SKENDERBEU-ikona jone kombetare, qe ju mungon te tjereve.

[alfeko sukaraku]

Nathalie Clayer eshte filoserbe e deklaruar, bashkepunon me akademike serbe per portretizim e shqiptareve si myslimane radikale:

Nathalie CLAYER is a senior fellow researcher at the National Centre for Scientific Research (CNRS, Paris), at the department of “Etudes turques et Ottomanes” (EHESS). A specialist on Islam, religious questions and nationalism in the Balkans, especially among the Albanians, her recent publications are Le nouvel Islam balkanique. Les musulmans, acteurs du post-communisme (1990-2000) (Paris 2001), co-edited with Xavier Bougarel, Religion et nation chez les Albanais, XIX-XX siècles (Istanbul 2003), Aux origines du nationalisme albanais. La naissance d’une nation majoritairement musulmane en Europe (Paris 2007) and Islam in Inter-War Europe (London 2008), co-edited with Eric Germain.

ne vija te pergjithshme mundohem qe te kupoj forte mire se sa e qelbur i antishqiptare eshte diskriminimi i shqiptarve (ngado qe te vij ky diskriminim),edhe shpallja e tyre "bashkfajtor" te islamizmit.....por ju perse nuk po doni te me kuptoni per rrezikun qe i kanoset vendit nga kjo politike antishqiptare?Natalia ler te lexoj njeher Pukevillin edhe kronikantet , se ndoshta ka nje ide me te qarte per shqiptaret qe banonin pjesen me te madhe te ballkanit , edhe u tjetersuan fale feve asimiluese.

[IllyriankinG]

SKENDERBEU-ikona jone kombetare, qe ju mungon te tjereve.

Sa herë që e shoh këtë titull teme më vret pak syrin dhe nuk e di se pse më mundon, por mendoj se titulli i temës duhet rishikuar.
Skënderbeu është një figurë shumë e madhe historike për ne Shqiptarët, por askujt nuk i mungon Skënderbeu, të gjitha kombet e kanë nga një Skënderbe.
Nuk e di se sa i qartë jam në atë që dua të them, por nuk është nevoja ti hedhim figurat tona Kombëtare në kandar kundrejt figurave kombëtare të kombeve të tjerë.

[ALBPelasgian]

SKENDERBEU-ikona jone kombetare, qe ju mungon te tjereve.

Sa herë që e shoh këtë titull teme më vret pak syrin dhe nuk e di se pse më mundon, por mendoj se titulli i temës duhet rishikuar.
Skënderbeu është një figurë shumë e madhe historike për ne Shqiptarët, por askujt nuk i mungon Skënderbeu, të gjitha kombet e kanë nga një Skënderbe.
Nuk e di se sa i qartë jam në atë që dua të them, por nuk është nevoja ti hedhim figurat tona Kombëtare në kandar kundrejt figurave kombëtare të kombeve të tjerë.

IllyrianKing, une besoj qe titulli nuk eshte aspak irritues. Ne nuk po shperfillim heronjte e asnje vendi tjeter, sepse vlera sublime e secilit hero per popullin e vet asht e pamohueshme.
Vete fakti, sesa tendenca ekzistojne per ta pervetesuar kete hero - duke filluar prej boshnjakeve, per te vazhduar me serbet, greket, bullgaret dhe sllavomaqedonet - tregon se ky hero eshte nje ikon qe ata s'e kane por qe duan ta kene.

[IllyriankinG]

Rasti i Skenderbeut si asnje here tjeter ne historine tone, eshte i dokumentuar mjaftueshem se kujt i perkiste. Kjo fale madheshtise se figures se tij.
Pa dashur te mar rolin e "Tersit te Pojanit" por duket sikur ne i hiperbolizojme pak gjerat ketu ne forum, ndoshta nga mundesa e opoences.
Respekte per te gjithe diskutantet e temes, kjo ishte vetem nje keshille miqesore nga ana ime.

