapashtese)
battle(english)=ba(bej, baj)+tt(thej)+le(levizja, lufta)
πόλεμος(greek)= πό(boj)+ λε(levizje, aktivitet luftarak)+μ(e)[fundorja e emrit foljor)+ος(prapashtese)

Ne greqisht π-ja eshte ajo qe ne krye te fjales eshte b-ë ne shqipen e sotme, psh:



dhe ne fakt ato jane i njejti tingull por me force te ndryshme:

[Orakulli]

Po shikoj Zeus qe qenka thelluar mendimi.Dikur kam shkruajtur qe fonetika eshte e rendesishme,ose eshte me e sakta nder tani nder deget e gjuhesise, dhe kam bere nje paraqitje te vogel te kalimeve fonetike dhe sidomos kam kembengulur ne b>p,te cilat une i quaj tinguj te dobet.I quaj te dobet, sepse e kane te lehte te kalojne tek njera tjetra,por jo se jane te dobeta.Me sakte do te ishte-bashtingellore te paqendrueshme ne lidhje me njera tjetren.
Nji bilabial tingull kemi kur buzet cikin,cakisin njera tjetren.Kuptohet,buza e poshtme dhe e siperme e nje personi dhe e jo e dy personave te sekseve te kundert;ashtu cakisja do te quhej "puthje".Ne kete term.bilabial kemi gjithshtu foljen "be" te shqipes ne formen e saj dialektore Came\Tosk.
Eshte nje kompozim midis shqipes se vjeter "bi' dhe shqipes se re.labial=buze.
Po te ndertonim vetem me Shqipen e vjeter do te ishte e thene thjesht "bi buz","be buz".E bere ne buze.
Nga bashtingelloret,bashtingelloret me te qendrueshme jane "m" dhe "n".
Interesante eshte qe ne "bibuza" tingull hyn dhe bashtingellorja "m".

[Zeus10]

Shembulli me i mire per te ilustruar kete eshte ky i meposhtmi:



Te gjithe e dime qe emri i fjales KEMBA ka ardhur prej funksionit qe ajo kryen: që mba-n trupin tonë, ajo eshte baza qe ne mbeshtetemi dhe siguron mbajtjen ose mbeshtetjen tone.
Shikojeni pak ne """greqisht""", ajo me zyrtarizuara eshte po-ys, qe ka per sinonime me poshte baj apo e mbaj, fjale qe nuk kane nevoje per perkthim, sepse te gjithe i kuptojme cfare jane. Pra sic shihet poys ose ka shnderruar b--> p, nje shnderrim qe une nuk e di nese ka qene natyral apo artificial per fjalen bojsh~mbojsh=mbash=te mbash, por duke u nisur nga fjalet:

papa=baba=pa-ater-as

mendoj se transformimi ka qene skolastik.

[Zeus10]

Ja dhe nje shembull tjeter, por kesaj rradhe, na konfirmon dhe ate, qe megjithese ne pamje te pare greqishtja duket gjuhe e sofistikuar, nuk eshte asnjegje tjeter vecse nje gjuhe popullore shqip e perpunuar, ne rrethana te panjohura, me parashtesa dhe prapashtesa.

[Orakulli]

Po u afrohesh kodeve ndertues.
Keshtu beri dhe Dante qe gjoja u mbeshtet tek "dialektet" e gjuhes vulgare per te ndertuar Italishten moderne.Disa fjale te dantes nuk gjenden ne asnje dialet te njerzeve qe banonin dhe banojne sot Italine.
Zeus,jane transformime shkollareske.Jane shume te vonshme,ose te reja.kane per baze dy dialektet e medha t'gjuhes Shqipe:gege dhe toske.
Si e shpjegon ti Zeus kete kalim:
Bir>birth.Birth i nenes>i vogli nenes
Dhe:
youth (yth)
n. pl. youths (yths, yz)
1.
a. The condition or quality of being young.
b. An early period of development or existence: a nation in its youth.
2. The time of life between childhood and maturity.
3.
a. A young person, especially a young male in late adolescence.
b. (used with a sing. or pl. verb) Young people considered as a group.
4. Geology The first stage in the erosion cycle.


Dhe "th"-ja mos eshte gje valle zvogeluese e nje em(e)ri????
vetem ne gjuhen shqipe jane te forta B-te dhe P-te dhe nuk ngaterrohen kollaj.Kjo per arsyen e thjeshte sepse gjuha Shqipe permban zemren e kodikeve dhe mbi bazen e tyre jane ndertuar fjalet.Njesite e saj jane shume afer momentit baze te ndertimit gjuhesor.Pothuajse jane ne qender.Njesite jane shume te sakta dhe nje shmangje e vogel te con ne njesi te re.