FL- (-as:et:it) (me Fol) dhefaon perrovarri wrote:"Flas" dhe "them"..
thuo (me thash)
janë të mbarë gljuhës.
FL- (-as:et:it) (me Fol) dhefaon perrovarri wrote:"Flas" dhe "them"..
Me pshi. Parashtesa ashtë -P- pë, e silla pasandaj bahet p-b -b- bë n'frrymet së dhanë - e me shtesën -n para fjalës (mbë të zanët, ndoshta ordhun edhe prej së folunit hundorr..) n'pë, nbë, e pasandaj n-m mpë, mbë, pasi n-ëja shndërrohet gati gjith herrë në m-ë, sidomos para p-ës e b-ës.bardus wrote:me parashtesen be- njera (khs. be-shij 'fshij' etj.)
Përapashtesën -ër na e banjëmë edhe -t-ër (me një t-ë ndë mjetvis thjesht kumbuose), si e kemë te fjala mo-(t)-ër ose ma-(t)-ër - që si rrazë ka ma, ma të mamës, amës (amë-mamë si atë-tatë si apë-papë/babë, si vov (ungël), lal, dad, etj.), si dhe lod-ër (lo-t\s = me luo, me luojt), thumb-ër, zëm-ër, thëmb-ër, e të jetra.bardus wrote: - μήτηρ μέν τέ μέ φησι τοῦ ἔμμεναι, Hom.OD.1.215
matra,patra,bratra sehtra te perbashket kane prapashten -tra 'through' (të) tëra.. prandaj ne te vertete te thjeshtuara janë ma,pa (ba), bra, seh sikur edhe ab, am ne metatheze.
Ajo qe po kerkon eshte BÃ 'bej' dhe kjo hipoteze, qe mos ua marr dekoratat eshte hedhur nga Zeus dhe Orakull me pare me te cilet jam dakort.Strokulli wrote: Me pshi. Parashtesa ashtë -P- pë, e silla pasandaj bahet p-b -b- bë n'frrymet së dhanë - e me shtesën -n para fjalës (mbë të zanët, ndoshta ordhun edhe prej së folunit hundorr..) n'pë, nbë, e pasandaj n-m mpë, mbë, pasi n-ëja shndërrohet gati gjith herrë në m-ë, sidomos para p-ës e b-ës.
hahahahha sa kam qeshur, është me të vërtet qesharake!Strokulli wrote:bardus wrote:rindertimi i folj. flas ose forma e vjeter e saj eshte blah nga rrënja *lah,*lehFlasKu e keni nti që folja flas thuhej ''blah''? Folja flas munt të ketë tingullin F-ë\Th-ë që e ndërlidhnë edhe me kto, o jo?:
Fol
RrëFye
Thuo
(th-ë te thuo ndërlidhet me th-ën te thye?..
kur 'th' 'th' heshtjen, kur 'th'-uo = 'th'-yen heshtjen?, o jo?)..
thë-rr:as
Zeus10 wrote:Ne fakt duket sikur nga shqipja 'flas' kane "shperthyer" dy fjale me te njejtin kuptim ne greqisht:
flas--------Φῂς + λεω
por ashtu si ne shqip ato mund kene nuanca kuptimore te ndryshme:
flas, them, lexoj
sepse dhe θεύς, ne te vertete nuk do te thote ZOT, por eshte me shume ai mesuesi i ditur, qe te THOT-ë, meson.
Kur e tha Strokulli se Them/fem th <.>f allofone (sikur therre-ferre; fele-thele etj),duhej te thoshe se seshte korrekte.illyrianboyful wrote:
ndërsa THA për mu kjo vetë është rrënja dhe nuk ka origjinë, me mundësi se THË evuloi në FË të foljes
Ajo qe ka thene Strokulli eshte mese e sakte. Ne gjuhen e perditshme, shume njerez, perdorin f-ë atje ku zyrtarja vendos th-ne dhe te me besoni qe s'eshte gabim, bile ndoshta eshte me primitive, dhe "retrospektiva" duket tek gjuha e femijes:bardus wrote:Kur e tha Strokulli se Them/fem th <.>f allofone (sikur therre-ferre; fele-thele etj),duhej te thoshe se seshte korrekte.illyrianboyful wrote:
ndërsa THA për mu kjo vetë është rrënja dhe nuk ka origjinë, me mundësi se THË evuloi në FË të foljes
Jo, nuk më ke kaptu!bardus wrote:Kur e tha Strokulli se Them/fem th <.>f allofone (sikur therre-ferre; fele-thele etj),duhej te thoshe se seshte korrekte.illyrianboyful wrote:
ndërsa THA për mu kjo vetë është rrënja dhe nuk ka origjinë, me mundësi se THË evuloi në FË të foljes
Nuk mëndonj se parafjala pë (> npë, mbë) erdhi prej foljes me ba.bardus wrote:Ajo qe po kerkon eshte BÃ 'bej' dhe kjo hipoteze, qe mos ua marr dekoratat eshte hedhur nga Zeus dhe Orakull me pare me te cilet jam dakort.Strokulli wrote: Me pshi. Parashtesa ashtë -P- pë, e silla pasandaj bahet p-b -b- bë n'frrymet së dhanë - e me shtesën -n para fjalës (mbë të zanët, ndoshta ordhun edhe prej së folunit hundorr..) n'pë, nbë, e pasandaj n-m mpë, mbë, pasi n-ëja shndërrohet gati gjith herrë në m-ë, sidomos para p-ës e b-ës.