[Aulona]

Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 1



Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 2



Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 3



Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 4



Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 5



Gjergj Kastrioti Scanderbeg Warrior King of Albania 6

[Arbëri]

Shtipi, Prilepi e Manastiri ishin në Shqipëri

Mr.Sc.Ilmi VELIU

Me që jam studiues i Mesjetës dhe hulumtues i vetëm në Maqedoni i periudhës së Skënderbeut, do ti përgjigjem Pavlovskit po edhe pavlovskave të tjerë, të cilët janë të një mendimi dhe nuk dallojnë asnjë gram nga njëri-tjetri kur është në pyetje Historia e Popullit Shqiptarë dhe falsifikimi e zhdukja e gjurmëve të shqiptarëve në këto troje. Pikërisht kjo më shtyri që unë në pleqëri (55 vjet) të regjistroi shkallën e tretë te "Shën Kirili", dhe para një komisioni shumë të ashpër, të arrijë ta mbroj temën për Skënderbeun, dhe të detyroi komisionin që të gjunjëzohet para argumenteve dhe burimeve Osmane e Bizantine se Skënderbeu ishte nga gjaku shqiptar. Autorët e këtyre veprave, megjithëse nga një anë vënë në dukje sulltanët dhe komandantët turq si figura që kanë luajtur rolin vendimtarë në zhvillimin e ngjarjeve, nga ana tjetër duke shkruar në bazë të kujtimeve të veta ose të tregimeve të atyre që i kanë jetuar ngjarjet, zgjerojnë rrethin shoqërorë të pjesëmarrësve në këto ngjarje dhe japin njoftime edhe për masat popullore shqiptare, e në veçanti për Skënderbeun. Asnjë autorë Osman nuk e përmend Maqedoninë e aq më pakë maqedonasit. Të gjithë thonë se Sulltani shkoi në Shqipëri (Arnaut Vilajeti) dhe pushtoi Shtipin, Prilepin e Manastirin.

1.Oruç Bin Adil. Është autor i njërës nga historitë më të vjetra të shtetit osman "Tevari el Osman", (Historitë Osmane). Të dy dorëshkrimet e Orçut të gjetura në Oksford dhe në Kembrixh janë botuar nga Franc Babinger me titullin "Die Fruhosmanicshen Jaherbucher des Urudsch", Hanover 1925. Ai kur shkruan për betejat e shumta kundër Skënderbeut, në faqe 96 potencon se sulltani shkoi të luftonte kundër Iskendert në tokat shqiptare, ose vendin e shqiptarëve (Arnavud ilinden) dhe jo në Maqedoni. Në faqe 115, tokat shqiptare Oruç i përmend edhe si Vilajeti i Shqiptarëve (Arnavud vilajetine). "…..Ali Beu, thotë ai, mblodhi ushtrinë dhe akinxhinjtë e Rumelisë dhe hyri në vilajetin e shqiptarëve në Manastir…..". F.121 thotë se "….Sulltan Murati II dërgoi akinxhinjtë kundër vilajetit të shqiptarëve dhe pushtoi kështjellën e Sfetigradit. Sundimtari shqiptar, Iskenderi u arratis…". Në origjinal, "Arnavud begi Iskender" ku potencohet shumë qartë se Iskenderi ishte sundimtar shqiptar dhe jo serb, bullgar, grek, boshnjak, hungarez, ose si që thonë "Popovskat" se ishte me origjinë sllavo-maqedonase.

2. Kronikat Anonime Osmane. Është fjala për veprën me titull "Tevarih El Osmaan" e cila përmbledh një numër të shumtë kronikash anonime të shkruara në fund të sh.15 dhe fillimi i sh.16. Janë analizuar dhe botuar nga Franc Giese, "Die altosmanischen anonymen Chroniken", 1922, Bruksell. Faqe70: "….Sulltan Murat Hani kreu një fushatë kundër tokave të Juvanit (Gjon Kastriotit) dhe vilajeteve tjera të shqiptarëve. Ai pushtoi kështjellën e Sfetigradit. Pushtoi pastaj edhe dy kështjella tjera. Sundimtari shqiptar - Iskenderi nuk u pa se ku ishte". Kronikat kur flasin për sulmet e viteve1450, 1466, 1467 dhe rrethimet e Krujës, janë shumë decide dhe të qarta se lufta është bërë kundër shqiptarëve të udhëhequr nga sundimtari i tyre shqiptar- Iskenderi.

