Ne menyre te qellimeshme, nje pjese e historianeve perzmadhojne deri ne neveri 'shekujt e erret' te Ballkanit Perendimor, nje periudhe qe fillon prej shek. II e vazhdon gjer ne shek. XI. Eshte e pamohueshme qe burimet jane te rralla fare per kete periudhe, duke qene se vemendja e Bizantit ne kete kohe rrihte gjetke. Derisa sulmet e vazhdueshme te popujve barbare kafshonin nga te gjitha anet terthoret e Bizantit, "prozhektori" i Konstandinopojes qe me i shqetesuar nga keto sulme sesa nga popujt qe kishin kohe qe ishin integruar brenda tij. Pra, heshtja e burime s'perkthehet me mos-ekzistencen e shqiptareve apo qenesine e tyre jashte hapesirave te tyre historike.
Ne vijim po sjell nje hollesi mjaft interesante, per te cilen i detyrohem nje shqiptari ne boten virtuale teksa po trajtonin kete ceshtje. Historiani reputativ francez, George Castellan permend si vijon:
"un évêché d’Arbanon est signalé en 869."
Per me gjere shih:
L’IDÉE DE NATION CHEZ LES
PEUPLES BALKANIQUES
DES ORIGINES
A LA FIN DU XVIIIe SIÈCLE
https://docs.google.com/viewer?a=v&q=ca ... HNWLGhVqfQ