Per kete ndoshta ke te drejte ,por nuk e di a mund ta pergjithesojme edhe se npë (> mbë) e kane sjellur si iliren ambi.Pyetja a eshte *ba ngjitese si gjymtyre ne keto folje duket se mund te jete nje diskutim interesant.Para se gjithash per ato qe permenda me parePramë = përâ-më - ose npë (> mbë) mbërâ-më (e Diellit)
Kjo ''ambi'' më ndjet se ka ëm (= më - ën, në) të thashun si 'am' dhe munt të jetë ëmbi = m:bi, e parafjala mb-i vjen prej mbë, npë, pë. Ça ''ilir'' ishnë kta që i thoshnë ambi/ëmbi?! Kta janë të arbanesh dhe shum afër Don Gjonit, për muo, e vet mbi vjen prej njëi ma të herrshme npi, pi.bardus wrote:..nuk e di a mund ta pergjithesojme edhe se npë (> mbë) e kane sjellur si iliren ambi
Un mëndonj se pëll-(as-ët-it) vjen prej foljes me pall (ashtu sikur fl-(as-et-it) prej fël-as prej fol/fâl). Blegërr-as munt të ketë si rrajë bleg- me një ndajshtesë foljore -ërr, sikur me mek-ërr-i, b-ërr-as etj. e blega i thonë edhe bareshës. Ble- te ble--g- munt të jetë çinimi i të bërritunit të delës, bee, blee (do t'a krahasonja me të italianën bel-are), been, beeos deleja.ne kemi edhe shpall, (pe)llet, (b)legerin ,dmth rrenja vazhdimisht eshte *leh
B-F për muo ashtë e vërtetë edhe për të folmet italiane: arb. me ba - it. fa', far', fare, arb. bija ose j-lj bilja - it. figlia, fija.[nuk e di a i pranon,po te shohim edhe te greket dhe Doriket per te njejten rrenje gjenden
leo (say, tell) 'leh,them', (δωρικά βλαχά) που σημαίνει βέλασμα.'bleat .' 'pellas' ,kjo *be shfaqet perseri, ose bajâ (bark, bay, woof ,Frioulan, Italy,( a ka nje l >j, ?)
dhe ne Gjermani kläffe (yap) Germ. (k)- lah (lah>laf,rrah >rraf,rref)
blaffen;bjeffe (bark, give tongue) Dutch
keto mua me duken te tera ilire. Po ashtu Kretschmer,Krahe vecuan shume fjale te heleneve te lashte si ilire vetem nga tingulli B sikur tek alb. bathë illyrische ( Kretschmer) > φακός, φάσηλος lat. phasēlus , ilirja b > p > f.
Megjithate nuk jam teper i sigurte edhe mund te jem gabim me fillesen BA-.
Për me vazhduar kam me shtuar edhe këtë foto:Phoenix wrote:Fjalë për Flamur!
Tek sa dëgjoj të fliten shumë fjalë për Shqipërinë këto ditë, jam menduar shumë për “fjalën”. Fjala në vetvete është në një thurje tingujsh me të cilën njeriu shpreh një mendim. Ky mendim mund të shprehet edhe nëpërmjet shkrimin.
Vetë fjala lidhet me frymën dhe frymëmarrjen dhe ajrin. Një ndër lëndët thelbësore për jetën, bashkë me ujin.
Veprimi i parë i një të porsalindur që bën në botë është një frymëmarrje e thellë, e cila i hap mushkëritë dhe e bën të qajë nga dhimbja. Dalëngadalë duke u rritur, ai mëson të zotërojë rrymën e ajrit. Fillimisht dukë belbëzuar dhe më pas duke i kthyer në fjalë, të cilat i dëgjon në mjedisin që e rrethon. Në një moshë të caktuar do t’i mësojnë që edhe t’i shkruajë këto fjalë.
Nëse do të përfytyronim se ashtu si ky fëmijë, ashtu edhe njeriut i është dashur të formojë fjalë apo të mësojë të flasë. Fillimisht duke belbëzuar dhe imituar natyrën. Pastaj duke krijuar “notat e gjuhës” dhe në vazhdimësi, më pas duke hartuar. Duhet thënë se njeriu shqisën më të zhvilluar ka të parin. Vetë kujtesa është pamore.
Vetvetiu pyetja që më lind është se kur shkruaj fjalën frymë apo fry a mban në vetvete edhe një kuptim pamor në të. Për këtë kam zgjedhur disa fjalë në shqip dhe disa gjuhë të tjera që fillojnë me F dhe kanë lidhje me ajrin apo erën.
Psh. Frymë, Fry, Flamur, Flakë, Flag, Flame, Fiamma, Flokë, Fire, Fuoco , Freedom etj.
Përsa i përket fjalës “fry” besoj se të gjithë jemi në një mendje se kemi të bëjmë me një onomatope e marrë nga natyra si psh:
Tashmë nëse do të paraqisja pamjet me të cilat lidhen fjalët të marra si shembull do të kisha:
![]()
![]()
Liria apo Freedom për shëmbullin tonë:
![]()
http://it.wikipedia.org/wiki/Libert%C3%A0_della_Poesia
Më krijohet përshtypja se edhe Liria për botëkuptimin tonë është fundi i një barre. Teorikisht njeriu që prej lindjes duhet të jetë i lirë dhe jo vetëm i lindur!