3. Ashik Pasha Zade. Është një nga kronistët e hershëm osman, i cili jetoi gjatë shekullit 15. Veprën e tij e ka botuar Ali Beg , me titull "Ashik Pashazade tarihil Osman", Istambull 1332 hixhri. Për këtë kronist ka shkruar edhe Sami Frashëri në Kamusul al-lam, vl, IV. Në faqen 63 të veprës së tij, Pasha Zade thotë se njeriu që e vrau Sulltan Muratin - I - quhej Bilush Kuble, që ne mendojmë se është një emër shqiptar dhe jo Millosh Obiliq, si që e kanë emëruar serbët dhe e kanë shpallur si serb. F. 124: "....Një arnaut i pa fe me emrin Iskender që ishte "i biri i një sundimtari shqiptar", (Gjonit) dhe kishte qenë içogllan i sulltanit e që tash kishte ngritur krye kundër tij, dhe ua kishte bllokuar rrugët akinxhinjve". Pra, Zade jo që e dokumenton se Iskenderi ishte shqiptar, por ai informon se ai ishte i biri i një sundimtari të shqiptarëve. A ka argumente më të forta historike se sa këto të dhëna që na jep Pasha Zade e që Pavllovski e Popovski nuk i kanë lexuar ose nuk dëshirojnë t'i lexojnë dhe të binden se ai ishte shqiptarë dhe bir shqiptari. Argumentet janë edhe më të forta kur kihet parasysh se këto fjalë i thotë një autor osman dhe nuk i thotë nga dashuria që ka pasur ndaj Skënderbeut por nga urrejtja.

4. Mehmet Neshri. Vepra e tij, "Cihan Numaa", (Treguesi i Botës), analizuar dhe botuar nga Franc Taechner, " Die altosmanischen Hroniken des Mevlana Mehmet Neschri", Lajpsig 1951. Në faqe 71 tregon për pjesëmarrjen e shqiptarëve në Betejën e Kosovës: "Llazarit i shkuan në ndihmë hungarezët, vllahët, çekët, shqiptarët....". të cilën të dhënë e kanë fshehur serbët e maqedonasit. Faqe 79...ndër ta ishte një i pa fe me emrin Jorgji (Gjergji i II Ballsha) i cili kishte 30 mijë ushtarë. Në kapitullin e veprës së Neshriut "Lufta me shqiptarët" (gazaul arnevud) faqe 201 thuhet se "... Iskenderi, sundimtari shqiptar (Iskender arnavud begi oglu idi) e tradhtoi padishahun.....". Ai si hakmarrje, shkoi dhe grabiti shumë bagëti të osmanëve në malet e Tetovës (Kallkandelen) .

5. Dursun Beg. Vepra, "Tarihi ebul Feth" (Historia e Babait të pushtimeve) e botuar nga Mehmet Arif, Istambull, 1914. Në faqe 123: "... popullsia mosmirënjohëse shqiptare u hodh në kryengritje, e udhëhequr nga arnauti kryeneç Iskenderi. Faqe 132, "...Mbasi sulltani u hakmor kundër frengjëve dhe hungarezëve, u preokupua të zhdukte nga rrënjët shqiptarët mosmirënjohës të udhëhequr nga arnauti Iskender...". Nga që ishin tepër të këqij, ata rezistuan me kokëfortësi dhe me tërbim të madh..."Faqe 136, " ... Arnauti, Iskender tradhtari, i cili qysh si fëmijë ishte rritur në pallatin mbretëror, iku dhe pëlqeu rrugën e kryengritësit. Ai shkoi dhe u tha shqiptarëve, "unë jam djali i sundimtarit tuaj... (i Gjonit), ata e pranuan".

6. Idris Bitlisi. Vepra:"Hesht Bihisht" (Tetë parajsat) dhe është e shkruar në Persisht. Autori në mënyrë të drejtpërdrejtë thotë se: "Shqiptari Iskender, i cili qe ngarkuar me detyra nga sulltani, ishte një nga më të besuarit e më të shquarit, ndër personat e zgjedhur, që mbaheshin në shërbim të sulltanit. Do të thotë se ka qenë e njohur se Iskenderi ka qenë shqiptarë, edhe në kohën kur ai ishte në oborrin e sulltanit. "...ata shqiptarët si shpendët grabitës, domosdo janë nga natyra trima e guximtarë sa s'ka se ku të vejë më". Faqe 127. Një nga shërbëtorët e sulltanit arnauti Iskender, që kish qenë rritur që fëmijë me të mirat e Padishahut që kish gëzuar gjithmonë kujdesin, shpirtmadhësinë dhe ledhatimin e pakufizuar, i shtyrë nga lakmia që të bëhet mbret i Shqipërisë, bashkë më një grup intrigantësh u larguan nga selia e lumturisë.

7. Kemal Pasha Zade. Vepra-"Tevarih el Osman" (Historitë Osmane) F. 279, autori thotë se: "....Në vendin e shqiptarëve doli në skenë një njeri prej një fisi të vjetër mbretërorë, një ngatërrestarë dhe turbullues i njohur me emrin, i biri i Juvanit, (Gjonit) emri i të cilit ishte Iskender. F. 280, tradhtia e tij kriminale u bë e famshme kudo, dhe të gjithë në (Perandorinë Osmane) e thirrin me emrin tradhtari arnaut Iskenderi. Ai shkoi dhe me lehtësi hyri në vilajetin e të atit të tij, i cili në vendin e shqiptarëve njihet me emrin nahija e ashpër e tokave të Juvanit. Populli i atij vendi e pranoi dhe iu nënshtrua, duke thënë së ky është djali i sundimtarit tonë. Në këtë mënyrë pushtoi vendin e sipërpërmendur dhe u bë mbret i shqiptarëve.

Po të kishte qenë me origjinë sllave, ai do të shkonte në Sofje, në Beograd ose në Strumicë që të bëhej mbret i atyre popujve që jetonin atje dhe jo në Krujë.

8. Hoxha Sadedini. Është një nga historianët më të dëgjuar osmanë, i cili ka marrë pjesë edhe në punët shtetërore. Vepra e tij titullohet "Tacut-tevarih" (Kurora e historive) dhe më së shumti përmendet si Hoxha tevarihi. Ajo që neve na lë përshtypje është shkrimi i tij për Skënderbeun në faqe 351, ku thotë se: "...Sundimtari shqiptar (Gjoni) kishte një djalë të pashëm që quhej Iskender, figura trupore e të cilit të frymëzonte dashurinë, ndërsa fytyra e tij tërheqëse ishte shprehëse e bukurisë dhe e hirësisë së tij. Ai e dërgoi djalin Iskender në kryeqytet për të konfirmuar nënshtrimin e tij ndaj sulltanit." Është shumë interesant dhe rast shumë i rrallë që dikush nga autorët osmanë ta përshkruaj në këtë mënyrë pamjen fizike dhe bukurinë e Skënderbeut. Jo se ky autorë ka pasur ndonjë simpati por ai e ka thënë të vërtetën, pra ashtu si që është dukur Skënderbeu.

9. Ali Mustafa bin Ahmed. Vepra e tij është: "Kunhul Ahbar" (Bërthama e lajmeve)Se Skënderbeu ishte me origjinë shqiptare, Ali e dokumenton në faqe 76 kur flet për Hamza Kastriotin dhe thotë se: "...Hamza beu ishte i nipi i Iskenderit të shqiptarëve, nga prijësit e vjetër kokëfortë e inatçi, me trupa divash, që ishin grumbulluar në disa kodra e vende të çuditshme, e të pa depërtueshme të Shqipërisë....." Në faqe 124 , Ali e përsërit edhe njëherë se Iskenderi ishte shqiptarë dhe thotë: "....Një njeri i pa vlerë nga fisi shqiptar (arnaut) i quajtur me emrin tradhtari Iskender, i cili pasi u rrit dhe edukua në oborrin e sulltanit, doli jashtë dh mori rrugë të shtrembët".

10. Solkzade. Është njëri nga historianët osmanë të sh.XVII. Vepra e tij titullohet "Fihrist Shahan" , por sot më së shumti njihet si "Tarihi Sollakzade" (Historia e Sollkazades)
Ai në faqe 43 përmend pjesëmarrjen e shqiptarëve në Betejën e Kosovës, në faqe 168 e përshkruan pamjen fizike të Skenderbeut ku thotë se "....Pamja fizike e këtij njeriu të bukur të çlodhte sytë, kurse fytyra e tij tërheqëse të jepte një kënaqësi. Pastaj më poshtë vazhdon ndryshe. "...Ai arnaut sojëkeq dhe fatzi i harroi mirësitë e padishahut dhe i ktheu shpinën atij.

11. Mynexhimbash. Po ashtu është historian i sh.XVII. Vepra e tij titullohet "Sahaful ahbar", e botuar nga Nedim Ahmet, me titull "Mynexhimbashi Sahaful ahbar", Istambull 1285 h. Faqe 352 autori përsërit të dhënat që i përmendëm më lartë. Me siguri se ai gjatë shkrimit të historisë së ti është mbështet tek këto autorë. Ai përsërit se Iskenderi ishte i biri i Juvait, sundimtarit shqiptar dhe se ishte rritur në oborrin e sulltanit. Kishte qenë i emëruar nga sulltani si zëvendës i të atit në tokat shqiptare (subash i Krujës). Pastai e tradhtoi sulltanin dhe ngriti krye. Pra autorët serbë e sllavo-maqedonas që kanë shkruar, e disa të tjerë që edhe sot shkruajnë se Skenderbeu ishte me origjine sllave, duhet ta kuptojnë se ai i hoqi nga krahu të gjitha gradat osmane dhe iku e shkoi në Shqipëri, ose shkoi dhe u bë mbret i shqiptarëve. Pra është e natyrshme që secili kthehet në tokën që e ka lindur dhe as-sesi në tokë të huaj. Vetë autorët osmanë e vërtetojnë se ai ishte nga gjaku i shqiptarëve dhe ishte i gatshëm ta derdhte atë gjak për tokën shqiptare.

Autori është drejtor i Muzeut të Kërçovës
__________________

[Arbëri]

[Arbëri]

[Arbëri]

[Mallakastrioti]

Nje gravure e panjohur per Heroin tone kur ka qene ne moshen 21-vjeç????



"Saber combat; Turkey, 1436"

This page from an unidentified German chronicle details the main events at the Ottoman court right before 1439. This passage introduces “Georgius Castriotus, whom the Turks call Skanderbeg” and a “wonderous fight at the Court of the Grand Turk Amurathis”, which occurred when Skanderbeg was 21. Gjergj Kastrioti Skanderbeg was born May 6, 1405, which would place this event squarely in 1436.

“A man from Tartary came to Adrianopolis, who advertised himself as the greatest of all fencers and challenged the entire Ottoman court, if there were someone who would fight him for life and body. This was the manner of fight: Each was to appear naked, with only the modesty covered, and try his luck with just the drawn sword, without shield or targe. When the Turks heard this foolish creature, nobody felt like taking him up on it, and there was much laughing that this braggart was to make off with the prize uncontested. To counter this, Amurathis brought forth royal rewards, to see if he couldn’t move someone to venture a round with the Tartar.

“But this cruel type of fighting with naked body surpassed the preciousness of the reward. As this stranger was about to reach for the treasure, Georgius Castriotus stepped forth and called, ‘Halt, Tartar! You shall not have these jewels without blood. You will have to kill me for them first. Know that you have found the man you have been looking for.’

“And thus they were both brought before Amuranthis, and the place of combat was determined. When they had removed all their clothes, even the shirts, two sabers of equal length and weight were handed to them.

“The Tartar struck first at his opponent. Skanderbeg struck his attack aside with his left hand, with his right he cut his throat and neck half through, so that the Tartar fell dead to the floor. Then he severed the neck entirely and took the head and carried it, naked and splattered with the blood of his enemy, to King Amuranthis. The royal reward was his, and Amuranthis praised his fortitude and that he had preserved the honor of the court.”

[Picasso`]

Mallakasteriot, mos e kesh librin, ose burimin per kete qe e postove.

Me ka pelqyer teper.

[Socio]

Mallakasteriot, mos e kesh librin, ose burimin per kete qe e postove.

Me ka pelqyer teper.

Picasso, ngjarjen e ke te pershkruar shume me bukur nga Barleti ne 'Historine e Skenderbeut'. Te tjeret autore kane marre nga ai.

[Picasso`]

Mallakasteriot, mos e kesh librin, ose burimin per kete qe e postove.

Me ka pelqyer teper.

Picasso, ngjarjen e ke te pershkruar shume me bukur nga Barleti ne 'Historine e Skenderbeut'. Te tjeret autore kane marre nga ai.

Socio, per keto "lufitme" te Skenderbeut, ne oborin e Sulltanit, i ka edhe neper kenget dhe legjendat popullore. p.sh. sllavet(Maqedonet), por shum fjale dhe emra i kane nderuar, dhe i kane quajtur luftetaret (gladiator) si megdanxhi.

[Mallakastrioti]

[ALBPelasgian]

Falemnderit Mallakaster per paraqitjen e kesaj faqe te vlefshme. Ne te vertete, pohimi i siperdhene 'Skenderbeu mbret i Epirit dhe Maqedonise/ose epiroteve dhe maqedonasve' i traumatizon sllavomaqedonet dhe greket!